دسترسی به محتوای اصلی
سیمای فرانسه

"زمان نو"، ماهنامۀ سارتر به تاریخ پیوست

نتشر شده در:

بنگاه انتشاراتی گالیمار در فرانسه انتشار نشریۀ "زمان نو" Les Temps modernes  را قریب ٧۵ سال پس از تأسیس آن توسط ژان-پل سارتر و سیمون دوبووآر متوقف کرد. نخستین شمارۀ ماهنامۀ "زمان نو" در اکتبر سال ۱٩۴۵ به فاصلۀ اندکی پس از پایان دومین جنگ جهانی منتشر شد.

سارتر و دوبووآر در کنار تصویر نخستین شمارۀ ماهنامۀ "زمان نو"
سارتر و دوبووآر در کنار تصویر نخستین شمارۀ ماهنامۀ "زمان نو" DR
تبلیغ بازرگانی

پس از مرگ آخرین مدیر این نشریه، کلود لانزمن، در پنجم ژوئیه سال ٢٠١۸ انتشارات گالیمار که از آغاز و طی دو دوره ناشر ماهنامۀ "زمان نو" بود تصمیم گرفت انتشار این نشریه را متوقف کند بی آنکه تلاش های آخرین اعضای هیئت تحریریه ماهنامه مانع از اجرای این تصمیم بشوند.

به این ترتیب نشریه ای که ٧۴ سال پیش توسط سارتر و دوبووآر تأسیس شد و نقشی تعیین کننده در زندگی و دگرگونی های فکری و سیاسی فرانسه و حتا خارج از فرانسه ایفا کرد اکنون دیگر به تاریخ پیوسته است.

ماهنامۀ "زمان نو" در فراز و نشیب های خود جزء لاینفکی از تاریخ روشنفکری فرانسه و ای بسا خود تاریخ فرانسه طی بیش از هفتاد سال بود و توقف انتشار آن به طور نمادین گویای پایان یک دورۀ مهم تاریخی و آغاز دوره ای ناشناخته به شمار می رود.

"زمان نو" تجسم میل و ارادۀ فعّال پرنبوغ ترین و تیزبین ترین نویسندگان و روشنفکران یک دورۀ پرحادثه و متلاطم برای بازاندیشی تاریخ و شرکت در ساختن آن بود. در نخستین شمارۀ "زمان نو" که به فاصلۀ کوتاهی پس از بمباران های اتمی ناکازاکی و هیروشیما منتشر شد، سارتر پیامبروار پیش بینی می کرد و می نوشت : آنچه در پایان دومین جنگ جهانی به دست آمده نه صلح که سرآغاز یک دورۀ طولانی انحطاط و فروپاشی است. سارتر تصریح می کرد که "نحوۀ پایان یافتن دومین جنگ جهانی از آغاز اعلام می کرد که در جنگ بعدی "کل کره زمین و کل بشریت از میان خواهد رفت."   

اعضای آخرین هیئت تحریریۀ "زمان نو" در مطلبی که در پی توقف انتشار این نشریه منتشر کردند، از جمله نوشتند که زمانۀ تاریخی حاضر بسیار شبیه آخرین سال های منتهی به نخستین جنگ جهانی است. یعنی : یک دورۀ طولانی از رشد اقتصادی در غرب و افزایش همزمان نابرابری های اجتماعی و صدور بی وقفۀ خشونت و جنگ از خلال کشورگشاهایی های استعماری که مالاً به وقوع نخستین جنگ جهانی منجر شد. با شروع این جنگ اروپا به مدت بیش از سی سال وارد دوره ای از خشونت های بی سابقه و دهشتناک شد که عاقبت در قتل عام میلیون ها یهودی در اردوگاه های مرگ و کوره های آدم سوزی آلمان نازی به اوج رسید.

در پایان این دوره است که نشریۀ "زمان نو" توسط ژان-پل سارتر و سیمون دوبووآر تأسیس شد و هدف آن از ابتدا شناخت عمومی جهان و رویارویی با ابهامات زندگی برای دستیابی به افق های روشن و قابل اندیشیدن اعلام شد.

موریس مرلوپونتی، فیلسوف، دوست و همکار نزدیک سارتر در بارۀ این هدف در ماهنامۀ "زمان نو" می نوشت که وظیفۀ این نشریه "خوانش زمان حال به کاملترین و وفادارترین شیوۀ ممکن است. خوانشی که دربارۀ معنای زمان حال پیش داوری نمی کند و آشوب و ابهامات آن را در هر کجا به رسمیت می شناسد."

به همین خاطر "زمان نو" از همان آغاز نقش مهمی برای اسناد تاریخی، تحقیقات میدانی و تهیه گزارش های مستند برای جلب نظر جمع گسترده و ناهمگنی از خوانندگان قائل بود، زیرا، این نوع از ادبیات را بهترین امکان برای فهم معنای یک دورۀ تاریخی می دانست.

"زمان نو" از همان آغاز تمام مرزبندی های سنتی و ساختگی را شکست. اعضای هیئت تحریریۀ آن تحت نظارت سارتر و مرلوپونتی یکدست نبودند. ریمون آرون یکی از اعضای اولیه آن بود، هر چند آلبر کامو و آندره مالرو از پیوستن به آن خودداری کردند.

"زمان نو" نشریه ای آزاد بود و این آزادی را حتا در قبال تعهدات و انتخاب های خود به کار می گرفت. از همان نخستین شمارۀ خود، "زمان نو" کوره آزمون های مهم ادبی و فکری بود که در آن نویسندگان بزرگی همچون بکت، لریس، ناتالی سارو، لووی-استروس، کلود لوفور و البته خود سیمون دوبووآر آثار خود را انتشار و صیغل می دادند.

در توصیف این گونه از ادبیات و فعالیت فکری، میشل فوکو در سال ١۹۶٧ می گفت که "سارتر در مدرن ترین معنای کلمه یک فیلسوف است، زیرا، از نگاه او فلسفیدن یک اقدام سیاسی است." به دیدۀ فوکو، سارتر معتقد بود که هیچ چیز از تجدد و زمان نو نخواهیم فهمید اگر به اهمیت گوناگونی شرایط و وضعیت انسان معاصر پی نبریم. از نگاه سارتر نویسندۀ معاصر به هیچ وجه مقهور و تسلیم فرآیند تاریخی نمی شود و یا به بررسی صرف آن بسنده نمی کند. نویسندۀ معاصر به گمان سارتر کسی است که به پرسش کشیدن یک دورۀ تاریخی را متوقف نمی کند و به تعبیر مارکس نه از نتایج اقدام خود می هراسد و نه از درگیر شدن با قدرت های مستقر. در این شیوۀ اندیشیدن و نوشتن سارتر مفهوم تعهد و "روشنفکران متعهد" را از خلال تجربۀ ماهنامۀ "زمان نو" ساخته بود.   

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.