دسترسی به محتوای اصلی
فرانسه، انتخابات

فرانسه: مناظره‌ای غنی و آشفته میان یازده نامزد انتخابات ریاست جمهوری

یازده نامزد انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در نخستین مناظرۀ تلویزیونی میان خود که بصورتی آشفته و گاه نامفهوم برگزار شد، نگرش و برنامه‌های خود را یکبار دیگر تشریح کردند، اختلافات خود را به نمایش گذاشتند و بیش از گذشته به سرزنش یکدیگر پرداختند. دو نامزدِ زن که یکی از آنان جناح راست افراطی و دیگری جناح چپ افراطی را در این انتخابات نمایندگی می کنند و نُه مرد، نمایندگانِ چپ افراطی، چپ رادیکال، سوسیالیست، میانه رو، محافظه‌کار، راست، ملّی‌گرا و هوادارِ سیاست حمایت اقتصادی، با این حال توانستند در این مناظره تلویزیونی افکار و طرح‌های خود را ارائه کرده و تفاوت‌های کوچک و بزرگ خود را آشکار کنند.

کلیّۀ نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، به استثنای فیلیپ پوتو، پیش از آغاز مناظره در این عکس دیده می شوند. فیلیپ پوتو حاضر نشد با دیگران عکس بگیرد.
کلیّۀ نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، به استثنای فیلیپ پوتو، پیش از آغاز مناظره در این عکس دیده می شوند. فیلیپ پوتو حاضر نشد با دیگران عکس بگیرد. REUTERS/Lionel Bonaventure
تبلیغ بازرگانی

نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، سه‌شنبه شب،۴ آوریل/ ۱۵ فروردین، در یک گفتگوی تلویزیونی غنی در برابر یکدیگر قرارگرفتند. این نخستین بار در فرانسه بود که چنین مناظره‌ای میان کلیۀ نامزدها پیش از دور نخست رای‌گیری برگزار گردید. هر چند برپائی چنین برنامه‌ای با توجه به شمار نامزدها نیازمند محدود کردن موضوعات مورد گفتگو و نیز زمان اعطاء شده به هر یک از آنان بود، غنای گفتارها و پیشنهادات، نگرانی‌های پیش از برگزاری آن را از میان برداشت.

حضور«نامزدهای کوچک»، نامزدهائی که براساس نظرسنجی‌ها، آراء آنان از ۵ در صد در‌نمی گذرد، به این مناظره قوام و اعتبار بخشید و شرکت برابرآنان در این گفتگوی یازده نفره پنجره‌ای به آسمان دموکراسیِ انتخاباتی گشود. مناظرۀ پیشین که در روز ۲۰ مارس تنها با حضور پنج نامزدِ «اصلی» برگزار شده بود، انتقادات بسیاری بدنبال داشت. «نامزدهای کوچک» که بیشتر در تلاش شناساندن خود و یا پیش بردن افکار گاه انقلابی، گاه محافظه کارانۀ خویش بودند، رها از قید لغزش‌های جبران ناپذیر، انتقادات اساسی و لحظات پُر تنش این گفتگو را آفریدند و گاه برخی از نامزد‌های پیشرو را گرفتار لکنت و دشواری کردند. ناتالی ارتو، نامزد حزب «مبارزۀ کارگری» و فیلیپ پوتو، نامزد «حزبِ نوین ضد سرمایه داری» که در نظرسنجی‌ها کمتر از یک در صد آراء را بدست می آورند، بگفتۀ خود در جستجوی پیروزی نبودند و هدف اصلی آنها اشاعۀ افکار و اندیشه‌های ضد سرمایه‌داری و سخنگوئی «طبقۀ کارگر» بود. «فیلیپ پوتو» تنها نامزدی بود که فرانسوا فیّون و مارین لوپن را به دلیل اتهامات وارده بر آنان آشکارا مورد انتقاد قرار داد.

نیکلا دوپون اِنیان، که می توان او را پس از مارین لوپن در راست‌ترین جایگاه سیاسی قرار داد، علاوه بر رهبر جبهۀ ملّی، امانوئل ماکرون و فرانسوا فیّون را هدف انتقادات و حملات خود قرار داد. او امیدوار است که این چنین بتواند برخی رای دهندگان مردد آنان را به خود جلب کند.

نامزدهائی که خود را در آنسوی دور نخست انتخابات می بینند، برای جلوگیری از خطا، از هر خطری پرهیز کردند. آنچه برای آنان در این مناظره اهمیّت داشت حفظ جایگاۀ کنونی خویش در نظر سنجی‌ها بود. مارین لوپن، رهبر حزب راست افراطی «جبهۀ ملّی» که در نظر سنجی‌ها همچنان پیشتاز است، در برنامۀ سه شنبه مردد و پُر ضعف ظاهر شد. اگر امانوئل ماکرون، رهبر جنبش نوبنیادِ «در حرکت» و فرانسوا فیّون نامزد «جمهوری خواهان» در این مناظره ندرخشیدند، جایگاه مستحکم خود را حفظ کردند. امانوئل ماکرون در آغاز هدف اصلی حملات قرار گرفت، امّا بسرعت دو رقیب اصلی وی نیز از تیغ انتقادات در امان نماندند. اصلی را بی نصیب نگذاشت، اما سرزنشِ‌های تند خود نثار مارین لوپن کرد.

برای بنوا هامون، نامزد حزب سوسیالیست، که در نظرسنجی‌ها اینک در ردۀ پنجم قرار گرفته است، مناظرۀ سه شنبه شب فرصت مناسب برای جهشی تازه را فراهم نیاورد. او به تکرار سخنان گذشته و شناخته شدۀ خود بسنده کرد و در رویاروئی‌های لفظی نیز موفق به انداختن کلمات پُرامتیاز به سبد مبارزات نشد.

چگونه اشتغال ایجاد کنیم؟ چگونه نظام بیمه‌های اجتماعی فرانسه را حفظ کنیم؟ و چگونه امنیّت فرانسویان را تامین نمائیم؟ سه پرسش اصلیِ مناظراتِ را تشکیل می داد. با این حال، نه اداره کنندگان این گفتگوی تلویزیونی و نه شرکت کنندگان در آن موفق به رعایت این چهارچوب نشدند و بویژه در بخش نخست برنامه آشفتگی بر گفتگوها حاکم گردید.

پاسخ مارین لوپن به تمامی این پرسش‌ها، «بستن مرزهای کشور» بروی خارجیان و قائل شدن اولویّت برای فرانسویان در همۀ امور بود. فرانسوا فیّون، امانوئل ماکرون و بنوا هامون هر یک برنامه‌های انتخاباتی خود را در این چند زمینه تشریح کردند.

نیکلا دوپون اِنیان، فرانسوا اسِلینو، مارین لوپن و ژاک شُمیناد با تفاوت‌های چندی نهادهای اروپائی را مسئول نابسامانی‌های اقتصادی و اجتماعی کشور دانستند و خواستار خروج فوری و یکجانبه، برگزاری همه پرسی در این باره و یا گفتگو با دیگر کشورها به منظور تجدید نظر اساسی در این زمینه شدند.

یک نظر‌سنجی موسسۀ مطالعات افکار عمومی «اودوکسا» که در پایان برنامه انجام گرفت نشان می دهد که از نظر افراد مورد پرسش قرار گرفته ژان لوک ملانشون با کسب ۲۵ در صد آراء موافق بیش از دیگران قانع کننده به نظر رسیده است. امانوئل ماکرون با کسب ۲۱ در صد، فرانسوا فیّون با بدست آوردن ۱۵ در صد و مارین لوپن با ۱۱ در صد در رده‌های بعدی قرار گرفته اند.

در پاسخ به این پرسش که بهترین برنامه ریاست جمهوری از آن کیست ۲۳ در صد پرسش شوندگان امانوئل ماکرون و ۲۲ در صد ژان لوک ملانشون را برگزیده‌اند. در پاسخ به این پرسش که چه کسی شرایط لازم را برای ریاست جمهوری دارد؟ پرسش شوندگان امانوئل ماکرون را با ۲۷ در صد آراء بر این کرسی نشانده‌اند. ژان لوک ملانشون با ۲۱ در صد و فرانسوا فیّون با ۲۰ در صد در رده‌های بعدی قرار دارند.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.