نیم قرن کانون نویسندگان ایران؛ گفتوگو با محسن یلفانی و مسعود نقرهکار
نتشر شده در:
گوش کنید - ۲۱:۰۵
مصطفی خلجی
کانون نویسندگان ایران، پنجاه سال پیش، در اردیبهشت ۱۳۴۷ خورشیدی به طور رسمی و علنی به عنوان نخستین تشکل صنفی و دموکراتیک اهل قلم کار خود را آغاز کرد، اما این کانون راهی پرفراز و نشیب در پی داشت.
کانون نویسندگان ایران با نویسندگان و شاعرانی چون جلال آلاحمد، داریوش آشوری، محمدعلی سپانلو و اسماعیل نوری علا کار خود را آغاز کرد، اما بعدها دیگر نویسندگان مطرح نیز به آن پیوستند.
این کانون در پنج دهه گذشته، بارها تهدید شد و از فعالیت بازماند. همچنین برخی از اعضای آن زیر فشار و سرکوب حکومت جان خود را از دست دادند یا از ایران تبعید شدند، با این حال نویسندگان همواره تلاش کرده اند تا این کانون را فعال نگاه دارند، نمونه این تلاشها، ابتکار تأسیس کانون نویسندگان در تبعید است.
به مناسبت پنجاه سالگی کانون نویسندگان ایران، محسن یلفانی، نویسنده ساکن پاریس و عضو پیشین هیئت دبیران این کانون و مسعود نقره کار، نویسنده و پژوهشگر که کتابی را درباره تاریخ کانون نویسندگان ایران منتشر کرده، در گفتوگو با بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه از فراز و فرود این کانون میگویند.
یلفانی در ابتدا درباره عضویت خود در کانون نویسندگان ایران و همچنین حال و هوای این کانون در آن زمان توضیح میدهد.
او همچنین به فعالیت کانون نویسندگان در تبعید میپردازد و در پایان، از همه اهل قلم میخواهد که با توجه به پیشینه آبرومندانه کانون نویسندگان ایران، این کانون را تنها نگذارند.
همچنین مسعود نقرهکار، نویسنده کتاب پنج جلدی "بخشی از تاریخ جنبش روشنفکری ایران" به بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه میگوید که کانون نویسندگان ایران بخشی از جریان روشنفکری این کشور است.
مسعود نقره کار نیز با اشاره به فراز و فرودهای کانون، به دستهبندیهای درونی کانون نویسندگان ایران می پردازد و با توجه به شرایط موجود، از سرکوب حکومتی گرفته تا خروج نویسندگان از کشور، دورنمایی از آینده کانون نویسندگان ایران به دست میدهد.
این پژوهشگر تأکید میکند که تأثیرگذاری کانون نویسندگان ایران به فعالیت علنی آن مربوط است.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید