فستیوال برلن: "استاکس نت" و یورش سایبری به کامپیوترهای تأسیسات اتمی ایران

"آلکس گیبنی"، برنده جایزه اسکار بهترین مستند برای فیلم "یک تاکسی برای بخش تاریک" در سال 2007 ، در آخرین فیلمش به پروژه "استاکسنت" می پردازد که ویروسی را وارد کامپیوترهای تأسیسات اتمی ایران کرد و آنها را متوقف ساخت. ویژگی این ویروس در این است که خود را تکثیر می کند و بدون این که کاربر و یا کارشناس بفهمد به همه جا رخنه می کند.
این کرم کامپیوتری که در سال 2010 توسط دولت‌های آمریکا و اسرائیل و از جمله با هدف یورش به سیستم کامپیوتری تأسیسات اتمی ایران به کارشناسان سفارش داده شد، به دلیل تغییر کُد ویژه آن توسط اسرائیلی‌ها، شکننده شد و به دست دیگران از جمله روس‌ها افتاد. این برنامه که نام مخفی "بازی‌های المپیک" را بر خود دارد، می‌تواند در یک آن همه ساختارهای یک کشور را در هم بریزد بدون این که کسی بتواند مسئول آن را پیدا کند.

"آلکس گیبنی" در فیلم بسیار خوش‌ساخت و آگاه کننده خود می‌گوید، این کار سبب شد ایران تبدیل به یکی از ارتش‌های بزرگ سایبری شود و به بانک‌های آمریکا یورش ببرد؛ با این کار امنیت همه جهانیان به خطر افتاد چرا که هر "هکر" کارکشته‌ای، می تواند از آن برای صدمه زدن به نظام‌های بانکی، شبکه برق رسانی و همه جنبه‌های روزمره زندگی استفاده کند و زندگی افراد را به جهنم تبدیل نماید.

او گرچه فیلم خود را با توافق اتمی، نقش اوباما و موقعیت ایران پایان می‌برد، اما بسیار هشدار می‌دهد و ازقول همه کارشناسان کامپیوتری آمریکائی، روسی، مأموران "سیا"، مأموران امنیتی اسرائیلی و روسی، می‌خواهد که در این زمینه قانون‌گذاری شود چرا که جنگ سایبری هزاران هزار بار ویران‌گرتر از یک جنگ اتمی است.

گفتنی است که "آلکس گیبنی" در فیلم پیشین خود "استیو جابز: مردی در درون ماشین" نیز با اشاره به زندگی منزوی این شخصیت و آفریننده مارکِ "اپل" و این که دستگاه‌های ساخت وی مردم را از یکدیگر جدا می‌سازد، در مورد خطر انزوای انسان‌ها هشدار داده بود.
به هررو، در هر دو فیلم، در مورد هرزروی وقدرت‌گیری نرم افزارهای کامپیوتری هشدار داده می‌شود.

گفتنی است که در کنفرانس مطبوعاتی بسیار پرطرفدار و شلوغ وی، شماری از کارشناسان فیلم شرکت داشتند و بدون پرده‌پوشی به پرسش‌ها پاسخ دادند.