فیگارو: امانوئل ماکرون، نخستین سالگرد پیروزی خود را در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه جشن می گیرد

روزنامۀ راست گرای «فیگارو»، عناوین صفحات نخست خود را به اولین سالگرد پیروزی "امانوئل ماکرون" در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، اختصاص داده است. وی از تاریخ ٧ ماه مِه ٢٠١٧، مجموعه برنامه هایی را در جهت ایجاد اصلاحاتی در زمینه های مختلف در فرانسه، آغاز نموده است. سرمقاله نویس «فیگارو» نوشته است که از سال گذشته تا کنون، فرانسه اصول قاطعانۀ از یاد رفتۀ خود را در زمینه هایی چون نظام آموزشی، دیپلماسی، قوانین کار، مالیات و راه آهن باز یافته است. وی در ادامه می افزاید که پس از مدت ها، فرانسه رئیس جمهوری را در رأس قدرت دارد، که با سخت گیری در پی احیای آیین ها برای شایستگی فرانسه در تمام زمینه هاست. "امانوئل ماکرون" پس از پیروزی در انتخابات، سال گذشته مقابل موزۀ لوور، عهد کرد که میان تغییرات اقتصادی، اختیارات دولت و اعماق تاریخی کشور فرانسه، با پاسداری از تمدن و حفظ تعادل جغرافیایی این کشور، پیوند ایجاد کند. او در شرایطی که طبقۀ متوسط مجبور به تحمل فشارهای مالیاتی طاقت فرسا می باشد و کشور از ناامنی اقتصادی، فرهنگی و نیز ناامنی فیزیکی در برابر حوادث تروریستی، خطر اسلام گرایان افراطی و یهود ستیزی، رنج می برد، با چالش سیاسی بزرگی روبروست: وفادارانه گام برداشتن در راه جاودانه سازی کشوری هزارساله و یک جمهوری چند صدساله.

«فیگارو» یکی دیگر از عناوین خود را به انتخابات پارلمانی لبنان اختصاص داده است. بنا به گزارش «فیگارو»، نخستین انتخابات پارلمانی لبنان پس از ده سال، بر اساس قانونی جدید و بر مبنای الگوی نسبیت، روز یکشنبه ٦ مِه، برگزار می شود. الگویی که این اجازه را به احزاب کوچکتر خواهد داد تا در برابر قدرت ها و احزاب سنتی، به پا خیزند و بتوانند با ائتلاف در میان خود، چند کرسی از سهم آنها را از آن خود کنند. در این دوره از انتخابات، قرار است ٩١٧ نامزد برای تصاحب ١٢٨ کرسی پارلمان با یکدیگر به رقابت بپردازند. از آنجا که لبنان نظامی پارلمانی دارد و نهاد دولت از دل مجلس شکل می گیرد، می توان پارلمان را مرکز قدرت در لبنان دانست. از مهمترین اختیارات مجلس لبنان، انتخابات رئیس جمهوری، رأی اعتماد به نخست وزیر و تصمیم به آغاز یا پایان هر گونه جنگ است. از ویژگی های دموکراسی لبنان، اختصاص سهمی معین به طوایف موجود در این کشور است که «فیگارو» با ترسیم نموداری، مشخص نموده است که ٦٤ کرسی در اختیار مسیحیان و ٦٤ کرسی نیز در اختیار مسلمانان است. شیعیان دارای ٢٧ کرسی و اهل تسنن نیز دارای ٢٧ کرسی می باشند؛ در حالیکه "دروزی" ها صاحب ٨ کرسی و "علویان" صاحب ٢ کرسی می باشند.

روزنامۀ «لوموند» نیز یکی از عناوین خود را به انتخابات پارلمانی لبنان اختصاص داده است و نوشته است که "سعد حریری" نخست وزیر لبنان، شش ماه پس از درگیری با ریاض، اکنون بیش از پیش محبوب شده و مورد توجه حزب الله قرار گرفته است زیرا حزب الله برای برقراری ثبات اقتصادی در کشور و جذب سرمایه گذاران، به او نیاز دارد. این در حالیست که رقبای حزب الله لبنان در سراسر جهان، در تلاش هستند که بر این انتخابات تأثیر بگذارند تا بتوانند از ورود قدرتمند حزب الله به پارلمان جلوگیری کنند.

روزنامۀ چپ گرای «لیبراسیون»، یکی از عناوین خود را به عذرخواهی "محمود عباس" رهبر سازمان آزادی بخش فلسطین، روز جمعه ٤ مِه، به خاطر اظهارات پیشین خود که یهودستیزانه تعبیر شده بود، اختصاص داده است. «لیبراسیون» نوشته است که وی با وجود آنکه عذرخواهی نمود، اما از این پس، بیش از پیش منزوی خواهد شد.

بنا به گزارش «لیبراسیون»، "محمود عباس" رهبر ٨٣ سالۀ فلسطینیان، در اظهارات پیشین خود در شورای ملی فلسطین، گفته بود که آزار یهودیان در اروپا و واقعۀ هولوکاست، به خاطر نقش اجتماعی آنها، فعالیت های اقتصادی در بانک ها و نیز رباخواری آنها بوده است، و بنابراین جنایاتی بر مبنای یهودستیزی محسوب نمی شود.

اما وی روز جمعه ٤ مِه، پس از انتخاب مجدد به عنوان رهبر سازمان آزادی بخش فلسطین، طی بیانیه ای از مردم و به ویژه از یهودیان عذرخواهی نمود و تأکید کرد که هدف او از این اظهارات رنجاندن و جریحه دار کردن خاطر یهودیان نبوده است. وی با محکوم نمودن هر گونه یهودستیزی، واقعۀ هولوکاست را شرم آور ترین جنایت در طول تاریخ خواند.

این در حالیست که "آویگدور لیبرمن" وزیر دفاع اسرائیل، نخستین کسی بود که اعلام نمود "محمود عباس" از رقت انگیز ترین منکران واقعۀ هولوکاست می باشد که پیش از این نیز در دهۀ ٨٠ در خصوص نفی هولوکاست، رسالۀ دکترا نوشته و کتابی را نیز در این زمینه به چاپ رسانده است و عذرخواهی او به هیچ وجه قابل قبول نیست.

یکی دیگر از عناوین «فیگارو» به موضوع لغو مراسم اهدای جایزۀ نوبل ادبیات ٢٠١٨، به خاطر رسوایی های اخلاقی اختصاص داده شده است.

«فیگارو» نوشته است که آخرین باری که مراسم اهدای جایزۀ نوبل برگزار نشد، در زمان جنگ جهانی دوم و در خلال سالهای ١٩٤٠ تا ١٩٤٣ بود. اما در سال جاری اتهامات رسوایی های اخلاقی، تعرض های جنسی و نحوۀ رسیدگی به آن، آکادمی سوئدی نوبل را با بزرگترین بحران در طول تاریخ ١٠٧ ساله اش روبرو ساخته است به طوریکه شش عضو کمیتۀ انتخاب برندۀ نوبل، از سمت خود استعفا داده اند.