لوموند: پنتاگون و کنگره آمریکا می‌خواهند که خروج نیروهای این کشور از افغانستان تنها منحصر به خروج نظامیان اونیفورم‌پوش باشد

لوموند، روزنامه میانه‌روی فرانسه، نوشته است که نیروهای ضد تروریسم آمریکایی احتمالاً پیش از آغاز سال ۲۰۲۱ میلادی افغانستان را ترک خواهند کرد اما اکثر اعضای پنتاگون، کنگره و شورای امنیت ملی آمریکا می‌خواهند که خروج نیروهای ضد تروریسم این کشور از افغانستان تنها منحصر به خروج نظامیان اونیفورم‌پوش باشد. آنها بخصوص خواهان آنند که یگان‌هایی از نیروی هوایی، یگان‌های کنترل‌کننده هواپیماهای بدون سرنشین، سرویس‌های اطلاعاتی و نیروهای ویژه آمریکا در خاک افغانستان باقی بمانند.

در فیگارو، روزنامه راستگرای فرانسه، نوشته شده است که داعش در عراق و سوریه دوباره پامیگیرد. در سرمقاله این روزنامه می‌خوانیم که دار و دسته شکست‌خورده داعش که به بیابان‌های عراق و سوریه پناه برده‌اند، در آنجا از نو سازماندهی شده‌اند. درست است که این گروه دیگر رنگ و لعاب و نحوست سابق را ندارد اما به گزارش خبرنگار فیگارو هزاران تن از اعضای آن به کمین نشسته‌اند و آماده‌اند تا سرزمینهایی را که حکومتهای بیمار به حال خود رها کرده‌اند گاز بزنند. آنها کلام و تاکتیک خود را عوض کرده‌اند و در تلاشند تا از اهمال و بی‌توجهی و فساد این حکومتها برای جلب مردم بومی بهره‌برداری کنند. اعضای داعش می‌کوشند گاهی با فریبکاری و افسون‌گری و گاهی با تهدید مردم را به اطاعت از خود وادارند.

در پایان سرمقاله فیگارو آمده است که داعش با استفاده از ضعف ما در حال قدرت ‌گرفتن است. نفرت پایدار و مقاوم است و از نسلی به نسلی دیگر منتقل میشود. رهبران داعش با خود فکر میکنند که اگر خودشان نتوانند پیروز شوند، پسرانشان یا پسران فرزندانشان به هدف خواهند رسید و «رم را فتح خواهند کرد».

در روزنامه اومنیته، نزدیک به حزب کمونیست فرانسه، آمده که دولت این کشور تصمیم گرفته است عرصه زندگی را بر پناهجویان تنگتر کند. به نوشته اومنیته، به دستور دفتر مهاجرت فرانسه که وابسته به وزارت کشور است، متقاضیان پناهندگی از ۵ سپتامبر آینده/ ١٤ شهریور با کارت عابربانک خود، تنها می‌توانند خرید کنند. این کارت از این تاریخ به بعد برای دریافت پول نقد غیرقابل استفاده خواهد شد. فرانسه به یک پناهجویِ تنها ۱٩۰ یورو، به یک زوج با ٢ فرزند ۴۷۶ و به یک خانواده ۶ نفری ۶۶۰ یورو در ماه کمک مالی می‌کند.
پخش این خبر فریاد اعتراض بسیاری از جمله انجمن‌های مدافع حقوق خارجیان در فرانسه را در شبکه‌های اجتماعی بلند کرده است. ماری کریستین وِرژیا، نماینده سابق پارلمان اروپا و معاون کنونی انجمن حقوق بشر، نوشته است که احتمالاً مقصود اصلی از اتخاذ این تصمیم آنست که پناهجویان نتوانند برای خانواده‌هایشان پول بفرستند. او افزوده است، کسانی که این تصمیم را گرفته‌اند وانمود می‌کنند که از این راه جلوی انگیزه‌ها و علل واقعی مهاجرت را می‌گیرند. آنها بیماران خطرناکی هستند.
به نوشته اومنیته، دفتر مهاجرت فرانسه گفته است که با اتخاد این تصمیم می‌خواهد از پناهجویان محافظت کند زیرا داشتن پول نقد، آنها را در معرض خطر دزدی قرار می‌دهد.

روزنامه‌های امروز فرانسه مقاله‌هایی را نیز به "ژان‌پیر مکی"، کارگردان، تهیه‌کننده، فیلمنامه‌نویس و هنرپیشه فرانسوی، که روز پنجشنبه ١٧ مرداد/ ٨ اوت در ۸۶ سالگی در پاریس درگذشت، اختصاص داده‌‌اند.
لیبراسیون با چاپ عکس بزرگی از "ژان‌پیر مکی" در صفحه نخستش او را «پادشاه خشم» خوانده است. لیبراسیون نوشته است که نمی‌توان نام خاصی بر سینمای ژان‌پیر مکی گذاشت و آن را در گروه خاصی جای داد.

در روزنامه لوموند آمده است که جایگاه "ژان‌پیر مکی" در تاریخ سینما یگانه و منحصر به فرد است. به نوشته این روزنامه، ژان‌پیر مکی پایه‌گذار خستگی‌ناپذیر ساخت فیلم‌های «درجه ب» به سبک فرانسوی است. او همچنین در دوره خودش توانست آبروی سینمای کمیک عامه‌پسند فرانسه را به آن بازگرداند.

فیگارو در مقاله‌ای با عنوان «ژان‌پیر مکی، آنارشیست هنر هفتم» نوشته است که ژان‌پیر مکی همه معایب را داشت و همین مهمترین حسن او بود. متمایز بودن مانترا یا ورد جاودیی او بود که تمام ژانرها یا گونه‌های گوناگون فیلم را از کمدی گرفته تا هجو اجتماعی امتحان کرد.

اومنیته نوشته است که ژان پیر مکی در دوران زندگیش همیشه از میل خود برای حفظ استقلال تام و عطشش برای نقل و به تصویر کشیدن گاهی اوقات اغراق‌آمیز دنیای معاصر صحبت می‌کرد. او در فیلم‌هایی کم‌خرج با بازیگران بزرگ به حماقتها و کژرویهای جامعه ریشخند زد.

* Jean-Pierre Mocky