لیبراسیون: "آسیه بی بی" زندانی تعصبات کورکورانه در پاکستان

روزنامۀ راست گرای فیگارو، یکی از عناوین خود را به ماجرای "آسیه بی بی" زن مسیحی پاکستانی که روز چهارشنبه ٣٠ اکتبر پس از هشت سال، از سوی دادگاه عالی این کشور از اتهام کفرگویی و توهین به پیامبر اسلام تبرئه شد، اختصاص داده است.

بنا به نوشتۀ این روزنامه، بیش از چهل شخصیت برجسته و روشنفکر فرانسوی، به ابتکار "دَنیل سالواتوره شیفِر" فیلسوف و استاد دانشگاه در فرانسه، طی بیانیه ای خواستار حمایت و آزادی "آسیه بی بی" که همچنان در زندان به سر می برد و توسط اسلام گرایان پاکستانی، به مرگ تهدید می شود، شده اند.

فیگارو می نویسد در حالیکه فرانسه و بسیاری از کشورهای اروپایی، در جستجوی راه حلی برای آزادی او هستند، مقامات پاکستان، به این زن مسیحی اجازۀ خروج از کشور را نمی دهند.

این روزنامه به نقل از "سیف الملوک" وکیل "آسیه بی بی" که روز دوشنبه ٥ نوامبر، برای حفظ امنیت جان خود از پاکستان گریخت و اکنون در هلند به سر می برد، نوشته است که «می خواستم ابتدا "آسیه" را از زندان آزاد کنم و سپس با هم پاکستان را ترک کنیم؛ اما مقامات سازمان ملل، از من خواستند که به سفارت فرانسه در اسلام آباد پناه ببرم و تأکید کردند که من در کشور، امنیت جانی ندارم».

فیگارو می نویسد که "آسیه بی بی" در منطقۀ پنجاب، که اکثریت ساکنین آن مسلمان هستند، زندگی می کرده و در تاریخ ١٤ ژوئن ٢٠٠٩، به هنگام نوشیدن آب در مکانی عمومی در اطراف روستا، با چند زن مسلمان که می گفتند آب به خاطر اینکه یک زن مسیحی از آن نوشیده، نجس شده است، درگیر یک مشاجرۀ لفظی شد. آنها می گفتند که طبق قانون شریعت، او نباید در اینجا آب می خورده است؛ چند روز بعد، گروهی از این زنان ادعا کردند که "آسیه بی بی"، هنگام مشاجره، به پیامبر اسلام و مقدسات توهین کرده است؛ و بدین ترتیب، او در سال ٢٠١٠، به جرم کفرگویی و توهین به پیامبر اسلام، به اعدام محکوم شد.

این روزنامه می نویسد که این زن جوان مسیحی، به خاطر جرمی موهوم که با دموکراسی مدرن، هزاران فرسنگ فاصله دارد و از تعصباتی کورکورانه که متعلق به عصر دیگری است نشأت می گیرد، ٨ سال از عمرش را تا کنون در زندان به سر برده است و اعضای خانواده اش به دور از او و به شکل مخفیانه زندگی می کنند.

فیگارو می افزاید که توهین به مقدسات اسلامی و کفرگویی در پاکستان، یک جرم سنگین محسوب می شود که مجازات آن مرگ است و بر طبق آمارهای موجود در سال های اخیر، بسیاری از متهمان به کفرگویی در این کشور، حتی پیش از پایان محاکمۀ خود به قتل رسیده اند و وکلا و قضاتی که این پرونده ها را بررسی می کنند نیز توسط گروه های تندرو، مورد تهدید قرار می گیرند.

روزنامۀ چپ گرای لیبراسیون نیز یکی از عناوین اصلی خود را به سرنوشت "آسیه بی بی" اختصاص داده و نوشته است که این زن مسیحی، قربانی تعصبات کورکورانه در پاکستان شده است و می افزاید که او به نماد دفاع از حقوق بشر در برابر افراط گرایان تبدیل شده است.

لیبراسیون یکی دیگر از عناوین خود را به اهدای جایزۀ ادبی "مِدیسی" به "پیِر گویوتا" نویسندۀ رمان "حماقت" اختصاص داده است.

بنا به نوشتۀ این روزنامه، "پیر گویوتا" نویسندۀ فرانسوی، ابتدا در سال ١٩٦٧، به خاطر نوشتن رمان بلند "گوری برای پانصد هزار سرباز"، که توسط انتشارات "گالیمار" به چاپ رسیده بود، مشهور شد. او در این کتاب، به ترسیم جنگ در سرزمینی بی نام می پردازد؛ که برای خواننده، به روشنی تداعی گر الجزایر است که "پیِر گویوتا" نویسندۀ این اثر، دوران خدمت سربازی خود را در آنجا گذرانده و زندانی شده بود؛ جایی که ژنرال "مَسو"، خواندن رمان را در پادگان آن ممنوع کرده بود.

لیبراسیون می افزاید که رمان "حماقت"، متنی بیوگرافیک است که به سال هایی که "پیِر گویوتا" در الجزایر به سر می برده و زندانی شده بوده است، ارتباط دارد و خشونت دائمی در آن زمان را به تصویر می کشد.

روزنامۀ لوموند، یکی از عناوین خود را به انتخابات میان دوره ای کنگرۀ آمریکا که روز سه شنبه ٦ نوامبر، در ایالت های مختلف این کشور برگزار شد، اختصاص داده است و با اشاره به مشارکت پرشور مردم در این انتخابات، از پیروزی دموکرات ها در مجلس نمایندگان و استحکام موقعیت جمهوری خواهان در مجلس سنا نوشته است.

روزنامۀ اومنیته نزدیک به حزب کمونیست در فرانسه، یکی از عناوین خود را به فروریختن دو ساختمان در منطقه ای قدیمی واقع در مرکز شهر "مارسِی" که منجر به مرگ دست کم سه نفر شده است، اختصاص داده است.

بنا به نوشتۀ اومنیته، روز دوشنبه ٥ نوامبر، به دنبال فروریختن دو ساختمان واقع در خیابان "اوبَنی" در مرکز شهر "مارسِی"، تا کنون جسد دو مرد و یک زن از میان آوار، به بیرون کشیده شده است و پنج تن از ساکنین ساختمان چهار طبقه ای واقع در این خیابان، ناپدید شده اند. همچنین صدها نفر از شهروندان، در روزهای دوشنبه و سه شنبه، ساختمان های اطراف محل حادثه را تخلیه کرده اند.

این روزنامه می افزاید که در پی این فاجعه و شدت گرفتن خشم شهروندان، شهردار مارسی، به بی توجهی نسبت به ساختمان های مناطق مرکزی شهر و کوتاهی ازهرگونه اقدام در جهت بهبود شرایط نامناسب سکونت در این منطقه، متهم شده است.