مجسمه‌های رنگین و اهمیت آنها در تاریخ هنر از دوران عتیق تا قرن نوزدهم

"مجسمه‌های رنگین در فرانسه از 1850 تا 1910" نام نمایشگاهی است که این روزها در موزه اورسی پاریس برپاست. نمایشگاهی که به مضمونی مورد بحث برای سال‌های طولانی و درعین حال بااهمیت در هنر نیمه دوم قرن نوزدهم می‌پردازد.

پس از اکتشافات باستان‌شناسانه که در اواخر قرن هجدهم و اوائل قرن نوزده صورت گرفت، موضوع استفاده از رنگ در مجسمه‌سازی، چالشی قدیمی را بار دیگر برانگیخت.

در حالی که در هنر نئوکلاسیک، دیدگاه لزوم تک‌رنگ بودن نقاشی مورد توجه بود، هنرمندانی که به سراغ چند رنگی در مجسمه‌سازی رفتند در واقع با این کار خود توانستند یکبار دیگر هنر آنتیک و باروک را به هم گره بزنند. دو دورانی که خلق مجسمه‌های چند رنگ بسیاری را شاهد بودند.

بعد از آن در حالی که در قرن نوزدهم مجسمه‌های چند رنگ بسیاری خلق شد و با اینکه این وجه، بخش مهمی از تاریخ هنر را تشکیل می‌دهد باز تا مدت‌ها بر سر ارزش چنین آثاری بحث و گفت‌وگو بود.

مخالفان این آثار کسانی بودند که می‌گفتند مجسمه یا به رنگ سفید مرمری یا به رنگ سیاه باید باشد. اما خالقان مجسمه‌های چند رنگ برای نشان‌دادن جلوه‌ آثار خود، تلاش می‌کردند اغلب مجسمه‌های رنگین براساس مجسمه‌های تک رنگ قبل‌تر ساخته شده را بسازند.  کشف آثار دوران عتیق در این زمینه، در تغییر نگرش‌ها نسبت به این موضوع اهمیت بسیاری داشت.

موزه اورسی پاریس که به طور ویژه و همیشگی به آثار هنری قرن نوزدهم می‌پردازد؛ این بار آثاری از هنر مجسمه‌سازی چند رنگ در قرن نوزدهم را به نمایش گذاشته است.

اما به جز ارزش و اهمیت این آثار، شاید آنچه این نمایشگاه را برای ایرانی‌ها بیشتر جذاب کند، مجسمه رنگین کماندار هخامنشی است که توسط "شارل لوئی لوزوئور" هنرمند فرانسوی در قرن نوزدهم ساخته شده و براساس کماندار اصلی که از تخت جمشید به فرانسه آمده و در موزه لوور نگهداری می‌شود ساخته شده است.