محمدعلی : اسطوره بوکس و بت همه جهانیان

لیبراسیون تمام صفحه نخست خود را به عکسی از محمدعلی کلی اختصاص داده او را اسطوره قرن مینامد. این روزنامه سپس در یک مطلب 12 صفحه ای که از ورای مسابقات به او اختصاص داده می نویسد : این بت همه جهانیان که سه بار قهرمان سنگین وزن جهان شد، سر انجام در 74 سالگی، پس از یک مبارزه 32 ساله با بیماری پارکینسون، رینگ زندگی را ترک کرد.
زندگی او الهام بخش شماری از سینماگران شد و با ضربات محکم و موضع گیری‌های سیاسی‌اش در افکار عمومی باقی ماند.

"مایکل من"، سینماگری که فیلمی به نام "علی" در سال 2001 بر پایه زندگی او ساخت، از اهمیت این بوکس‌باز در تاریخ آمریکا و همچنین حضورش در کنار "ویل اسمیث" هنرپیشه ای سخن می گوید که نقش وی را بازی می کرد.

"مایکل من" در مورد علت علاقمندی اش به محمدعلی می گوید: «او یک سال از وی بزرگتر بود و علیه همه بی‌عدالتی‌هائی مبارزه می کرد که نسل او را خشمگین می‌ساختند. او به سان "راسل مینز" (یکی از رهبران سرخ‌پوستان و کنشگر سیاسی)، "چه گوآرا" و هنرمندان موسیقی "راک"، تبدیل به چهره‌ای بسیار مطرح در سطح جهان شده بود.

"مایکل من، که در فیلمش چهره بسیار پیچیده ای از محمدعلی نشان می‌دهد، می‌گوید که این خواست خود بوکس‌باز بوده که لحظات سرمستی از پیروزی را در کنار رخدادهائی از زندگی وی قرار دهیم که چندان درخشان نبودند و او از اشتباهاتش احساس ندامت می کرد.
"مایکل من" می گوید: از ورای بسیاری از عکس‌های وی که در تنهائی گرفته شده بود، همواره او را در حالی می بینیم که دستانش را به آرامی روی سینه اش قرار داده است. "محمد علی" در این باره می‌گوید که او می بایست از دست‌هایش به خوبی مواظبت کند؛ در ست مانند پیانیست‌ها..

"دیوید رمینک" نویسنده بیوگرافی او به نام "پادشاه جهان: محمدعلی یا زایش یک قهرمان آمریکائی" می‌نویسد: هیچ نویسنده‌ای نمی توانست یک چنین شخصیتی را بیافریند؛ او زمانی طرف "مارتین لوترکینگ" و "نلسون ماندلا" را می‌گرفت که چندان کار آسانی نبود؛ هنگامی به صدای بلند اعتراض می کرد که کسی جرأت حرف زدن نداشت؛ او همواره در جهت "حق" گام برمیداشت، از این رو مبارزات خارج از گود او به رتبه اش خدشه وارد آورد و برایش گران تمام شد...

روزنامه هومانیته، "محمد علی" را یکی از آخرین مردان بزرگ می‌خواند که نه تنها ورزش بوکس، که جهان را نیز تغییر داد.

روزنامه فیگارو در مورد "محمدعلی کلی" می‌نویسد که او نور را به سوی خود می‌کشید و فضای رسانه‌ای را کاملأ اشغال میکرد. او همواره در حال نمایش بود و از این رو بینندگان را خیره و مسخ میکرد.

فیگارو در مطلبی که به دریای چین و بالا گرفتن لحن میان آمریکا و چین اختصاص داده می نویسد: در برابر انتقادهای وزیر دفاع آمریکا، دریاسالار "سان جان گو" می گوید: «از هیچ مشکلی نمی‌ترسد».
در واقع در جریان جلسه‌ای که طی روزهای آخر هفته در سنگاپور تشکیل گردید، دوقدرت بزرگ جهان یکدیگر را به "تحریک" در دریای چین متهم کردند.

تنش‌ها با نزدیک شدن روز اعلام تصمیم دادگاه داوری لاهه پس از شکایت فیلیپین از چین پیرامون مرزهای آبی این کشور دردریای چین، بالا گرفته است.
روابط آمریکا و چین ناگهان از سال 2013، در پی برقراری یک منطقه هوائی شناسائی توسط چین بر روی بخش عظیمی از دریای چین شرقی، میان کره جنوبی و تایوان رو به تیرگی گذاشت. این در حالی است که یک منبع نظامی چینی خبر داد که پکن در نظر دارد یک چنین منطقه ای را در بخش جنوبی دریای چین نیز مستقر سازد.

روزنامه لوموند، آماده شدن بروکسل را برای پذیرفتن سناریوی برون‌رفت انگلستان از اتحادیه اروپا، تیتر مهم خود قرار داده می نویسد: چنانچه "برکسیت" پیروز شود، در آن صورت گفتگوها پیرامون چند وچون این برون رفت، بین 4 تا 6 سال به درازا خواهد کشید؛ در آن صورت بروکسل و لندن می‌بایستی تغییراتی در زمینه‌های گوناگون اقتصادی و حتا قانونی به وجود آورند.

لوموند همچنین به پیروزی چشم گیر "ویرجینیا راگی"، کاندیدای جنبش "5 ستاره" در انتخابات شهرداری شهر رم اشاره داشته می نویسد: این پیروزی سیلی محکمی بود به حزب دموکرات، حزب "ماتئو رنزی" نخست وزیر ایتالیا. لوموند می‌نویسد احزاب راستی با اتحاد میان همه جریان‌ها، از میانه رو گرفته تا حزب خارجی ستیز و راستی " فورچا ایتالیا"، توانستند در میلان با حزب دمکرات برابر شوند و در "بولونیا" و "ناپل" به دور دوم برسند. اما در رم، این احزاب نتوانستند اتحاد خود را حفظ کنند و شکست خوردند. آنها فراموش کردند که "سیلویو برلوسکونی" توانست با استفاده از این تاکتیک، سه بار به ریاست دولت برسد.

روزنامه مسیحی لاکروآ، در صفحه نخست و چند صفحه درونی خود، به موضع گیری پاپ رهبر کلیسای کاتولیک در پی ماجرای کودک آزاری کشیشان و پنهان کردن آن توسط کلیسا که به تازگی بار دیگر در فرانسه سر وصدای بسیاری کرد پرداخته می نویسد: از این پس اسقف مسئول سهل انگاری در رسیدگی به موارد تجاوز جنسی می‌باید از کار برکنار شود.
گفتنی است که پاپ پیش از امضای این قانون، یک سال پیش یک دادگاه تازه برای رسیدگی به اینگونه جرایم بوجود آورده بود؛ این قانون تازه که از روز 5 سپتامبر وارد عمل می شود عطف به ماسبق نخواهد شد، و از این رو به گفته یکی از مقامات واتیکان، رسیدگی به تجاوزات جنسی به کودکان در گذشته، پیامدهای آن، و اینکه آیا در رسیدگی به آنها سهل‌انگاری شده دشوار خواهد بود. از سوی دیگر خلع لباس یک کشیش شامل شمار بالائی نمی‌شود چون فرد سهل‌انگار خود استعفا خواهد کرد. این قانون تازه در واقع هشدار به کسانی به شمار می آید که در انجام وظیفه خود کوتاهی کرده باشند.