مراسم یکصدمین سالگرد قتل عام ارامنه توسط ترک‌های عثمانی در پایتخت ارمنستان

در ٢٤ آوریل سال ١٩١۵میلادی (١٢٩٤خورشیدی)، شماری از رهبران ارامنه ساکن ترکیه توسط مأمورین عثمانی دستگیر و به دار آویخته شدند؛ پس از این حادثه سرآغاز پاکسازی ارامنه ساکن عثمانی بود که به گفته تاریخ‌دانان طی آن صدها هزار تن از ارامنه توسط نیروهای عثمانی به قتل رسیدند. ارامنه و تاریخ دانان غربی، شمار قربانیان این قتل عام را ١٫۵میلیون نفرمی‌دانند، درحالی که تاریخ دانان ترک شمار قربانیان ارامنه را ٣٠٠ تا ۵٠٠ هزار نفر می دانند

فرانسوا هولاند، رئیس جمهوری فرانسه و ولادیمیر پوتین همتای روس او، برای شرکت در این مراسم به "ایروان" سفر کرده‌اند.

مراسم بامداد امروز با حضور صدها تن از مقامات داخلی و خارجی و با اعلام یک دقیقه سکوت به یاد قربانیان رویدادهای ١٩١۵میلادی آغاز شد.

رئیس جمهوری فرانسه، طی سخنانی در مراسم ایروان گفت که از ترکیه انتظار موضع‌گیری دیگری از آنچه که گفته می‌شود، دارد.

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه نیز گفت کشتارهای جمعی با هیچ دلیل و منطقی توجیه پذیر نیست.
تا کنون حدود ٢٠ کشور جهان از جمله روسیه، فرانسه و چندین کشور اروپایی، رویداهای ١٩١۵ میلادی را به عنوان «قتل عام تاریخی» ارامنه توسط ترک های عثمانی به رسمیت شناخته اند.

آخرین مورد این شناسایی قتل عام ارامنه که با انتقاد از خود همراه بود، سخنان "یواخیم گاوگ" رئیس جمهور آلمان است که این هفته طی مراسمی از رویدادهای ١٩١۵ ترکیه به عنوان «نسل کشی ارامنه» نام برد و با انتقاد از گذشته آلمان گفت: دولت وقت آلمان به عنوان متحد حکومت عثمانی در جنگ اول جهانی، بخشی از این مسئولیت تاریخی را برعهده دارد.

پاپ فرانسوای دوم، پاپ اعظم کلیسای کاتولیک، نیز هفته گذشته در یک مراسم عمومی از «قتل عام ارامنه» توسط ترک‌های عثمانی سخن گفت.

در طول پایان جنگ جهانی اول، آلمان، امپراتوری عثمانی و اطریش یک طرف جنگ و روسیه، فرانسه و انگستان درجبهه مقابل جنگ بودند.

ارامنه خواستار آن هستند که دولت کنونی ترکیه که جانشین عثمانی محسوب می شود، مسئولیت نسل کشی ارامنه را بر عهده بگیرد، ولی مقامات دولت آنکارا این رویداد را بخشی اجتناب ناپذیر از جنگ خونین و تلفات آن در میان غیرنظامیان می‌داند و از پذیرش مسئولیت رسمی آن امتناع می کند.
دولت ترکیه می گوید: در جریان این جنگ بین ٣٠٠ تا ۵٠٠ هزار ارمنی و تا حدودی همین شمار، ترک‌ها جان خود را از دست دادند و این یک اقدام مذهبی از سوی ترک‌ها نبوده است.