مرگ رابرت موگابه، چهره‌ای ملی و ضد استعماری که مبدل به دیکتاتوری مستبد و فاسد شد

امرسون منانگاگوا، رئیس جمهوری کنونی زیمبابوه امروز در توییتر خبر مرگ موگابه را اعلام کرد و نوشت: «با نهایت تأسف درگذشت پدر و بنیانگذار زیمبابوه، رئیس جمهوری پیشین "رابرت موگابه" را اعلام می‌کنم. وی همچنین رابرات موگابه را «نماد آزادی و طرفدار جنبش "پان‌آفریقا" نامیده که زندگی‌اش را وقف رهایی و تقویت ملتش کرده است و سهم او در تاریخ ملت و قاره آفریقا، هرگز فراموش نخواهد شد».

روابط نزدیک موگابه با آفریقای جنوبی
آفریقای جنوبی، خصوصاً کنگره ملی آفریقا حزب حاکم این کشور که توسط "نلسون ماندلا" بنیان گذاشته شده است، به مرگ موگابه واکنش نشان داد. این حزب مراتب « تأسف عمیق» خود را به هنگام شنیدن خبر مرگ رابرات موگابه اعلام کرد و مرگ او را ازدست دادن «یک دوست» و «یک رهبر انقلابی» توصیف کرد.
سریل رامافوزا، رئیس جمهوری آفریقای جنوبی، رابرت موگابه را «یک قهرمان در مبارزه علیه استعمار» توصیف کرد.

روابط با چین
چین، رابرت موگابه را یک رهبر استثنایی می‌دانست؛ پکن یکی از نادر شرکای نزدیک رژیم موگابه بود. سخنگوی وزارت امور خارجه چین، امروز (جمعه ١۵ شهریور/ ۶ سپتامبر ) در جمع خبرنگاران درباره موگابه گفت: «او در تمام طول عمرش قاطعانه از استقلال کشورش دفاع کرد. با نفوذ کشورهای بیگانه در کشورش مبارزه کرد و به نحو فعالی در توسعه روابط چین با زیمباوبوه و چین با آفریقا، تلاش کرد».

روابط با جمهوری اسلامی ایران
رابرت موگابه، جمهوری اسلامی ایران را "دوست بزرگ" خود می‌نامید و از طرفداران برنامه هسته‌ای ایران بود. او در آذرماه سال ۸۵ برای تقويت روابط سياسی و اقتصادی با جمهوری اسلامی سفری ۴ روزه به ایران داشت. او در این سفر با محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور وقت و آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران دیدار و گفت‌وگو کرد.

آیت‌الله خامنه‌ای موگابه را «از شخصیت‌های برجسته و شجاع آفریقا» خواند و «اقدامات قانونی رئیس‌جمهور زیمبابوه از جمله تقسیم زمین‌های اشغالگران میان کشاورزان سیاه‌پوست را گامی در جهت تحقق خواسته‌های ملت این کشور» دانسته بود.

اصلاحات ارضی موگابه به نظر اقتصاددانان یکی از سیاست‌هایی بوده که اقتصاد این کشور را به سوی ورشکستگی هدایت کرده است. در اجرای این طرح، موگابه از جمله زمین‌های کشاورزان سفید پوست را گرفت و میان سیاهپوستان تقسیم کرد؛ او کشور را به بحرانی اقتصادی کشاند که عواقب تخریبی آن هنوز هم ادامه دارد.

رابرت موگابه که از زمان استقلال کشورش از بریتانیا در سال ۱۹۸۰ میلادی نزدیک به چهار دهه بر این کشور حکومت کرد، سرانجام در پی کودتای ارتش قدرت را از دست داد.
وی در نوامبر سال ۲۰۱۷ توسط ارتش دستگیر و بازداشت خانگی شد و ۷ روز پس از دستگیری در ۲۱ نوامبر از ریاست جمهوری استعفا داد. موگابه در زمان خلع قدرت، پیرترین رهبر سیاسی بر سر قدرت در جهان بود.

موگابه از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۷ میلادی به مدت ۳۰ سال رئیس جمهوری زیمبابوه بود، او پیش‌تر نیز بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۷ میلادی در مقام نخست‌ وزیر در این کشور قدرت را در دست داشت.

در سال ۱۹۸۰ ، اتحاد ملی آفریقایی زیمبابوه به رهبری موگابه (به عنوان نخست‌وزیر) کشور را به استقلال رساند و نام آن را از "روُدِزیا" به "زیمبابوه" تغییر داد.
در اولین انتخابات پارلمانی در زیمبابوه که مدتی کوتاه پس از کسب استقلال برگزار شد، حزب اتحاد ملی آفریقایی زیمبابوه (زانو) به رهبری رابرت موگابه توانست با بدست آودن اکثریت آرا، قدرت را در دست گیرد. نتیجه انتخابات باعث شورش برخی اقلیت‌های قومی شد. دولت موگابه سعی کرد آنان را سرکوب کند. اما این کار به جنگ داخلی خونین انجامید و سرانجام با توافق بین دولت و مخالفان و تشکیل حزب "زانو-پی‌اف" (زانو- جبهه مردمی) پایان یافت.

در ۱۹۸۷ دو حزب "زانو" و "زاپو"، در یکدیگر ادغام شدند و عملاً زمینه‌های عینی حکومت تک‌حزبی را در این کشور فراهم ساختند و با تغییر در قانون اساسی، رابرت موگابه به مقام ریاست ‌جمهوری زیمبابوه رسید.