مصاحبۀ ظریف با "لوپوان": ایران هیچگاه قصد نابود کردن اسرائیل را ندشته است

نشریۀ لوپوان که محمد جواد ظریفِ ۵٨ ساله را یکی از مبرزترین و سرسخت‌ترین دیپلمات‌های نسل خود معرفی می‌کند از او می‌پرسد: آیا می‌توان از شکل‌گیری محور جدید تهران – دوحه – آنکارا در مقابل محور واشنگتن – تل‌آویو – ریاض – ابوظبی سخن گفت؟ ظریف به این سؤال پاسخ صریحی نمی‌دهد و فقط می‌گوید سیاست جمهوری اسلامی مبتنی بر همکاری با همۀ کشورهای منطقه است، اما عربستان به دنبال درگیری با ایران است..

سیاست‌های عربستان همیشه به ضرر خودش تمام شده

آرمین عارفی خبرنگار لوپوان می‌پرسد: ولیعهد عربستان محمد بن سلمان قطر را زیر فشار گذاشت تا روابطش را با ایران قطع کند، اما آیا نتیجه برعکس نبود؟ و ظریف تأیید می‌کند که "دقیقاً همین طور شد. الآن چهل سال است که سیاست‌های عربستان به نتایج معکوس می‌رسد. به خاطر بیاورید که (در زمان جنگ ایران و عراق) سعودی‌ها ٧۵ میلیارد دلار به صدام حسین پول دادند. اما بعد چه شد؟ صدام سلاح‌هایی را که گرفته بود (در جنگ کویت) علیه آنها استفاده کرد. این سیاست از پایه و اساس اشتباه است. اما عربستان همین سیاست را در لبنان، سوریه، عراق، یمن، افغانستان و قطر تکرار می‌کند. یعنی به خاطر دشمنی با ایران، عربستان در تمام این کشورها سیاستی را دنبال کرده که به ضررش تمام شده است".

ظریف تکرار می‌کند که مسئلۀ اصلی در منطقه عربستان است و نه ایران. اما او در عین حال تأکید دارد که خیلی وقت است که ایران به این نتیجه رسیده که قادر به محو کردن عربستان نیست و باید آن را به عنوان یک قدرت منطقه‌ای پذیرفت. ظریف می‌گوید: "ما هیچوقت در پی نابودی هیچ کشوری نبوده‌ایم".

جمهوری اسلامی قصد نابودی اسرائیل را ندارد

خبرنگار لوپوان در جای دیگری از مصاحبه گوشزد می‌کند که مقامات جمهوری اسلامی خواهان نابودی اسرائیل هستند. ولی ظریف این موضوع را رد می‌کند و می‌گوید: "نخست‌وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو وقتی به دیدن مرکز ساخت سلاحهای اتمی دیمونا رفته بود گفت که ایران را نابود خواهد کرد. او نگفت که این کشور نابود خواهد شد بلکه صریحاً گفت که ایران را نابود خواهد کرد. چرا آقای ماکرون در این مورد هیچ واکنشی نشان نداد؟ چرا حتی یک نفر هم در فرانسه به این حرفها اعتراض نکرد؟ اما ما کی گفتیم که اسرائیل را نابود خواهیم کرد؟ هیچکس چنین حرفی نزده است"...

- حتی محمود احمدی نژاد؟

ظریف ادامه می‌دهد: "خیر. احمدی‌نژاد یادآوری کرد که آیت‌الله خمینی گفته بود اسرائیل از صحنۀ روزگار محو خواهد شد، نه این که او اسرائیل را نابود خواهد کرد! او تأکید کرده بود که اسرائیل با ادامۀ سیاست‌هایش، به چنین سرنوشتی دچار خواهد شد".

آرمین عارفی سپس از جایگاه ایران در منطقه سخن می‌گوید و از ادعای برخی مقامات سپاه که گفته بودند ایران چهار پایتخت عرب (بغداد، دمشق، بیروت، صنعا) را در چنگ خود دارد...

وزیر خارجۀ جمهوری اسلامی این سخنان را اشتباه می‌داند و می‌گوید که نفوذ ایران فقط به خاطر حمایت از ملت‌هاست. او می‌گوید: "اگر در عراق وزنه‌ای هستیم به خاطر اینست که از صدام حسین حمایت نکردیم. اگر در سوریه حضور داریم به خاطر اینست که به داعش کمک نکردیم. در لبنان هم حضور داریم زیرا سعد حریری را ما زندانی نکردیم... در یمن نیز ما مردم این کشور را بمباران نمی‌کنیم... واقعیت اینهاست: ایران تاکنون چه تصمیم اشتباهی در منطقه گرفته؟ آیا ما از جبهه النصره پشتیبانی کردیم؟ آیا ما سعد حریری را زندانی کردیم؟"...

محمد جواد ظریف در بخش دیگری از این مصاحبۀ طولانی به انتقادهای غربیان و فرانسوی‌ها از برنامۀ موشکی ایران پاسخ می‌دهد و گوشزد می‌کند که فرانسه سالانه میلیاردها دلار به امارات و عربستان اسلحه می‌فروشد. ظریف سپس با ذکر ارقام دقیق از بودجه‌های نظامی کشورهای منطقه می‌گوید بودجۀ نظامی سرانۀ امارات متحد عرب با ٢۵٠٠ دلار برای هر شهروند، بالاترین رقم در منطقه است. در رتبۀ دوم، عربستان قرار دارد با ٢٠٠٠ دلار برای هر نفر. در حالی که بودجۀ نظامی ایران برای هر شهروند معادل ١۵٠ دلار است. معنای این ارقام اینست که وقتی بودجۀ نظامی یا هزینۀ خرید اسلحه را به طور سرانه حساب می‌کنید، ایران از این نظر کوچکترین کشور منطقه است".

ظریف سپس با کنایه به فرانسه می‌پرسد: "آیا فرانسه حاضر است هواپیماهای پیشرفته‌ای را که به عربستان و امارات می‌دهد به ما نیز بفروشد تا ما هم بتوانیم از خود دفاع کنیم؟ یا شاید آقای ماکرون اصلاً مایل نیست که ایران بتواند از خود دفاع کند؟"...

پایان جنبش جلیقه زردها؟

به عقیدۀ مجلۀ لوپوان، فرانسوا لئوتار را می‌توان امانوئل ماکرون سالهای ١٩٨٠ دانست. وزیر دفاع و فرهنگ سابق، زمانی آرزو داشت که نه تنها نیروهای سیاسی راست فرانسه را دگرگون کند، که می‌خواست تمامی کشور را اصلاح کند. اما لئوتار به نسل سیاستمدارانی مثل ژاک شیراک برخورد کرد که حاضر بودند به خاطر قدرت دست به هر کاری بزنند. چند پروندۀ قضایی و سوءاستفادۀ مالی و البته مرگ ناگهانی برادر، سرانجام فرانسوا لئوتار را از دنیای سیاست بیرون راند. او اینک در مقام ناظری پرتجربه کتابی در بارۀ اوضاع کشور نوشته و می‌گوید که امروزه، دوران "مه‌گرفتگی" است: "جلو پایمان را نمی‌بینیم و نمی‌دانیم به کدام سو می‌رویم".

او می‌گوید: "زمانی که من در دولت بودم، همه چیز خواناتر بود. زمانۀ جنگ سرد بود: یک طرف دنیای غرب و طرف دیگر بلوک شرق. اما دنیای امروز به آسانی قابل تفسیر نیست".

فرانسوا لئوتار چندان نظر مثبتی نسبت به جنبش جلیقه زردها ندارد. او هشدار می‌دهد که آنچه در فرانسه در حال شکل گرفتن است، نه خشم، که "کینه" است. لئوتار با اشاره به تظاهرات جلیقه زردها می‌گوید: "بستن جاده‌ها و میدان‌ها فقط یک جرم ساده نیست، بلکه یک جرم جنایی محسوب می‌شود و باید بلافاصله با آن برخورد کرد". وی پاسخ دولت کنونی را به معترضان نادرست می‌داند و می‌گوید امانوئل ماکرون نباید عقب‌نشینی می‌کرد.

ژنرال‌ها دونالد ترامپ را رها می‌کنند

به نوشتۀ هفته‌نامۀ اکسپرس، استعفای جیمز ماتیس از وزارت دفاع آمریکا، پایان بخشی از دورۀ ریاست جمهوری دونالد ترامپ محسوب می‌شود که طی آن نظامیان در رأس قدرت بودند. دو سال پیش ژنرال مک ماستر مشاور امنیت ملی بود، ژنرال جان کلی رئیس دفتر کاخ سفید و ژنرال ماتیس وزیر دفاع. اینک همگی کنار رفته‌اند. اکسپرس می‌نویسد که این هر سه نفر در آمریکا از احترام زیادی برخوردار بودند و به "افراد بالغ" دولت شهرت داشتند که کنایه‌ای است به ناپختگی یا نابالغی رئیس جمهور.

اکسپرس می‌نویسد که استعفای جیمز ماتیس ابهامات در سیاست آمریکا را تشدید می‌کند. خانم نانسی پلوزی از حزب دموکرات نوشته است: "از استعفای جیمز ماتیس بسیار ناراحت شدم و برای کشورمان دعا می‌کنم". لیندسی گراهام سناتور جمهوریخواه نیز می‌گوید: "ماتیس معتقد بود که الآن وقت خروج از سوریه نیست. او بسیار نگران کردها بود"... اکسپرس در پایان می‌افزاید که نگرانی در میان همۀ کارشناسان آمریکایی دیده می‌شود اما در عوض، در مسکو، پکن، استانبول، دمشق و تهران، خبر رفتن جیمز ماتیس و سایر ژنرال‌ها خبر خوبی تلقی می‌شود که به معنای تضعیف آمریکا و متحدانش است.