نظامیان پاکستانی در جهت تضعیف نیروهای غیرمذهبی گام برمی‌دارند

طی روزهای اخیر از شلوغی‌های پاکستان زیاد صحبت شده اما علت چندان روشن نبوده است. گزارشگر روزنامۀ فیگارو از دهلی نو مطلبی فرستاده که می‌تواند وضعیت را کم و بیش روشن‌تر کند.

سه هفته بود که اسلام‌گرایان افراطی وابسته به تشکلی موسوم به لبیک یا رسول‌الله در شهر اسلام‌آباد تظاهرات به راه انداخته و راه‌ها را بسته بودند. این جمعیت دو سه هزار نفری عاقبت بعد از در گیری و گرفتاری‌های زیاد توانست به آن چیزی که می‌خواست برسد و استعفای وزیر دادگستری را به چنگ آورد. به عقیدۀ فیگارو دولت پاکستان با عقب‌نشینی در مقابل این جماعت تندرو به اعتبار و اقتدار خود لطمه زده است. با اینحال احتمال دارد که دولت هم فقط از سر ناچاری چنین کوتاه آمده باشد.

مقامات دولتی حتی اعلام کرده‌اند که همۀ کسانی که به دلیل شرکت در تظاهرات و ناآرامی بازداشت شده بودند، آزاد خواهند شد.

برای درک وضعیت، فیگارو یک ماهی به عقب باز می‌گردد و می‌نویسد که در ماه اکتبر گذشته، دولت پاکستان به لطف اکثریتی که در پارلمان دارد یک قانون انتخاباتی به تصویب رساند. بر اساس این قانون، ممانعت شرکت احمدی‌ها در انتخابات لغو می‌شد.

اما احمدی‌ها چه کسانی هستند؟ این فرقه – احمدیه – خود را مسلمان معرفی می‌کند اما در عین حال پیغمبر اسلام را ختم‌کنندۀ نبوت نمی‌داند. بدیهی است که از نظر سایر مسلمانان پاکستانی و از دید قانون اساسی این کشور، احمدی‌ها مسلمان به حساب نمی‌آیند و در نتیجه تاکنون حق شرکت در انتخابات را نداشته‌اند. تا این که حدود یک ماه قبل، با قانون جدید و به ویژه دو تبصرۀ آن، این ممانعت از میان برداشته شد. واکنش مسلمانان تندرو را می‌توان حدس زد. از ترس همین واکنش، دولت نیز تصمیم به عقب‌نشینی گرفت و تبصره‌های مورد بحث را فوراً حذف کرد. اما کار از کار گذشته بود و رهبر گروه لبیک یا رسول‌الله، آقای خادم حسین رضوی طرفدارانش را به خیابان ریخت. وزیر کشور نیز به جای متفرق کردن بست‌نشینان بلافاصله با آنها وارد مذاکره شد.

بسیاری از تحلیل‌گران پاکستانی معتقدند که نظامیان، در پشت پرده با اسلام‌گرایان کنار آمده‌اند تا دولت را بکوبند.

فیگارو می‌نویسد: نظامیان همیشه از اسلام‌گرایان استفاده کرده‌اند تا نیروهای غیرمذهبی را تضعیف کنند.

جنجال گلیفوسات

روزنامۀ لوموند تیتر اصلی خود را به یک مادۀ شیمیایی به اسم گلیفوسات اختصاص داده است. این ماده برای نابود کردن علف‌های هرز فراوان استفاده می‌شود. اما دو سال قبل مرکز بین‌المللی سرطان‌شناسی اعلام کرد که این مادۀ شیمیایی احتمالاً سرطان‌زاست. حال، اتحادیۀ اروپا تصمیم گرفته است که گلیفوسات را همچنان برای پنج سال دیگر مجاز بداند. این تصمیم بحث‌ها و اختلاف‌نظرهای سیاسی را در کشورهای اروپایی دامن زده است. در فرانسه، رئیس جمهوری از دولتش خواسته راهی پیدا کند تا گلیفوسات حداکثر ظرف سه سال در فرانسه ممنوع شود. لوموند در سرمقاله‌اش در این باره می‌نویسد: متأسفانه گلیفوسات هم مثل علف‌های هرز سخت جان است...