هفته‌نامه لوبس: "مه ۶٨" یک تفکر بود

وی می‌نویسد قلم زدن در آن زمان در این نشریه در کنار همکاران به معنی برابری فرهنگی بود. او شرح می دهد چطور یکدیگر را پیدا کردیم بی آنکه به دنبال یکدیگر گشته باشیم. او از متفکرانی یاد می کند که هر یک استاد فکر و اندیشه بودند.

"ژان دانیل" در ادامه با اشاره به دوستان، همفکران و همکاران خود می نویسد: آن دوران، دوران خوشبختی ما بود. بله زمان "شارل دوگل" بود، شارل دوگلی که نظری به ما نداشت و ما را نمی‌خواست. ژان دانیل آن دوران را دورانی غنی از نظر معنای زندگی میداند؛ دورانی که در آن خاطرات بسیاری ثبت شده است.

جان دانیل سؤال می کند امروز چگونه زندگی می کنیم؟ و ادامه می دهد، برخلاف تصور همگان که فکر می‌کنند هر انقلاب و تغییری در راه آزادی‌خواهی با خشونت و کشتار غیرنظامیان همراه است، "مه ۶٨" اما چنین نبود و در درون خود خشونت نداشت. "مه ۶٨" یک تفکر بود.

وی در ادامه این مقاله یادآور میشود که مقاله ها، سخنان و نوشته‌ها، چگونه برای چاپ تنظیم میشد؛ چگونه آن را بارها می‌خوانند و غلط‌گیری می‌کردند و زمانی که زمان چاپ فرا می‌رسید، بی‌آنکه بدانیم این نوشتارها چه تأثیری در روح و جان مخاطبانمان می گذاشت، مطالب به چاپ می‌رسیدند و این لحظه، لحظه رستگاری و غرور بود. آن "مه ۶٨" بود.

هفته نامه لوبس گزارش دیگری را به یکی از سرآشپزهای بسیار سرشناس فرانسوی بنام "پل بوکوز" که در هفته گذشته در سن ٩٠ سالگی درگذشت اختصاص داده است.

پل بوکوز، کسی بود که در ارتقای سطح کیفی در آشپزی سنتی فرانسه نقش بسیار مهمی را ایفا کرد. وی در روستایی در نزدیکی شهر "لیون" به دنیا آمد و همانجا نیز چشم از جهان فروبست.
هفته نامه لوپس می نویسد وی نه تنها آشپزی بسیار سرشناسی بود بلکه شخصیتی کاریزماتیک و تأثیرگذار داشت که توان و هنر رهبری کردن را نیز دارا بود.
"پل بوکز"، بنیان‌گذار مرکز آموزشی به نام خود در شهر "لیون" نیز بود، که این مرکز یکی از مهمترین مراکز آشپزی در سطح بین‌المللی است.

پل بوکز عاشق زنان بود و در کنار زنان زیادی زیست. هفته نامه لوپس به نقل از وی می نویسد «چنان کار کنیم که گویا ١٠٠ سال زندگی خواهیم کرد و چنان زندگی کنیم که گویا فردایی وجود ندارد».

هفته نامه لوپوئن مطلبی را به "وودی آلن" کارگردان سرشناس هالیوود اختصاص داده است.
لازم به ذکر است، در سروصدایی که زنان و ستارگان سینما با هشتگ «من هم همینطور» و یا «خوکت را افشا کن» در این چند ماه اخیر براه انداخته اند، هر روز شاهد هستیم که در گوشه و کنار، مردانی مشهور در عرصه سیاست، هنر و دیگر مشاغل، پایشان به جنجال‌های جنسی باز می‌شود و پس از آن یا خود استعفا می‌دهند یا از کار برکنار میشوند و یا کنار گذاشته می‌شوند و یا با شکایت پایشان به دادگاه باز می‌شود. در این میان کارگردانان سرشناسی هستند که از سال ها پیش پرونده هایی باز داشتند مانند: "رومن پولانسکی" کارگردان ٨٤ ساله فرانسوی-لهستانی که متهم به آزار جنسی دختری زیر سنِ قانونی بیش از ٤٠ سال پیش است.
و دیگری "وودی آلن" کارگردان ٨٢ ساله آمریکایی که متهم به آزار جنسی دختر همسر سابق خود، در کودکی وی می‌باشد؛ دختری که اکنون ٣٢ ساله است و مدعی است که وودی آلن در کودکی با او بازی‌های جنسی میکرده و وی را آزار داده است. او اینروزها برای اولین بار جلوی دوربین تلویزیون قرار گرفته و بدین ترتیب شرح جزئیات داده است.
"وودی آلن" پیش تر این اتهام را رد کرده و گفته بود هر آنکس که اندک شعوری به خرج دهد این داستان را باور نخواهد کرد و آن را توئطه همسر سابقش بر علیه خود خواند؛ اما گویا حرف‌های "وودی آلن" را کسی باور نمی‌کند و این سیل عظیم براه‌افتاده از زنان قربانی که همه چیز را درهم می شکند، باعث شد تا نمایش "وودی آلن" در آمریکا لغو شود.

هفته نامه لوپوئن نوشته است، سالن تاتر معروف آمریکا "گوداسپد موزیکال" تصمیم گرفت نمایش کمدی "صاعقه در برادوی" که نمایشی اقتباسی از فیلم "وودی آلن" در سال ١٩٩٤ بود را لغو کند.

هفته نامه لوبس نیز در مطلبی زیر عنوان «وودی کثیف»، به شرح ماجرای "وودی آلن" و مصاحبه تلویزیونی نادختری و شکایت وی پرداخته است.

لازم به ذکر است، "کویین اسپیسی" یکی از بازیگران سرشناس هالیوود، متهم به آزار جنسی نیز از بازی در یک سریال کنار گذاشته شد.