"هولاند" در خلیح فارس، ایران و سوریه در تیررس

روزنامه هومانیته که صفحه نخست و چند صفحه درونی این روزنامه را به شهادت دردناک یک دختر نیجریائی ربوده شده توسط "بوکو حرام" پس از آزادی و نیز سرازیر شدن بیش از 10 هزار پناهجوی نیجریائی به "نیجر" یکی از فقیرترین کشورهای آفریقا اختصاص داده، در خبر دیگری سفر فرانسوا هولاند، رئیس جمهوری فرانسه به خلیج فارس را مورد توجه قرار داده است.

هومانیته می نویسد: فرانسوا هولاند که همچنین به نشست سران امیرنشینان خلیج فارس دعوت شده، حمایت فرانسه را از کشورهای «دوست» که با خطر از سوی ایران روبرو هستند اعلام خواهد کرد.
این در حالی است که دیروز یعنی روز رسیدن رئیس جمهوری فرانسه به عربستان سعودی، 5 نفر در این کشور گردن زده شدند.

فرانسوآ هولاند که دیروز در قطر یک قرارداد 6.3 میلیارد یوروئی برای فروش هواپیماهای "رافال" امضا کرد که منافع بسیاری برای 500 شرکت دست اندرکار ساختن این هواپیماها به دنبال خواهد داشت، گفت هیچ قولی در ازای این قرارداد پرسود داده نشده است.

"هومانیته می افزاید: واقعیت یک چنین سخنانی را باید در پایان نشست کشورهای سازمان کنفرانس اسلامی دریافت که در آن ایران و سوریه مطرح خواهند شد که از اهمیت استراتژیکی و ژئوپولیتیکی مهمی برخوردار هستند.

نباید فراموش کرد که ایران و سلطان نشینان صاحب نفت خلیج فارس و به ویژه عربستان سعودی، دست کم در دو مورد توافق نظر دارند: عربستان و دیگر متحدینش در خلیج فارس، ایران را تهدیدی بزرگ برای منطقه می دانند و در دید فرانسوا هولاند نسبت به سوریه شریک هستند، بدین معنا که فرانسه خواستار انجام عملیات نظامی علیه بشار اسد بود و می‌خواست به بهانه استفاده از سلاح‌های شیمیائی توسط اسد علیه مردم کشورش به کمک قدرت‌های مذهبی- فئودالی خلیج فارس، همان سناریوی لیبی را در سوریه پیاده کند که نتیجه‌اش را دیدیم.

هومانیته می‌نویسد: بدین ترتیب هولاند، با هواداری از رژیم‌های به شدت واپس گرا و محافظه کار عرب، رژیم هائی که از آنها هیچ پرسشی در زمینه رعایت حقوق بشر انجام نمی گیرد در حالی که مدام انگشت اتهام به سوی روسیه و ونزوئلا دراز می شود، کاملأ جبهه خود را مشخص کرده از ورای اتحادیه جهانی عرب و پول سرشار پرنس ها و بازرگانان این منطقه به گسترش ایدئولوژی وهابی‌گری کمک می کند که همه جهادیون دنیا از آن تغذیه می کنند. از جمله جبهه "النصرت" (شاخه سوری القاعده) و داعش!!
جالب اینجاست که داعش، به گزارش شماری از رسانه ها، بر خلاق حوثی‌های یمن که گفته می شود ایران از آنها حمایت می‌کند، در صدر اولویت‌های "ضد تروریستی" این امیرنشینان قرار ندارد.

روزنامه فیگارو نیز به سخنان فرانسواهولاند درباره این که هیچ قولی در ازای این قرارداد پرسود داده نشده اشاره داشته می نویسد در منطقه ای پرسش برانگیز که در آن بازی‌های سیاسی آمریکا با ایران نگران کرده، دیپلمات‌ها و نزدیکان رئیس جمهوری فرانسه مدام می گویند که فرانسه کشوری است آرامش بخش.

به هر رو همراهان رئیس جمهوری چندان ساده لوح نیستند و می دانند که سلطان نشینان دارای نفت خلیج فارس به حمایت فرانسه، آنهم پیش از دیدار آنها با "باراک اوباما" در اواسط ماه مه، در کمپ دیوید نیاز دارند. البته همه می دانند که فرانسه در برابر آمریکا وزنی ندارد اما فرانسوا هولاند هم بدش نمی آید که مدحش را بگویند بدون این که بخواهد از سنیان در برابر شیعیان و یا برعکس هواداری کند.

روزنامه مسیحی لاکروآ، هم از یک دیپلماسی بدون وسواس فرانسه در برای امیرنشینیان خلیج فارس صحبت می کند و می‌نویسد البته نقطه دید مشترک درباره ایران و سوریه فرانسه را به سان یک کشور متحد قدرت‌های سنی‌نشان می دهد، اما در کنار آن اختلافات ژرفی میان ارزش‌های فرانسه، کشوری لائیک و جمهوریخواه با عربستان سعودی وجود دارد که دیروز 5 نفر را اعدام کرد. اتحاد میان خاندان "آل سعود" که همه قدرت سیاسی و فرقه وهابیون که همه قدرت مذهبی را در دست دارند همه مسلمانان جهان و حتا در فرانسه را به سوی گسترش یک اسلام سختگیر و بدون تحمل غیر سوق داده است . اکنون این پرسش پیش می آید که آیا فرانسوآ هولاند می تواند در اسلام عربستان سعودی تغییر به وجود آورد؟ صد البته نه. چرا که اساس همه قدرت و سلطنت در این کشور را متزلزل خواهد کرد. پس نزدیکی فرانسه و عربستان سعودی چندان هم بی خطر نخواهد بود.

لوموند مطلبی را به زنی مبارز اهل عربستان سعودی اختصاص داده که برادرش، یک وبلاگ نگار، درسال 2014 به 10 سال زندان و 1000 ضربه شلاق و شوهرش که یک وکیل است به 15 سال زندان به دلیل "توهین" به سیستم فضائی عربستان محکوم شده اند. او که "ثمر بداوی " نام دارد و 33 سال دارد هرگز از مبارزه برای گرفتن حقوق زنان و از جمله حق رانندگی، نایستاده و اکنون تبدیل به سخنگوی مخالفان در عربستان سعودی شده است.

لیبراسیون هم صفحه نخست و چهار صفحه درون این روزنامه را به مطلب-مانیفستی اختصاص داده که 40 زن روزنامه‌نگار فرانسوی در فاش سازی سخنان و رفتار های تبعیض گرایانه و زن سیتز به هنگام انجام وظیفه شان در این روزنامه منشر کرده اند. این زنان از سخنان و حرکات بی جای شماری از نمایندگان پارلمان سخن می گویند ومی افزایند تا زمانی که سیاست اکثرأ در دست مردان وبه ویژه مردان 60 سال به بالا باشد، هیچ تغییری در این مورد به وجود نخواهد آمد.