دسترسی به محتوای اصلی
چهره‌ها و گفتگوها

رضا یحیائی: برهنگیِ پیکرهای تابلوهای من نشان پاکی انسان‌هاست

نتشر شده در:

میهان این هفتۀ «چهره‌ها و گفتگوها» گاه با قلم نگارگری، گه با تیشۀ پیکرتراشی و زمانی نیز تنها با انگشتان بازیگر خود خود سخن می‌گوید و خیال و اندیشۀ خود را بر بوم و سنگ و آهن و سرامیک و چوب و هر سخت و نرم دیگری می‌نشاند. آنچه جوهر اصلی کار او را می سازد، آفرینندگی اوست.

رضا یحیائی در کنار کارگاه شخصی خود که در کنار خانۀ او در دل کوه کنده شده است.
رضا یحیائی در کنار کارگاه شخصی خود که در کنار خانۀ او در دل کوه کنده شده است. EM-RFI/PERSIAN
تبلیغ بازرگانی

او نقاشی را در آکادمی هنرهای زیبای فلورانس و مجسمه سازی را در آکادمی هنرهای زیبای «کارارا» در ایتالیا آموخته، اما کار آفرینندگی را بسیار پیش از اینها آغاز کرده، چرا که همواره آنچه در دست داشته و هر آنچه بدست آورده را به کار آفریدن گرفته و از مقوای جعبۀ کفشِ به کنار خیابان افتاده، تابلوی زیبای بر دیوار افراخته ساخته است.

چهرۀ سحر خدایاری، که به دختر آبی شهره شد. رضا یحیائی می‌گوید با شنیدن خبر درگذشت سحر سه شبانه روز به او می‌اندیشیده و این تابلو را، که در آن نگاه مادر خویش را نیز می‌بیند، به یاد او و برای بزرگداشت او کشیده است.
چهرۀ سحر خدایاری، که به دختر آبی شهره شد. رضا یحیائی می‌گوید با شنیدن خبر درگذشت سحر سه شبانه روز به او می‌اندیشیده و این تابلو را، که در آن نگاه مادر خویش را نیز می‌بیند، به یاد او و برای بزرگداشت او کشیده است. EM-RFI/PERSIAN

میهمان این هفتۀ «چهره‌ها و گفتگوها» هر چند با آثار خود در کشورهای گوناگون حضور داشته، اما با ایتالیا و فرانسه و ایران پیوندی ویژه دارد. او که اینک در کارگاه کنده شده در دل کوه در کنار خانۀ آرام خود در نزدیکی دهکدۀ «ژیورنی» در غرب پاریس روزگار می‌گذراند و همواره پائی نیز در سرزمین زادگاه خویش دارد، زمانی به معاونت دانشگاه جندی شاپور رسید و در سال‌های بحرانی ۵٧ و ۵٨ مدیریت برنامه ریزی و مرمت موزۀ ایران باستان را بر عهده گرفت.

اثر بزرگ او «در گنبدِ آسمان» در برج میلادِ تهران بر تن ۶٢٠ متری خود تاریخ چندهزار سالۀ فرهنگ ایران زمین را دارد.

میهمان این هفتۀ «چهره‌ها و گفتگوها» رضا یحیائی، نقاش و مجسمه ساز سرشناس ایرانی، است که به هنگام انجام این گفتگو در حال به پایان بردن کار نگارگری تابلوی عظیمی در کلیسای دهکدۀ «سنت ژونوویو لِه گَنی» در غرب پاریس است و بازسازی داخلی این کلیسای کوچک گرداگرد پردۀ پُر افسانۀ او انجام می‌گیرد.

او در این گفتگو از نگاه خود به آفرینش هنری و کارکرد هنر سخن می‌گوید و پیکره‌های همواره حاضر در کارهای خود را، که در نگاه نخست بیشتر زن و برهنگی را به نمایش می‌گذارند، «انسان‌هائی» می‌داند که «نه زن هستند و نه مرد، بلکه انسانند و از همین رو اندام آنان ترکیب این هر دو را دارد».

رضا یحیائی در این گفتگو به کودکی خود و چگونگی روی آوردن به نقاشی و مجسمه سازی می‌پردازد، از آموزش خود در ایتالیا یاد می‌کند و به برخی کارهای شناخته شدۀ خود اشاره دارد.

این گفتگو را با دانلود و یا استفاده از ابزار رایانه‌ای برای بکار انداختن فایل صوتی گوش کنید.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

بخش‌های دیگر را ببینید
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.