"گوگل" بازار کار فرانسه را هدف قرار می دهد

لیبراسیون در مورد سم آفت زدای"نئو نیکوتینوئید" ، می نویسد با اختلافی که میان دو وزیر به وجود آمد، سخن  وزیر کشاورزی در مورد لغو برخی از ممنوعیت ها با صدور فرمان، حکایت از این دارد که لابی ها (گروههای پر نفوذ) تلاش دارند که جلوی پارلمان اروپا را بگیرند که می رود درمورد استفاده از این آفت کش حساسیت بیشتری نشان دهد. در همین حال وزیر پیشین محیط زیست فرانسه، خانم "سگولن رویال" گفت که نباید در برابر این گروههای پر نفوذ کوتاه آمد.  باید کشورهای اروپائی از خود شهامت و خردمندی نشان دهند چرا که فرانسه با  وجود بی حرکتی  شماری از این کشورها، در حال پیش رفت در هدف های خود است. خانم "دلفین باتو"، وزیر پیشین دیگر محیط زیست از دولت خواست، به دلیل وضع اضطراری،  از این ممنوعیت ، که بسیار دیر به اجرا درآمده هم فرا تر برود چون مرگ میر میان زنبورها در پی استفاده از "نئو نیکوتینوئید"  در سالهای 90 افزایش چشمگیری  پیدا کرد و تولید عسل در سال 2016 کاهش بسیاری یافت. این ماده برای انسان هم بسیار خطرناک است چرا که بر رشد مغزی کودکان تأثیر می گذارد 

روزنامه اقتصادی"لزاکو" از جنبه دیگری به مشکلات محیط زیست پرداخته و آن کشمکشی است که میان کارفرمایان آمریکا در پی خبر برون رفت آمریکا از توافق آب وهوای پاریس، به وجود آمده است. "لز اکو" می نویسد که روز  اول ژوئن همچون روز 8 نوامبر بود " بدین معنا که آمریکا به دوبخش تقسیم شد. این بار البته هیچ تظاهرات یا بنر ویا کلاههای رنگارنگی در کار نبود بلکه کار فرمایان بودند  که با یکدیگر روبرو می شدند.

پاره ای از آنها که در رسانه ها حضور دارند، تصمیم "ترامپ" را مورد انتقاد قرار دادند. برخی دیگر، دور از چشم رسانه ها و شبکه های اجتماعی ، از خوشحالی در غالب نمی گنجیدند.

این رودروئی نمونه ای بود از آنچه که به هنگام انتخابات ریاست جمهوری رخ داد. بدین معنا که از یک سو ما با آنچه جمعیت حاضر در اعماق آمریکا نامیده می شود، روبرو هستیم، که از کارفرمایان کوچک تشکیل شده که مدام از رقابت چینی ها، نفوذ "وال استریت" (نهادهای مالی) و گروههای اقتصادی بزرگ گله می کنند و از سو ی دیگر، شرکت های بزرگ چند ملیتی را می بینیم که می خواهند وابستگی خود را به ارزش های پیشرو نشان دهند و شرکا و کارمندان خود را آسوده خاطر سازند. این گروه پس از هواداری از کاندیداتوری هیلاری کلینتون در سال 2016 به شکل پیگیر در زمینه مبارزه با گرمایش زمین فعالیت می کرد.

اما همه آمریکا همچون کسانی که در نیو یورک و سان فرانسیسکو زندگی می کنند، رای ندادند  واز 500 شرکتی که شاخص "فورچون" را تشکیل می دهند، تنها 69 شرکت از توافق پاریس هواداری کردند.

از سوی دیگر، اتاق بازرگانی آمریکا، که با 3 میلیون عضو، یک لابی بسیار نیرومند را تشکیل می دهد، به شکلی پیگیر با همه تصمیم ها در زمینه مبارزه با گرمایش زمین مخالفت کرده است تا جائی که شماری از گروههای بزرگ آن را ترک کردند.

حال بیش از نهادهای سیاسی، بیشتر می بایست توده انبوه کارفرماهای کوچک را در نظر داشت که 99% شرکت های آمریکائی را تشکیل میدهند که  نیمی از مشاغل بخش خصوصی را به وجود می آورند. آنها، بیش از این که تغییرات آب وهوا برایشان مهم باشد، اقتصاد منطقه شان را در نظر می گیرند. آنها بر این باورند که این توافق برایشان دشواری های بسیاری به وجود می آورد که گروههای بزرگ بآ انها درگیر نخواهند شد.

روزنامه مسیحی "لاکروآ" و فیگارو، هر دو مطلبی را به این اختصاص داده اند که رژیم اردوغان کم کم میراث  ودارائی های اقلیت های مذهبی را می بلعد.

فیگارو می نویسد دولت ترکیه هم اکنون  حدود شصت کلیسا، گورستان و املاک جامعه مسیحی را در جنوب غربی این کشور، به عنوان "محل نیایش"،  زیر کنترل خود در آورده که سپس آنها را تبدیل به مسجد کند و یک امام را به سرپرستی آنها بگمارد. این کار دولت تازگی ندارد و درسال 2003 نیز شاهد پدیدار شدن مسجد های رسمی در پاره ای از روستاهای مسیحی نشین به بهانه حضور یک یا دو خانواده مسلمان یا کرد در آنها بودیم که مکان های نیایش خود را داشتند.

این سیاست به تعادل منطقه لطمه می زند و فاصله بیشتری میان گروههای قومی به وجود می آورد.

هومانیته در صفحه نخست خود به این اشاره دارد که "گوگل" ، که طی چند ماه اخیر بازار کار آمریکا را هدف قرار داده، می خواهد تا پایان سال 2017 یک اپلیکش در فرانسه نیز به راه بیاندازد که توسط آن کارفرمایان  خواهند توانست زودتر کارمند مورد نیاز خود را بیابند. به باور هومانیته، "گوگل" بدین ترتیب نهاد های دولتی را با دیجیتالیزه کردن و غیر انسانی کردن بیش از حد، ناتوان می سازد.

لوموند هم که به تضادهائی که  کم کم در روش "ماکرون" چهره می نماید،  به خاموش کردن آتش بحث پیرامون استفاده از سم افت کش "نئو نیکوتینوئید" توسط نخست وزیر هم اشاره ای می کند. این روزنامه در صفحات فرهنگی خودبه فیلم "دنبال زن بگردید"، ساخته "سو آبادی"، کارگردان ایرانی اشاره دارد که توانسته در این کمدی، هوشمندانه از ساده گرائی و کاریکاتور کردن مطلب خود بپرهیزد.