یاد ویگن و صدای گرمش گرامی باد

ویگن دردریان، در دوم آذر ،1307 در شهر همدان بدنیا آمد. پس از پایان تحصیلات متوسطه به کار نقشه برداری مشغول شد. در عین حال با نواختن گیتار و آواز خوانی در کافه ها وبویژه در باشگاه آرارت، که یک کانون فرهنگی برای ارامنه بود، به عنوان چهرۀ جدیدی در دنیای موسیقی شناخته شد.

ساموئل خاچیکیان، کارگردان سینما که به "هیچکاک ایران" معروف بود، متوجه استعداد ویگن شد و از او برای خواندن در فیلم " چهار راه حوادث" دعوت کرد.

این آغاز ورود ویگن به سینما بود. از آن پس تا پایان اقامتش در ایران او در شانزده فیلم ایرانی در نقش های کوچک و بزرگی بازی کرد و در شمار دیگری فقط ترانه خواند.

ویگن که صدای گرم و شیوۀ ترانه خوانیش منحصر به فرد بود به رادیو تهران راه یافت. ترانه های ماندگاری چون "بارون بارونه"، "شادوماد"، "مهتاب" و"گل سرخ" از ترانه هایی بود که چند باردرهفته از رادیو شنیده می شد. او ترانه های مشترکی را نیز با خوانندگانی مانند دلکش، پوران و هایده اجرا کرد که در نوع خود تازه بود.

ویگن درآهنگ سازی نیز دستی داشت و از ملودی های ارمنی، ترکی و فرنگی در ساخته هایش استفاده می کرد.

او دراوائل دهۀ پنجاه به آمریکا مهاجرت کرد وده ها کنسرت در این کشور ونیز در کشورهای اروپایی داد و همه جا با استقبالی کم مانند روبرو شد.

او یکی دوسال آخر عمرش به سرطان مبتلاشد. و بارها خبرهای دروغینی مبنی بر مرگش منتشر شد.

حدود یک ماه پیش از مرگش در فردای انتشار یکی از این خبر ها، در 15 سپتامبر2003، همکار ما شیوامعیری با ویگن مصاحبه ای داشت که در آن آثار رنج تن و روان این هنرمند محبوب نمایان است