آرزوی بهار آزادی در ایران

آیا رژیم ایران به سوی بهبود اوضاع اجتماعی و به رسمیت شناختن آزادی های مردم در حرکت است؟ در بررسی این موضوع، گفتگویی دارم با ساعر غیاثی، فعال اجتماعی و حقوق زنان.

حانم غیاثی میگوید که چهارشنبه سوری، که جشن کهن ایرانیان است و در آخرین چارشنبه سال برگزار میشود، در شمال اروپا هم توسط ایرانیان جشن گرفته میشود. ولی چون در این مراسم باید آتش روشن کرد و از روی آن پرید، برای آتش روشن کردن باید مجوز گرفت، و این موضوع مسإله را یک کمی مشکل میسازد.

در ایران 826 زندانی سیاسی و عقیدتی وجود دارد و تعداد کمی، یعنی حدود شانزده نفر از آنان در دوره های مختلف، آزاد شده اند. که این هم میتواند یک نشانۀ کوچک نغیر باشد. ولی به دلیل کم بودن تعداد آزاد شدگان در مقایسه با تعداد کل زندانیان، کافی به نظر نمیرسد.

و اما در مورد ملاقات غیر منتظره میان خانم رهنورد، آقای موسوی و تعدادی از خانم های فرهنگی، که تعدادی از آنان از خانواده های زندانیان سیاسی بودند، خانم غیاثی میگوید که طاهراً خانم رهنورد و آقای موسوی که برای آزمایشات به بیمارستان رفته بودند، هنگام بازگشت، ماموران به آنان اجازه دادند که خانم رهنورد با مادرش دیداری داشته باشد. این خانم ها هم به خانۀ مادر رهنورد میروند و این دیدار ها اتفاق می افتد.

از حانم ساغر غیاثی میپرسم که حصر یعنی چه ؟ و آیا در قوانین ایران تعریف مشخص دارد؟ او در جواب میگوید که در قانون نیامده ولی در طول تاریخ، موارد زیادی وجود داشته است. شخصیت های زیادی توسط قدرت های سیاسی در حصر خانوادگی قرار گرفته اند، یعنی، بدون اینکه تفهیم اتهام شده باشند، بدون اینکه محاکمه ای صورت گرفته باشد، آنان در خانه های خودشان حبس شده اند. یکی از آنان قرعه العین بود که قبل از مشروطه، به این سرنوشت دچار شد. یکی دیگر، محمد مصدق بود در دوران پهلوی، و بعد از انقلاب ایران هم، شخصیت روحانی چون آیت الله منتظری، در حصر قرار گرفت. امروز، آقایان موسوی و کروبی که در این جالت قرار دارند، در خانه های خود حبس استند ولی دسترسی به انترنت و تلفن و ماهواره ندارند. با اعضای خانوادۀ خود هم تنها در روز های مشخص و خاصی اجازۀ ملاقات دارند.

در مورد بهار آزادی و احتمال آزاد شدن این شخصیت ها خانم غیاثی از امیدواری صحبت میکند که در هرصورت رکن مهمی در مبارزات حقوق بشری است.

گفتگو با ساعر غیاثی، فعال اجتماعی و حقوق زنان