آنگ سان سوچی: «من یک سیاست مدارم، نه مارگارت تاچر هستم و نه مادر ترزا»

لوموند روزنامه چپ میانه مطلبی زیر تیتر "آنگ سان سوچی در تاریک و روشن".

به نظر می رسد سکوت آنگ سان سوچی مهر تایید برنده جایزه نوبل صلح، بر کشتار اقلیت مسلمان روهینگیا توسط نظامیان میانماراست.

روزنامه لوموند تاکید میکند از ٢٥ ماه اوت تا به حال بیش از پانصد هزار پناهنده از میانمار وارد بنگلادش شده است. شاهدان از تجاوز، کشتار و اعدام حرف می زنند. این در حالی است که آنگ سان سوچی با سری افراشته در جایگاه مجلل خود با گلی در میان موهایش ایستاده است.

این روزنامه از قول "کو جیمی" روزنامه نگار، فعال و زندان سیاسی هم‌نسل با آنگ سان سوچی می گوید سال ١٩٨٨ سال فاجعه بار بود. زمانی که سربازان برمه طرفداران دموکراسی و مبارزان را می کشتند، آنگ سان سوچی هر آن چه که می توانست انجام داد، او نماد مبارزه در دفاع از آزادی، حقوق بشر و دموکراسی بود. 

به نوشته این روزنامه  آنگ سان سوچی در مصاحبه با بی بی سی در ماه مارس گفته بود «من یک سیاست مدارم نه مارگارت تاچر هستم و نه مادر ترزا» لوموند سکوت این برنده جایزه صلح نوبل را پر از ابهام می‌پندارد.

لیبراسیون روزنامه چپ‌گرای چاپ پاریس در گزارشی از شبکه اجتماعی فیسبوک  و روابط آن با سیستم امنیت و اطلاعات می گوید. سرمقاله نویس این روزنامه می نویسد روزهای اول فیسبوک بسیار مفید و کار آمد بود و نسیم آزادی در آن وزیدن گرفته بود و جهان کهنه و قدیمی را تغییر میداد. هنگامی که لایک ها از راه رسیدند مانند سیب باغ بهشت بودند. و در ادامه می نویسد اما رفته رفته پروفایل های مشکوک به میان آمدند و تعداد کاربران زیادتر شد آنها خوشحال مشغول استفاده از امکانات این فضای مجازی هستند و نمی دانند پشت این فضا سرمایه داران چه نقش عظیمی را بازی میکنند. لیبراسیون در ادامه می نویسد به نظر می رسد این شبکه اجتماعی نقش مهمی را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بازی کرده است. مقاله نویس لیبراسیون می افزاید فیسبوک و گوگل و توییتر با فضای سیاسی و سیاست های پشت پرده گره خورد است.

فیگارو روزنامه راست گرای چاپ پاریس امروز مقاله ای به قلم دلفین مینویی در مورد همه پرسی عراق و موضع دولت ترکیه دارد.

عنوان این مقاله "آنکارا، رفراندم کردستان را تهدید کرده، اما تحریم نکرده است".

این مقاله با اشاره به روابط اقتصادی و سیاسی بین آنکارا و کردستان عراق می نویسد: دولت آنکار و کردستان عراق رابطه ای بسیار قدیمی و محکمی با هم دارند در سالهای گذشته آنها استراتژی متحدی در مبارزه با حزب کارگران کردستان ترکیه «پ ک ک» داشته اند. در زمینه روابط اقتصادی نیز رابطه بین ترکیه و کردستان عراق در سطحی عالی قرار دارد و آنکارا به کردها اجازه صادرات بخش عظیمی از نفت خود را از طریق خاک خود داده است. با این حال، زمانی که اقلیم کردستان تصمیم به همه پرسی گرفت  موضع ترکیه با این کشور تغییر و احتمال دارد که روابط آنها دچار تنش شود.

همچنین دلفین مینویی از قول یک دیپلمات می نویسد این رفراندوم قبل از همه چیز یک حرکت سیاسی است که می توان اینگونه حدس زد که در پی آن مسعود بارزانی  برای گرفتن ضمانت بیشتر از دولت عراق است. با اشاره به این موضوع که مسعود بارزانی اعلام کرده است که این همه پرسی به معنی جدایی سریع از عراق نیست. به نظر می رسد رئیس حکومت خودگردان عراق بیشتر خواهان مذاکره جدی با بغداد برای از بین بردن مشکلات است.

فیگارو سرمقاله خود را به همه پرسی کاتالونیا اختصاص داده است و مینویسد "رفراندوم با ریسک بسیار بالا، تبی است که باید فروکش کند".

 فیگارو می نویسد کاتالونیا با وجود مخالفت دولت اسپانیا همه پرسی خود را روز یکشنبه برگزار خواهد کرد. این روزنامه می نویسد کاتالونیا ویژگی هایی بسیاری دارد: زبان رسمی خود را دارد، ادبیات و فرهنگ قدیمی دارد، حقوق قدیمی و باستانی دارند و به لحاظ اقتصادی نیز غنی است و این ها محرک های خوبی برای این منطقه است.

فیگارو همچنین می افزاید: اما دولت اسپانیا دیکتاتور نیست و مردم کاتالونیا نیزمظلوم نیستند. فیگارو در پایان می نویسد این تصمیم به جدایی برای اتحادیه اروپا در شرایط کنونی صحیح و منطقی نیست و فیگارو امیدوار است این تب تندی که آنان را فرا گرفته هشداری برای بیداری آنها باشد.