دسترسی به محتوای اصلی
فستیوال سینمائی کن

آیا سینمای آلمان امسال به نخل طلا دست خواهد یافت ؟

سینمای آلمان بار دیگر، پس از سالها، ما را با فیلم "تونی اردمن"، ساخته "مارن آده"، که پیش از این فیلم دو فیلم دیگر ساخته اما در فرانسه شناخته شده نبود، غافلگیر کرد.در این فیلم ظاهرأ ساده که روابط دشوار یک پدر و دخترش را بیان می کند، کارگردان ما را به خوبی، با طنزی بسیارو هوشمندی، که تماشا چیان را بسان نمایش های زنده به واکنش و کف زدن وا می دارد، به اندیشه پیرامون معنای زندگی، خوشبختی و پیوند با دنیای پیرامونمان می کشاند.

مارن آده، فستیوال کن 2016
مارن آده، فستیوال کن 2016 REUTERS/Jean-Paul Pelissier
تبلیغ بازرگانی

داستان، داستان پدری است که احساس می کند دخترش، که در کار خود موفق است و به خوبی زندگی اش را اداره میکند، شاد و خوشبخت نیست. او که بسیار شوخ است و این نزد آلمانی ها، که آمارها آنان را دارای کمترین طنز در دنیا معرفی می کنند، با دلقک بازیهای خود دخترش را که بسیار جدی، خشک، فاقد هر گونه ذوق زندگی است و در کار پول در آر و اضطراب آمیز خود غرق است، در تنگنا قرار می دهد اما کم کم در او زندگی می دمد.

کارگردان این کار را با ظرافت بسیار انجام می دهد و تماشاگر را در موقعیت شخصی قرار می دهد که در درون سالن خانه آنها نشسته و بر آنها می نگرد. تمام موضع گیریهای ضد کاپیتالیستی، هوادار محیط زیست و ضد بازار آزاد، که شماری را با بردن تولیدات صنعتی به کشورهای کم خرج، شمار بسیاری را به دامن بیکاری می اندازد، به شکلی نامحسوس مطرح می شود، اما درناخود آگاه تأثیر می گذارد، همانگونه که در شخصیت اصلی فیلم ، "ساندرا مولر"، در نقش "اینس" اثر می گذارد و بیننده با او همراه می شود.

این کارگردان 39 ساله، که در فستیوال فیلم "ساندنس" در سال 2003 با فیلم پایان تحصیلی خود ، "جنگلی برای درختان"، مورد توجه قرار گرفت، خرس نقره ای فستیوال برلن را در سال 2009، برای "همه به جز او" ربود.
"ساندار مولر" در سال 2006 جایزه بهترین بازیگرزن را برای ایفای نقش در فیلم "رکوئیم" به دست آورد.
بازی "پیتر سیمونی شک" را هم در نقش پدر نباید نادیده گرفت که می تواند برایش یک جایزه به ار مغان بیاورد. از این رو بیننده درازای فیلم (2:14) را فراموش می کند. این فیلم درماه اوت به سینما هاخواهد آمد.

فیلم زیبا، پر انتریگ و خوش ساخت دیگر امروز، "مادموآزل"، ساخته "پارک چان ووک"، کارگردان کره ای بود که ماجرای یک خانواده بورژوآ کره ای ، یک کلاهبردار و یک خدمتکار را در کره سالهای 1930 به تصویر می کشد. این فیلم که داستانش از کتاب "سارا واترز" بر گرفته شده، انگلستان دوران ملکه ویکتوریا را در کره، آنهم در سالهائی پیاده می کند که این کشور زیر اشغال ژاپن بود.

رابطه نزدیک و سپس جنسی خدمتکار روستائی فقیری که برای این کار نوزادش را به مادرش سپرده، با دختر جوانی که قرار است بر خلاف عرف با قیمش ازدواج کند، در محور داستان قرار می گیرد. فیلم در سه بخش و با رفت و آمد به گذشته، ماجرا را به تصویر می کشد. انتریگ آن که کم کم بر ملا می شود آن را تبدیل به یک فیلم اضطراب آور و پر معما می کند. بنابراین باز هم درازای این فیلم ، 2:25 ، تماشاگر را خسته نمی کند. این فیلم از نظر تصویری نیز بسیار جذاب است و صحنه های سکس آن، به جز برای افزودن یک اطلاعات دیگر، تکرار نمی شود. فیلمی موفق که می تواند مدعی جایزه ای برای سناریو اش باشد.

گفتنی است که "پارک چان ووک" در سال 2001 در فستیوال سینمای آسیای شهر "دوویل" با فیلم "منطقه امن مشترک" مطرح گردید و سپس با "پسرپیر" در سال 2004 جایزه بزرگ هیأت داوران کن را ربود. او سپس با فیلم "تشنگی، این خون من است" در سال 2009 به فستیوال کن بازگشت و جایزه هیات داوران را از آن خود کرد.

فیلم پر سر وصدای "غول مهربان" ساخته "استیون اسپیلبرگ" هم امروز در بخش خارج از مسابقه به نمایش در آمد که شبیه به فیلم "چارلی و مغازه شکلات سازی" ساخته "تیم برتن" بود. اسپیلبرگ در این فیلم به سان فیلم های تخیلی دیگرش چون "جوراسیک پارک"، هنرپیشه های واقعی را در کنار انسانهای غول پیکر ساخته شده با تکنیک های دیجیتالی قرار می دهد و قصه ای برای کوچک و بزرگ می سازد.

خبر دیگر این که شرکت "شارل زیلیبر" همراه با "رودریگو تشه را" و عباس کیا رستمی، آخرین فیلم این کارگردان را که "24 فریم" نام دارد تولید خواهند کرد. گر چه محتوای این طرح شناخته شده نیست اما بنا بر نشانه هائی که خود کارگردان به هنگام فستیوال "لومییر" داده بود، مجموعه ای است برگرفته از کارهای عباس کیارستمی طی سه سال گذشته که در 24 ساعت و یک دقیقه خلاصه شده است.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.