آیت‌الله مصباح یزدی حسن روحانی را لیبرال و دموکرات می‌داند

 آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی که ریاست مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی در قم را به عهده دارد، در دیدار با اعضای شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی گفت «مهمترین معضل و مسأله در کشور ما، اقتصاد و مادیات نیست، بلکه همان هدفی است که به خاطر آن انقلاب شد».

به عقیدۀ وی «انقلاب اسلامی، انقلابی با ماهیت فرهنگی بود، نه اقتصادی». او اضافه می‌کند که «فرهنگ، همان باورها و ارزش‌هایی است که زیربنای رفتارهای آدمی است».
مصباح یزدی تأکید کرد که «اگر قرار بود مشکل اصلی ما اقتصاد و مادیات باشد، که در این صورت اگر انقلاب نمی‌کردیم بهتر بود؛ چراکه در آن زمان نه تحریمی دامن‌گیر ملت ایران بود و نه مشکل انرژی هسته‌ای داشتیم و الآن در وضعیت پیشرفته‌تری بودیم»...

مصباح یزدی که عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز هست، در ادامۀ سخنانش به انتقاد از برخی شخصیت‌های سیاسی پرداخت و گفت: «برخی مسئولان کم‌کم اسلام را فراموش کردند، به نحوی که وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی، قید اسلامی را قیدی تشریفاتی تلقی کرده بود و بزرگترین دستاورد فرهنگی وزارت متبوع خود را آزادی می‌دانست که متأسفانه نمونه‌ای از چنین سخنانی را در وزیر فعلی و همکارانشان نیز شاهد هستیم».

مصباح یزدی بار دیگر مفاهیم اصلاح‌طلبی، سکولاریسم و دموکراسی را مورد حمله قرار داد و گفت: «سکولاریسم، همان مسأله‌ای است که در زمان اصلاحات ترویج کردند و کتاب‌ها درباره آن نوشتند و البته هنوز هم می‌گویند و برخی سخنان دولتمردان فعلی نیز نشخوار سخنان اصلاح‌طلبان است».

او با کنایه به حسن روحانی گفت: «برخی از افراد همواره شعار داده و دائم از لفظ «مقام معظم رهبری» دم می‌زنند، اما در عمق دل، اصلاً ولایت‌فقیه را قبول ندارند؛ بلکه عمیقاً باور دارند تنها راه نجات بشریت، ایدئولوژی لیبرال و دموکراسی لیبرال است. هرچند در این قالب، دین هم محدود به نماز، روزه، سینه‌زنی و روضه‌خوانی می‌تواند وجود داشته باشد».
از نظر مصباح یزدی، فرهنگ به معنای اسلام است و هدف اصلی انقلاب نیز فرهنگی است. او اعتقاد دارد که «تنها عامل سعادت ما، دین است».

در عین حال وی گوشزد کرد که «اگر دین منحصر در نماز و روزه و سینه‌زنی بود، پس چرا انقلاب شد؟ مگر روضه‌خوانی از درون کاخ بصورت مستقیم پخش نمی‌شد؟ مگر در زمان شاه قرآن منتشر نمی‌شد؟ مگر حتی در ماه‌های رمضان از سحر تا صبح صدای مناجات‌ها بلند نبود؟ اگر اسلام همین بود، چرا امام نسبت به اسلام احساس خطر کرد؟»
در واقع آیت‌الله مصباح یزدی "اسلام" و "فرهنگ" مورد نظر خود را می‌خواهد؛ اما فقط تعریفی سلبی از این مفاهیم ارائه می‌دهد.
او گفت: «بعد از گذشت ۳۵ سال از انقلاب اسلامی، عده‌ای فرهنگ را همان ساز و تنبور می‌دانند و پیشرفت در هنر را ساخت فیلم‌هایی می‌دانند که بتوانند در جشنواره‌های غربی پذیرفته شوند، ولو این‌که فیلمسازان آن و محتوای فیلم‌ها، ضداسلام و انقلاب اسلامی باشد».

او در جای دیگری به طور تلویحی گفت که تعریف حسن روحانی از اسلام غلط و تعریف وی درست است. مصباح یزدی گفت: «وقتی افرادی مبانی دینی خود را  در حوزه‌های علمیه شناخته‌اند و با چند سال حضور در آمریکا یا انگلیس، این‌چنین تغییر کرده‌اند، چگونه می‌توان انتظار داشت که با چند سخنرانی تفکرشان عوض شود؟ البته آن‌ها دشمن قسم‌خورده اسلام نیستند اما فکرشان عوض شده... بنابراین دین را به گونه‌ای تفسیر می‌کنند که در راستای تفکرشان است».

مصباح یزدی تأکید کرد که قبل از هر چیز باید اسلام را شناساند و «این وظیفه بر عهدۀ روحانیت و دین‌شناس‌های واقعی است که دین را به همان معنایی که امام(خمینی) فهمیده بود، بشناسند و به میدان بیایند، وگرنه دین‌شناسان قلابی به میدان آمده و دین را هرگونه می‌خواهند به مردم می‌فهمانند».