ادامه تحصن نهادهای مدنی و شهروندان کابل

اعتراض کنندگان با برپایی دو چادر در پارک زرنگار در مرکز شهر کابل، از حکومت خواسته‌اند که به "سکوت و سیاست نامعلوم" خود در مورد سرنوشت ربوده‌شده‌‌گان پایان دهد و مردم را در جریان بگذارد.

هدف اصلی این تحصن هم رهائی مسافران و هم آگاهی رسانی به مردم عنوان شده است چرا که به گفته سازمان دهندگان این تحصن، هنوز با گذشت بیش از چهل روز، مقامات افغان نتوانسته اند ربایندگان را شناسائی کرده، دلیل آدم ربایی و محل نگهداری مسافران را دریابند.

فعالان مدنی همچنین از دولت می خواهند که برنامه‌های تامین امنیت شاهراه‌ها و نقاط آسیب پذیر کشور را مشخص کند تا از بروز یک چنین رخدادهای ناگوار در آینده جلوگیری شود.

حدود چهل روز پیش افراد مسلح ناشناس دو اتوبوس مسافربری را در شاهراه کابل-قندهار متوقف کردند و دست کم سی و یک نفر از مسافران را که گفته می شود اکثر آنها از قوم هزاره هستند با خود بردند.

در هفته‌های گذشته فعالان مدنی افغان راهپیمایی‌ها و گردهمایی‌های زیادی برای رهایی شهروندان ربوده شده، راه اندازی کرده‌اند.

آنها همچنین از دولت خواسته‌اند تا زمانی که سرنوشت این گروگان‌ها روشن نشود، تلاش‌ها برای انجام گفت‌وگوهای صلح با طالبان را متوقف کند.

البته شورای امنیت ملی افغانستان، هفته پیش، در جلسه ای که تشکیل داد، تصمیم گرفت که "تحت رهبری واحد و هماهنگی بهتر" در این مورد اقدامات جدی انجام دهد.

از عزیز رفیعی، رئیس مجمع جامعه مدنی و کنشگر حقوق بشر، پرسیدم این نخستین باری است که چنین آدم ربائی انجام می شود. آیا این که اکثر این مسافران که از قوم هزاره بوده اند نقشی در این آدم ربائی داشته است؟

عزیز رفیعی نیز با تأیید این که این نخستین آدم ربائی بدین شکل است اما به موارد دیگر آزار مسافران در شاهراهها نیز اشاره نمود که نسبت به قوم های مختلف انجام می گرفت. او می گوید حزب حرکت اسلامی ازبکستان یک بار مسئولیت این آدم ربائی را به گردن گرفت و گفت درخواست هائی از دولت افغانستان داشته اما این دولت تاکنون در این مورد سخنی نگفته است. او بر این باور است که دولت افغانستان خبرهائی در دست دارد اما آنها را منتشر نمی کند.