از خطرات قرص های ضد بارداری در فرانسه تا میمون ایرانی در فضا

"قرص ضد بارداری، نسخه برای آزادی" عنوان صفحه اول روزنامه لیبراسیون است که در شماره امروز خود مقالات و گزارشهای متعددی را درباره اهمیت مصرف این دارو در نزد زنان منتشر کرده است.
روزنامه در ابتدای یکی از این گزارشهای خود می نویسد مصرف قرصهای ضد بارداری که روزگاری، نشانه ای از آزادی، بویژه آزادی جنسی زنان بشمار میرفت اکنون نه تنها به یک امر معمولی مبدل شده بلکه به هیات خطری درآمده که به گفته بعضی ها زندگی زنان فرانسه را تهدید می کند.
روزنامه در ادامه می نویسد قرص معروف دیان ٣٥ که اکثر زنان فرانسوی از آن استفاده می کنند تا کنون چهار قربانی بر جای گذاشته و این موضوع نگرانی های زیادی را در مورد مصرف قرصهای ضد بارداری موجود در فرانسه بوجود آورده است.
این نگرانی ها از این نقطه نظر قابل درک است که به نوشته روزنامه، پنجاه درصد از زنان فرانسوی که قابلیت بارداری را دارند و شمار شان تقریبا به چهار میلیون می رسد مصرف کننده گان این قرصها هستند.
از آغاز نگرانیها در مورد خطرات مصرف قرصهای موجود دربازار تا کنون ١٤ مورد شکایت علیه قرصهای نامطلوب بدادگاه ها رسیده است.
با این حال لیبراسیون در سرمقاله امروز خود یادآوری می کند که در اظهار نظر در مورد خطرات قرصهای ضد بارداری نباید جانب احتیاط را از دست داد.
لیبراسیون می نویسد اول اینکه شمار قربانیان مربوط به بیماریهای دوران آبستنی بسیار بیشتر از قربانیان مصرف کننده قرصهای ضدبارداری است و دوم اینکه قرص دیان ٣٥ که از سوی بعضی پزشکان غیر مسئول بعنوان قرص ضد بارداری تجویز می شود در واقع قرص ضد بارداری نیست و تا کنون اجازه فروش به چنین مقصدی را هم دریافت نکرده است.
لیبراسیون با طرح این پرسش که چرا شماری از پزشکان، بدون علت، قرصهای ضد بارداری نسل سوم و چهارم را به زنان تجویز می کنند، نتیجه گیری می کند که در پشت چنین اقدامی، شرکتهای تولید کننده این داروها، سودقابل ملاحظه ای را به جیب می زنند.

روزنامه فیگارو در گزارشی اوضاع در مالی را بررسی کرده و می نویسد روز گذشته نیروهای مشترک فرانسه و دولت مالی، شهر تومبوکتو را از تصرف نیروهای اسلامگرا آزاد کردند.
روزنامه البته از قول ژان ایو لودریان، وزیر دفاع فرانسه می نویسد که تصرف این شهر تا هنوز کامل نشده اما عملیات با موفقیت جریان دارد.
روزنامه از قول یک افسر ارتش فرانسه می نویسد نیروهای فرانسوی و مالی هنگام ورود به این شهر با کمترین مقاومتی از سوی اسلامگراها مواجه نشده اند و اکنون نگرانی اصلی، کشف دامنه غارت و خشونتهایی است که آنان، قبل از ترک شهر، بدان دست یازیده اند، از جمله به آتش کشیدن کتابخانه احمد بابا که هزاران جلد کتاب دستخط و نایاب در آن نگهداری می شده است.

فیگارو در یک مقاله دیگر ارسال اولین میمون زنده از سوی ایران به فضا را مورد توجه قرار داده و می نویسد این مساله برای کشوری که اعلام کرده است تا سال ٢٠٢٠ انسان ها را نیز به فضا خواهد فرستاد ارزش سمبلیک زیادی دارد.
اگرچه ایران نوع موشک مورد استفاده در این تجربه را مشخص نکرده اما روزنامه فیگارو با تکیه بر تصاویر پخش شده از شبکه العالم می نویسد این تصاویر موشکی نشان میدهند که دستگاه مورد استفاده به یک موشک بالیستیک شباهت دارد و اصل و نسبش به موشک نودونگ ١ در کره شمالی میرسد .
فیگارو در ادامه می نویسد علیرغم موفقیت ایران در ارسال یک میمون به فضا، هنوز معلوم نیست که این کشور تکنولوژی ای را در اختیار داشته باشد که بتواند با آن انسان را نیز برای مدتی به فضا بفرستد.
روزنامه می نویسد دستگاهی که ایران به فضا فرستاده در واقع با سرعتی بسیار پائین تر از حد معمول، بگونه عمودی و فقط تا ١٢٠ کیلومتری زمین پرتاب شده و چند دقیقه بیشتر در فضا نمانده است در حالیکه برای فتح مدار زمین، به یک موشک چند طبقه ای و تکنولوژی مسیر ثابت، نیاز وجود دارد.
فیگارو موفقیت ایران در پرتاب یک ماهواره ٢٧ کیلویی تا سه صد کیلومتری زمین درسال ٢٠٠٩ را بسیار مهمتر از ارسال کاوشگر حامل میمون به فضا ارزیابی کرده و می نویسد ماهواره یاد شده هفت هفته را در فضا سپری کرده بود.
با این حال ایزابل لاسر، یک مقاله نویس دیگر فیگارو، این نگرانی را مطرح می کند که در صورتیکه میمون یاد شده علیرغم حرارت ناشی از فشار اتمسفریک، زنده به زمین بازگردانده شده باشد، این نشانه آن است که بزودی یک سلاح اتمی میتواند جای حیوان را بگیرد.
مقاله نویس فیگارو تذکر میدهد که تکنولوژی فضا نوردی میتواند در خدمت تولید موشکهای دور برد با قابلیت حمل کلاهک های اتمی قرار گیرد اما قبل از مجهز کردن موشکهای خود با کلاهک اتمی، ایران باید ریزه کاری تکنولوژیک و تکنیک های انفجاری را مهار کند.

روزنامه عصر لوموند نیز در گزارشهایی جداگانه، موج جدید بازداشتهای روزنامه نگاران در ایران و توافق این کشور و آرژانتین برای تشکیل یک کمیسیون حقیقت یاب درباره حمله به یک مرکز همیاری یهودیان در بوئنوس آیرس درسال ١٩٩٤ را بررسی می کند.

لوموند در یکی از مقاله های خود بازداشت چهارده روزنامه نگار از جمله پنج زن، در پنج ماه قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران را بی سابقه ارزیابی کرده و می نویسد در حالیکه مقامات قضایی درباره اتهام این روزنامه نگاران سکوت اختیار کرده اند، خبرگزاری نیمه رسمی فارس می گوید آنان سعی کرده اند با رسانه های بیگانه ارتباط برقرار کنند.

وموند از قول عبدالرضا تاجیک، روزنامه نگار اصلاح طلب ایرانی مقیم پاریس می نویسد در میان روزنامه نگاران بازداشت شده روزنامه نگاران مربوط به بخشهای مختلف سیاسی، هنری، فرهنگی و اجتماعی قرار دارند و این نشان میدهد که دولت ایران خواسته است قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، هرگونه ارتباط میان روزنامه نگاران و فعالان رسانه ای ایرانی با رسانه های خارجی را قطع کند.
لوموند از قول عبدالرضا تاجیک می افزاید مقامات امنیتی ایران مطمئن نیستند که انتخابات آینده در آرامش برگزار گردد و از همین اکنون از وقوع یک " فتنه" جدید سخن می گویند، اصطلاحی که دولت ایران آن را به جنبش سبز واعتراضات پس از انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد بعنوان رئیس جمهور، نسبت میدهد.