از رویای دموکراتهای آمریکا تا "آخرین روزهای دیکتاتورها"

لوپوئن، هفته نامه فرانسوی زبان، در شماره این هفته گفتگوئی داشته با میشل اُنفره Michel Onfray. میشل انفره، فیسلوف معاصر فرانسوی است که توسط آثاری همچون مانیفست بی خدا شناخته می شود. او بیش از 50 کتاب فلسفی نوشته است.

در این گفتگو که زیر عنوان "اسلام، خشونت و آزادی ما" منتشر شده است، پرسشهائی در زمینه‌ی اعتراضات خشونت بار مسلمانان مطرح شده و پرسشگر جویای نظر این فیلسوف فرانسوی شده است.

میشل انفره تاکید می کند شاید اعتراضات مسلمانان از دید آنها به نشانه دفاع از هویت اسلامیشان است اما در نظر ما فرانسویان معنای دیگری داشت، و آن اسلامی که بعنوان دینی همراه با صلح، بردباری و عشق ترسیم شده بود، نشان داده نشد.

این فیلسوف فرانسوی در ادامه با توجه به "بحث آزادی بیان" در فرانسه" می گوید : آزادی بیان به این معنا نیست که مجوز انجام هر کاری را در دست داریم: آزادی در انجام اعمال خشونت بار، تجاوز و یا دشنام دادن وجود ندارد و یا بطور مثال نمی توانیم کسی را تنها به دلیل اینکه ما را دوست ندارد به بهانه آزادی بیان مورد ستم قرار دهیم. اما در جهان امروز از آزادی تعبیرهای دیگری می شود؛ آزادی به این معنا نیست که هر آنچه را که قانون منع نکرده باشد ما می توانیم انجام دهیم.

میشل انفره با اشاره به قانون منع استفاده از نشانه های مذهبی در برخی مکانها در فرانسه و این پرسش که آیا می توان این قانون را به حریم خصوصی افراد نیز بسط داد، می گوید: من خود یک شخص اتئیست یا بی خدا هستم اما اعتقاد ندارم که باید انجام مراسم مذهبی، سنتها، آداب پوشش و یا رفتارهائی که خاص یک مذهب می باشد را ممنوع نمود.

رویای دموکراتها: کاخ سفید، سنا و مجلس نمایندگان

 مبارزات انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا در جریان است و این مبارزات از دید هفته نامه های فرانسوی نیز پنهان نمی ماند.

فرستاده نوول اوبزرواتور به ایالات متحده آمریکا در این شماره اشاره ای دارد به رویای دموکراتها برای بدست آوردن کاخ سفید، سنای آمریکا و مجلس نمایندگان.

به نوشته نوول اوبزرواتور چند ماهی است که این فرضیه در دنیای کوچک شهر واشنگتن مطرح شده است.

احتمال این که مجلس سنای آمریکا بدست راستهای آمریکا بیافتد در حدود 65 تا 70 درصد است. اما در این میان سه عامل نقش اساسی را ایفا می کنند: تعدادی از نامزدها که از حمایت جنبش موسوم به "تی پارتی" برخوردار بودند در دور اول شکست خوردند؛
عامل دوم در این بود که تعدادی از نمایندگان که به نظر می رسید نامزدهای توانائی هستند اما برعکس مشاهده شد که این توانائی تنها بر روی کاغذ است و زمانی که به مبارزات انتخاباتی وارد شدند، ناتوانائیهای آنان در برابر رقبایشان هویدا شد؛ عامل سوم نیز عدم محبوبیت "میت رامنی" است که تاثیر منفی بر روی نامزدهای حزب او داشته است.

این هفته نامه فرانسوی زبان در ادامه می افزاید: مشکلات دموکراتها در مجلس نمایندگان به مراتب بیش از این است و اشاره دارد به دشواریهای آنان در سال 2010 برای بدست آوردن کرسی ریاست مجلس نمایندگان.

از سوی دیگر برخی از محافظه کاران در حدود شش ماه است که مصمم شدند تا بیشتر از مبارزات انتخاباتی و حمایت از میت رامنی، بر روی انتخابات کنگره تمرکز نمایند.

فرستاده ویژه نوول اوبزرواتور متذکر می شود که این احتمال می رود در صورتیکه نامزدی که بر کرسی ریاست مجلس خواهد نشست، از نزدیکان اوباما نباشد، حمایت کنندگان بزرگ مالی، پولهای خود را وارد رقابتهای محلی نمایند.

در صورتیکه اکثریت سنای آمریکا در دست دموکراتها باشد، باراک اوباما در مقام ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا می تواند با جمهوریخواهان وارد مذاکره شود، بدون اینکه هراسی از رای "وتوی" آنها داشته باشد.

در فردای ریاست جمهوری، آن هنگام که اوباما باید به فکر یافتن راه حلی برای خروج از بن بست بودجه ایالات متحده آمریکا باشد، همراه بودن سنای آمریکا با باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا از بزرگترین امتیازات برای وی محسوب خواهد شد.

"آخرین روزهای دیکتاتورها"

دیکتاتورها پایان ناخوشایندی دارند. اگر با این ادعا مخالف هستید، اکسپرس هفته نامه فرانسوی زبان در شماره اخیرش توصیه می کند تا حتما کتاب "آخرین روزهای دیکتاتورها" را بخوانید.

این کتاب که تلفیقی است از تاریخ و روزنامه نگاری، به نوشته اکسپرس، بدون شک شرخی از رویدادها را در مقابل دیدگان خواننده قرار می دهد.

آنگونه که این هفته نامه فرانسوی زبان در معرفی این کتاب آورده است، این نخستین باریست که تعدادی از مورخین همراه با روزنامه نگاران، قلمهایشان را برای به نگارش درآوردن واقعیت در یک مجموعه بکار گرفته اند.

همکاری میان این دو گروه در این مجموعه موجب شده تا واقعیتها زیر نورافکن قرار بگیرد. اکسپرس با انتشار تصویر بزرگی از مجسمه سرنگون شده استالین بعنوان نمادی از دیکتاتوری در 25 ژوئن 2010، تصویری نیز از جنازه غرق در خون آخرین دیکتاتور سرنگون شده، معمر قذافی به چاپ رسانده و پس از توضیح آنچه که روز بیستم اکتبر 2011، پس از یافتن قذافی در نزدیکی شهر سرت در لیبی رخ داد، متذکر می شود که جسد او در نهایت در سردخانه ای که برای نگهداری گوشت در شهر مصراته مورد استفاده قرار می گرفت، قرار داده شد. این است پایان دیکتاتورها.