اسلامگراهای تندروی تونس، دشمن شماره یک فرهنگ

فیگارو می نویسد که اسلامگراهای تندروی تونس با این پیش فرض که مجازاتی برای آنها در نظر گرفته نمی شود، چند برنامه فرهنگی را مختل کردند.
این روزنامه تأکید می کند که تعداد این اسلامگراهای تندرو زیاد نیست، اما تحرکاتشان بسیار چشمگیر است. آن ها می خواهند چارچوب های اخلاقی و فرهنگی شان را بر جامعه تونس تحمیل کنند.
فیگارو می نویسد که سلفی های تونس سه شب پیاپی، سه برنامه فرهنگی را در شهرهای مختلف این کشور به هم زدند.
سه شنبه گذشته در شهر منزل بورقیبه در شمال تونس، لطفی عبدلی، خواننده و کمدین معروف تونسی از ترس سلفی ها ترجیح داد برنامه خود را که کاملا اسلامی بود در این شهر اجرا نکند، زیرا طی آن روز تعدادی از این سلفی ها سجاده های خود را در سالنی که قرار بود لطفی عبدلی در آن برنامه اجرا کند پهن کردند و شروع کردند به نماز خواندن.
فردای آن روز، در قیروان، در شرق تونس، لطفی بوشناق، خواننده معروف تونسی، قرار بود برنامه اجرا کند. اما او هم قربانی سلفی ها شد.
در آخرین شب نیز، در جشنواره موسیقی تصوف، سلفی ها مانع اجرای برنامه از سوی یک گروه موسیقی ایرانی شدند، زیرا به عقیده سلفی های سنی مذهب، گروه موسیقی ایرانی شیعه بودند و معنی ندارد که یک گروه شیعه در چهارمین شهر مقدس سنی ها برنامه اجرا کند.
قیروان، بعد از مکه، مدینه و بیت المقدس، چهارمین شهر مقدس مسلمانان سنی به شمار می آید، دقیقا جایگاهی که شهر نجف برای مسلمانان شیعه دارد.
فیگارو می نویسد که سلفی ها با ایجاد ارعاب ، موجب شدند که گروه موسیقی ایرانی ترجیح دهد در هتل بماند و برنامه اجرا نکند.
فیگارو ادامه می دهد که این رفتار سلفی ها طی فصل تابستان در جشنواره ها و برنامه های زیادی سابقه داشته که تقریبا تمام آنها بدون خشونت بوده، اما پنج شنبه شب گذشته، رفتار آنها در بندر بنزرت، یکی از شهرهای شمالی تونس، رنگ و بوی خشونت گرفت. همچنین روز جمعه در شهر قابس در شرق تونس نیز یک درگیری میان سلفی ها و شیعیان این شهر روی داد که این بار با مداخله نیروهای پلیس پایان یافت.
فیگارو اضافه می کند که اما در بر هم زدن برنامه های فرهنگی تونس از سوی سلفی ها، فقدان دخالت دولت به خوبی مشهود بود؛ امری که باعث می شود شائبه همدستی دولت و سلفی ها قوت بگیرد، نمونه بارز این همدستی را می توان در ژوئن گذشته دید، وقتی که سلفی ها به یک گالری هنرهای مدرن در تونس حمله کردند و دولت هیچ واکنشی نشان نداد و آنها را محکوم نکرد. حتی این نظریه در تونس وجود دارد که حزب اسلامی انهضه که اکنون دولت را در اختیار دارد، خود، سلفی های تونس را در راستای اهدافش به کار می گیرد.
گزارشگر روزنامه فیگارو تأکید می کند؛ این در حالی است که وزیر کشور دولت تونس هیچ گاه این اتهام را رد نکرده است.
این روزنامه به نقل از احمد منایی، که قبلا به حزب النهضه و دبیرکل آن راشد غنوشی نزدیک بود می نویسد که در واقع حزب اسلامی النهضه از وجود سلفی ها استفاده می کند تا به دیگران نشان دهد که این حزب، حزب میانه رویی است.
فیگارو ادامه می دهد که همچنین از نظر مفسران سیاسی تونسی، النهضه از جنجال هایی که سلفی ها ایجاد می کنند برای پرت کردن حواس مردم از مشکلات اقتصادی کشور بهره می برد، زیرا حواس مردم به جای مشکلات معیشتی متوجه سلفی ها می شود.
فیگارو باز از زبان احمد منایی می نویسد که از این نظر النهضه شبیه دیگر احزاب اسلامگرایی است که در کشورهای دیگر از طریق انتخابات به قدرت رسیدند.
این سیاستمدار عرب به حزب اسلامگرای حماس در فلسطین اشاره می کند که به نظرش هیچ برنامه اجتماعی و سیاسی ندارد و خیلی زود بی کفایتی خود را برای مدیریت کشور نشان داد.
با این حال فیگارو در پایان گزارش خود می نویسد که راشد غنوشی، رهبر حزب النهضه، ژوئیه گذشته اعلام کرد که اولویت او مذاکره با سلفی های تونس است تا رفتار خود را تندتر نکنند.

اما فیگارو در گزارشی دیگر به بحران سوریه پرداخته است. این روزنامه نوشته که فاروق الشرع معاون بشار اسد رییس جمهوری سوریه مدتی است که در انظار عموم ظاهر نشده و ناپیداست. با این حال حکومت خبر خروج او را از سوریه تکذیب کرده است.
قضیه از این قرار است که روز جمعه شبکه تلویزیونی العربیه متعلق به عربستان سعودی خبر برکناری فاروق الشرع را منتشر کرد. اما این خبر فورا از سوی تلویزیون دولتی سوریه تکذیب شد. سپس دفتر فاروغ الشرع هم بیانیه ای صادر کرد مبنی بر این که معاون رییس جمهوری سوریه از انتصاب اخضر ابراهیمی به عنوان نماینده جدید سازمان ملل در پرونده سوریه ابراز خوشحالی کرده است.
اما فیگارو می نویسد که در این میان تنها جای شخص فاروق الشرع خالی است که خودش این خبر را تکذیب کند.
فیگارو می نویسد که دیروز یکشنبه، جای فاروق الشرع در کنار بشار اسد در مراسم نماز عید فطر خالی بود. این در حالی است که بشار اسد نیز بعد از مدت ها در انظار عموم ظاهر می شد.
فیگارو می نویسد که شایعات در این زمینه می گویند که فاروق الشرع حدود ده روز است که از سمت خود برکنار شده است.
بر این اساس، برکناری او پس از برکناری پسرعمویش که یکی از سران امنیتی سوریه بود صورت گرفته است.
فیگارو به نقل از شبکه العربیه می نویسد که فاروق الشرع اکنون در محاصره نیروهای ارتش آزاد سوریه است، زیرا این ارتش می ترسد که او فرار کند.
فیگارو سپس تأکید می کند که برکناری فاروق الشرع می تواند ضربه محکمی به رژیم سوریه به شمار آید.
این روزنامه می نویسد که با این که فاروق الشرع از سال 2006 به معاونت رییس جمهوری منصوب شد، اما 22 سال بود که او از چهره های اصلی عرصه سیاسی سوریه به شمار می آمد. او مدتی از سوی دولت مسؤولیت مذاکره با اسرائیل و آمریکا را بر عهده داشت.
همچنین در ژانویه گذشته او از سوی اتحادیه عرب به عنوان شخصیت مورد توافق همه نام گرفت که قادر است مسؤولیت دولت را در دوران گذار سوریه بر عهده بگیرد.
فیگارو می نویسد که بدبختی های فاروق الشرع هم دقیقا از همین ویژگی هایش ناشی می شود.