افغانستان، مصر و فرانسه در روزنامه های فرانسه

بررسی روزنامه های امروز فرانسه را با نگاهی به مقاله ای در فیگارو- یکی از روزنامه های صبح پاریس، آغاز می کنیم که به زندان بگرام در شمال کابل اختصاص دارد.
به نوشتۀ فیگارو مسألۀ زندانیان این زندان که در درون پایگاه نظامی آمریکا و زیر کنترل آمریکائیان هستند، از سوئی در خود واشنگتن باعث دو دستگی و بروز اختلاف شده و از دیگر سو دولت های کابل و واشنگتن را نیز رو در روی هم قرارداده است.
نویسندۀ این مقاله پس از یادآوری نقض حقوق زندانیان این زندان از سوی آمریکائیان می نویسد نقض این حقوق اعضای ائتلاف بین المللی حاضر در افغانستان را نیز دچار اختلاف نظر کرده است.

به باور مفسر فیگارو، تلاش حامد کرزی و نزدیکان او برای خارج ساختن این زندان و زندانیان آن از دست آمریکائیان نیز، با انگیزۀ رعایت حقوق بشر صورت نمی گیرد. فیگارو می نویسد حامد کرزی که به گونه ای از مذاکرات آمریکائیان با طالبان افغان دور نگه داشته شده است، می خواهد با توسل به زندان بگرام برای خود محبوبیتی دست و پا کند و بر اعتبار و وزن خود بیفزاید.

این روزنامه این نکته را نیز ناگفته نمی گذارد که عقیده بر این است که سیستم قضائی افغانستان به خاطر مشکلات و کمبودهای مالی و تمایل افغان ها به توسل به شکنجۀ زندانیان، ناکارآمد تر از آن است که پیش از سال ٢٠١٤ بتواند ادارۀ زندان بگرام را بدست بگیرد.

در پایان این مقالۀ فیگارو می خوانیم، تا زمانی که هم آمریکا و هم دولت کابل به نادیده گرفتن حقوق بین المل ادامه دهند، برقراری یک گفتگوی متقاعدکننده در مورد استقرار دولت قانونی در افغانستان دشوار خواهد بود.

اومانیته- روزنامۀ نزدیک به حزب کمونیست فرانسه، در مقاله ای زیر عنوان «مصر، انقلاب ناتمام» به اوضاع در این کشور پرداخته و از جمله می نویسد: سقوط حسنی مبارک در ماه فوریۀ سال پیش به معنای تغییر رژیم در مصر نبوده و جوانان انقلابی مصر امروز مردم را در کشوری که هنوز به وسیلۀ نظامیان رهبری می شود به نافرمانی مدنی فرا می خوانند.

این روزنامه به نقل از رباب المهدی- استاد علوم سیاسی در قاهره، می نویسد: مبارک صحنه را ترک کرده است اما دو ستون رژیم او یعنی «سیستم سرکوب و اختناق» و «بی عدالتی اقتصادی» کماکان پا بر جاست.

نویسندۀ اومانیته در پایان مقاله به این نکته می پردازد که نخست وزیر کنونی مصر، فراخوان انقلابیون مصری به «نافرمانی مدنی» را طرحی برای سرنگون کردن دولت خوانده است و یک سال پیش نیز عمر سلیمان- مرد شماره ٢ در رژیم مبارک، تقریباً از همین واژگان برای اظهار نظر در مورد «نافرمانی مدنی» استفاده کرده بود.

در بخش دیگری از این مقالۀ اومانیته می خوانیم، طرفداران رژیم مبارک که هنوز هم دلتنگ سقوط اوهستند نه تنها دست از مبارزه بر نداشته اند بلکه به انتقام هم می اندیشند. از نظر این روزنامه برخوردهای توأم با خشونت و کشتار در مصر از جمله فاجعۀ ورزشگاه "پورت سعید" که ٧٤ کشته از خود بر جای گذاشت ناشی از همین انتقام جوئی طرفداران رژیم مبارک است.

از این مقالۀ مربوط به افغانستان که بگذریم، باید بگوئیم که کازرار انتخاباتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه و به ویژه مصاحبۀ نیکلا سار کوزی، رئیس جمهوری این کشور با هفته نامۀ فیگارو (Figaro Magazine) که به نوعی برنامۀ این نامزد اعلام نشده است مهم ترین مسألۀ مورد بحث در روزنامه های امروز این کشور است.

لوموند- روزنامۀ عصر پاریس، از جمله روزنامه هائی است که سرمقالۀ خود را به مصاحبۀ نیکلا سارکوزی- رئیس جمهوری فرانسه، با (Figaro Magazine) و پیشنهاد های او برای حل مشکلات کشور اختصاص داده است.

سارکوزی در این مصاحبه اعلام کرده است که در مورد مهاجرت خارجیان به فرانسه و بیمۀ بیکاری راه حل های پیشنهادی خود را به همه پرسی خواهد گذارد.
لوموند این پیشنهاد رئیس جمهوری را تاکتیکی برای جلب آراء رأی دهنگان به حزب راست افراطی فرانسه موسوم به "جبهۀ ملی" دانسته و می پرسد، اگر سارکوزی به اهمیت و اعتبار نظر مردم و رفراندوم در مورد مسائل کشور تا این حد معتقد است که بیمۀ بیکاری یا مهاجرت خارجیان را می خواهد در دورۀ دوم ریاست جمهوری خود به رفراندوم بگذارد چرا در دور اول ریاست جمهوری خود اصلاحات مهمی چون اصلاح قانون بازنشستگی و یا تصویب عهدنامۀ اروپائی را به همه پرسی نگذاشت و تصویب آن ها در پارلمان را بر پرسیدن نظر مردم در یک همه پرسی ترجیح داد؟

لوموند در بخش دیگری از این سرمقاله، وفای به عهد سارکوزی در این مورد را نیز به زیر سوأل برده و می نویسد وعده های انتخاباتی فقط کسانی را متعهد می کند که این وعده ها را باور کرده اند نه آنهائی که این وعده ها را داده اند.

روزنامۀ عصر پاریس در پایان، به رئیس جمهوری فرانسه که هنوز رسماً برای احراز این مقام در انتخابات آینده اعلام کاندیداتوری نکرده است یادآور می شود که فرانسویان بر خلاف مردم سویس در یک رفراندم یا همه پرسی نه به پرسش مطرح شده، بل به کسی که پرسش را مطرح کرده است پاسخ می دهند.

دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه قرار است در ٢٢ آوریل برگزار شود.