افغانستان و پاکستان در روزنامه های روز شنبه

ادامۀ اختلال در رفت و آمد هوائی در جهان در پی فوران آتشفشان در ایسلند و پراکنده شدن خاکستر آن در آسمان مهم ترین مسألۀ مورد بحث در روزنامه های امروز (روز شنبۀ) فرانسه است.

سوای این مسأله که صفحات پرشماری از شماره های امروز این روزنامه را به خود اختصاص داده است، مطالبی نیز در ارتباط با انتشار گزارش کمیسیون حقیقت یاب سازمان ملل متحد در مورد قتل خانم بینظیر بوتو، نخست وزیر پیشین پاکستان در دسامبر سال ٢٠٠٧میلادی، اوضاع در افغانستان و بالاخره انتخابات در سودان نیز در این نشریات به چاپ رسیده است.

فیگارو، یکی از روزنامه های صبح پاریس، در مقاله ای به سخنرانی دیروز ژنرال استانلی مک کریستال، فرمانده نیروهای خارجی مستقر در افغانستان در پاریس که خلاصه ای از آن را در مشروح خبرها شنیدید پرداخته است.

فیگارو با نقل بخش هائی از سخنان ژنرال آمریکائی، از این سخنرانی به عنوان تلاشی از سوی ژنرال آمریکائی برای جلب پشتیبانی بیشتر متحدان اروپائی واشنگتن در افغانستان یاد کرده و این نکته را خاطر نشان می سازد که متحدان اروپائی آمریکا در افغانستان پس از ٩ سال جنگ به تدریج در حال تحلیل رفتنند.

این روزنامه پس از اشاره به سخنان ژنرال مک کریستال در مورد دشواری جلب اعتماد و دوستی مردم افغانستان می نویسد سرخوردگی های ناشی از سال ها جنگ، غیاب دولت مرکزی، وعده ها و قول های وفا نشدۀ جامعۀ جهانی و بالاخره خسارات و صدمات وارد شده به مردم در اثر عملیات نظامی از موانع عمدۀ این جلب اعتماد و دوستی مردم هستند.

با وجود این ، ازنظرفیگارو سخنرانی دیروز ژنرال آمریکائی و اعتراف او به کمی ها و کاستی ها نشانۀ آن است که استراتژی جدید آمریکا در افغانستان برای بیان خود به "گفتمان" جدیدی نیز متوسل شده است.

فیگارو در پایان به نقل از کارشناسان امور افغانستان می نویسد پیروزی در جنگی که در چهارچوب استراتژی جدید آمریکا در افغانستان علیه شورشیان این کشور آغاز شده و نیز ایجاد یک ارتش ملی افغان، ارتشی که به درستی شایسته این عنوان باشد، دست کم به ده سال زمان نیاز دارد و فکر تحقق این اهداف در زمانی کوتاه توهمی بیش نیست.

لوموند، روزنامۀ عصر پاریس، اومانیته، روزنامۀ نزدیک به حزب کمونیست فرانسه، و بالاخره لیبراسیون، یکی دیگر از روزنامه های صبح پاریس، هریک در مطلبی به گزارش کمیسیون حقیقت یاب سازمان ملل متحد در مورد ترور خانم بینظیر بوتو، نخست وزیر پیشین پاکستان، پرداخته اند.

در این گزارش که در روز پنجشنبه (پریروز) منتشر شد، اعضای کمیسیون، دولت پاکستان را به غفلت و کوتاهی در مراقبت از جان خانم بوتو برغم تهدید مکرر او به مرگ متهم کرده و تأکید کرده اند که رهبران پاکستان و از جمله ژنرال پرویز مشرف- رئیس جمهوری وقت پاکستان- از این تهدیدها مطلع بوده اند. در این گزارش، دست داشتن ارتش و سرویس های اطلاعاتی پاکستان در این ترور سیاسی را منتفی شمرده نشده است.

در بخش دیگری از این گزارش شصت و پنج صفحه ای مقامات پاکستان به مانع تراشی بر سر راه تحقیقات اعضای کمیسیون سازمان ملل نیز متهم شده اند. از آن جا که شناسائی و معرفی عاملان ترور خانم بوتو جزء مأموریت این کمیسیون نبوده است در گزارش یاد شده از کس یا کسانی در این ارتباط نام برده نشده است.

لوموند در مطلبی که به این گزارش اختصاص داده پس از نقل بخش هائی از آن به این نکته اشاره می کند که دولت کنونی پاکستان که رهبری آن با حزب مردم ، حزب خانم بوتو ست، از محتوای گزارش ابراز رضایت و خرسندی کرده است.

اقدام پلیس پاکستان مبنی برشستن سریع و بلافاصلۀ محل سوء قصد به جان خانم بوتو و ازبین بردن امکان یافتن هرگونه مدرک جرمی در محل وقوع جرم و خودداری از کالبد شکافی خانم بوتو پیش از به خاک سپردن او از دیگر نکاتی است که در این گزارش مورد توجه قرار گرفته است و ظن دست داشتن ارتش یا پلیس یا سرویس های اطلاعاتی در این سوء قصد را تقویت می کند.

لیبراسیون، یکی از روزنامه های صبح پاریس، نیز پس از نقل بخش هائی از این گزارش تأکید می کند که با توجه به لحن دیپلماتیک گزارش، باید گفت این گزارش گزارشی است که دولت وقت پاکستان را به شدت به زیر ضربه می برد.

اومانیته، روزنامۀ نزدیک به حزب کمونیست فرانسه، نیز با عنوان "سازمان ملل مشرف را متهم می کند" به این گزارش پرداخته و نکات عمدۀ آن را نقل کرده است.