انتظارات و نگرانی‌ها از نشست استانبول [ویدئو ۵] ـ فوزیه کوفی: بدون اجماع داخلی و تعهد طالبان به صلح موفقیتی بدست نخواهد آمد
در آستانۀ برگزاری نشست استانبول برای گفتگو در بارۀ صلح درافغانستان، جنبش طالبان تهاجمات خود را در استان‌های مختلف کشور گسترش داده است تا شاید از حضور در این اجلاس بی نیاز گردد و یا دستکم با قدرت بیشتر و مطالبات فراوان تر در آنها شرکت کند. در حالیکه، بگزارش فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا تا کنون تنها ۲ تا ۶ درصد طرح خروج به اجرا گذاشته شده است، طالبان حملات خود را در ٧ استان این کشور آغاز کرده و بویژه در هلمند در پی واگذاری قرارگاه «آنتونین» به ارتش أفغانستان، به تهاجم شدیدی برای بدست گرفتن مرکز این استان دست زده اند. منابع رسمی روز چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت/ ۵ ماه مه اعلام کردند که هواپیماهای آمریکا در واکنش به این حملات، مواضع طتالبان را بشدت بمباران کرده‌اند. نشست استانبول که البته هنوز تاریخ دقیق آن روشن نیست، قرار است نمایندگان دولت أفغانستان و جنبش طالبان را برای تعیین آیندۀ سیاسی این کشور گرد هم آورد. در آستانه این دیدار، زکریا حسنی، گزارشگر بخش فارسی ار.اف.ای شماری از نمایندگان نهادهای دولتی و مدنی را در بارۀ انتظارات و نگرانی‌های آنان به پرسش گرفته‌است. در این گفتگوی ویدیوئی، خانم فوزیه کوفی، عضو هیئت نمایندگی افغانستان در این مذاکرات به دیدگاه های خود اشاره دارد.
نتشر شده در:
خانم فوزیه کوفی در بارۀ اهمیت نشست استانبول می‌گوید «از هنگامی که رئیس جمهوری آمریکا اعلام کرد که نیروهای این کشور را در چند ماه آینده از افغانستان خارج خواهد کرد، رسیدن به صلح از راه توافق سیاسی از هر موقع دیگر مهم تر شده است». بگفتۀ او چنین رویکردی می‌تواند از «جنگ‌هائی که احتمال بروز آنها وجود دارد جلوگیری کند».
فوزیه کوفی معتقد است که نشست استانبول می‌تواند زمینه را «برای تعیین چارجوب‌های مشارکت سیاسی فراهم سازد و از همین رو سرنوشت ساز باشد». او با این حال نسبت به «دست یافتن به همۀ انتظاراتی که از نشست استانبول وجود دارد» ابراز تردید می‌کند و می گوید «با توجه تجربۀ مذاکرات چند ماهه با طالبان، بسیار خوشبینانه خواهد بود اگر بپنداریم که در مدت ده روز می‌توان به همۀ مسائل موجود رسیدگی کرد».
او معتقد است که نشست استانبول به شرط آنکه کشورهای زیربط از خود قاطعیت نشان دهند و بر طرفین جنگ فشار آورند، می‌تواند مانع بروز جنگ‌های تازه شود. اما «اگر این روند به سبب عدم همراهی طالبان و یا فقدان توافق به موفقیت نرسد و هر یک کسب پیروزی را در از سرگیری جنگ جستجو کند، مذاکرات دوحه و نتایج آن نیز از اعتبار خواهد افتاد».
فوزیه کوفی تاکید می‌کند که «باید بر طالبان فشار آورد تا اولاً در سطح رهبران در اجلاس استانبول شرکت کنند و ثانیاً تعهد بسپارند که آمادۀ پذیرش یک راه حل سیاسی هستند. در اینسوی مذاکرات نیز باید میان گروه‌های گوناگون اتحاد بیشتر برقرار گردد و هیچ گروهی نباید موفقیت خویش را در نزدیک شدن به طالبان جستجو کند». اینگونه او رسیدن به یک راه حل را نیازمند «اجماع داخلی و فشار بر طالبان» می‌داند.
خانم فوزیه کوفی تاکید می‌کند که زنان افغانستان در مدت مذاکرات دوحه، چه در جلسات رسمی و چه در گفتگوهای حاشیه‌ای نشان دادند که شرکت آنها در هیئت گفتگو کننده نمایشی نیست و مانند دیگر اعضای هیئت، رای و نظر دارند و به دلیل وابستگی به هیچ حزب و گروهی به زنان و مردم افغانستان خیانت نخواهند کرد».
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید