طالبان و پاکستان خواستار حل مشکلات مرزی از راه گفتگو شدند

طالبان در روز های گذشته، حصار های مرزی خط مورد مناقشه "دیورند" را که از سوی نیروهای پاکستانی ایجاد شده بود برداشتند. این امر باعث شد تا مقام های دو طرف، تماس برقرار کرده و برای حل مسئله از طریق گفتگو تاکید نمایند.

طالبان حصارکشی را مانع روابط فامیلی میان باشندگان دو طرف مرز دانسته و تاکید داشتند که حصارکشی‌ها خلاف موازین همجواری است. AFP - JAVED TANVEER

پاکستان یک سال قبل حصار کشی را بدون موافقت حکومت پیشین افغانستان در امتداد خط "دیورند" (Durand) آغاز کرد و این روند هنوز ادامه دارد. اما نیروهای طالبان در ولایت ننگرهار- در شرق افغانستان- بخشی از حصار های مرزی را برداشته و مانع ادامه حصار کشی های نیروهای پاکستانی شدند.

طالبان حصارکشی را مانع روابط فامیلی میان باشندگان دو طرف مرز دانسته و تاکید داشتند که حصارکشی‌ها خلاف موازین همجواری است.

اما عبدالقهار بلخی، سخنگوی وزارت خارجه طالبان روز چهارشنبه ۱۵ جدی (دی) در صفحه توییتر خویش نوشته است که امارت اسلامی برای حل مسئله مرز دیورند خواهان گفتگو با مقام های پاکستان است.

او در این مورد افزود: "اخیراً رویداد‌هایی در بخش‌هایی از خط دیورند میان افغانستان و پاکستان رخ داده است که نیاز برای گفتگوی مسئولین دوطرف را به‌منظور حل مسئله ایجاد کرده است".

پیش از این عنایت الله خوارزمی، سخنگوی وزارت دفاع طالبان در این مورد گفته بود که پاکستان به صورت یک جانبه بدون توافق افغانستان حق حصارکشی را ندارد.

پاکستان نیز با ابراز نگرانی از وضعیت پیش آمده بر حل سیاسی این مسئله تاکید دارد.

روز سه شنبه، ۱۴ جدی (دی) شاه محمود قریشی، وزیر امورخارجه پاکستان در یک نشست خبری گفت که پاکستان درگیری مرزی خط دیورند را از راه گفتگو با دولت کابل حل میکند.

او تاکید کرد که شماری از افراد تلاش دارند این مسئله را بزرگ جلوه دهند، اما پاکستان امید بر راه حل دیپلماتیک دارد.

با این وجود آگاهان سیاسی باور دارند که مناقشه در امتداد خط دیورند، اگر بین طالبان و پاکستان از راه گفتگو حل نشود، بحران تازه‌ای را در منطقه شکل می‌دهد.

محمد جواد پناهی، آگاه سیاسی در این مورد میگوید در جریان سال های گذشته حکومت های پیشین افغانستان نتوانسته‌اند با پاکستان بر سر مسئله خط دیورند به یک توافق جامع و همیشگی دست یابند و این امر باعث شده پاکستان همواره در امور داخلی افغانستان مداخله نماید.

این آگاه سیاسی می‌گوید: "پاکستان در مناقشه خط دیورند تاکنون همواره برنده میدان بوده است و همیشه با نفوذ بر سیاست های داخلی افغانستان تلاش کرده تا دسترسی افغانستان را به مناطق پشتونستان کاهش دهد؛ پاکستان فقط بر اساس منافع خود سیاست گذاری میکند".

آقای پناهی باور دارد که نیروهای امارت اسلامی از بحث ها و قوانین مرزی آگاهی ندارند و در بخش نظامی نیز از هماهنگی خوب برخوردار نمی باشند و این امر یکی از عوامل درگیری های مرزی است.

او افزود که پس از تشکیل دولت طالبان در افغانستان، نیروهای طالبان تاکنون با نیروهای مرزی، ایران، پاکستان و ترکمنستان درگیر شده‌اند و زمان نیاز دارد تا آنها با قوانین مرزی و چگونگی رفتار با نیروهای مرزی کشورهای همجوار آشنا شوند.

بر اساس گفته های آقای پناهی، تنش های مرزی میان طالبان و پاکستان به زودی پایان می یابد، چون دو طرف (طالبان و پاکستان) در شرایط کنونی خواهان ادامه این تنش ها نیستند.

وی گفت: "افغانستان و پاکستان منافع مشترک زیادی دارند و نیاز است تا میان دو کشور روابط نیک وجود داشته باشد، اما در صورت ادامه تنش های مرزی دست کشور های سومی که از بد تر شدن روابط افغانستان و پاکستان سود می‌برند باز شده و بر این درگیری ها بیشتر دامن زده میشود، اما این امر به سود افغانستان نیست".

اگر تنش های مرزی میان طالبان و پاکستان افزایش یابد، حکومت فعلی کابل میتواند از طالبان پاکستانی استفاده کرده و امنیت پاکستان را با خطر مواجه سازد. در آن سو، پاکستان نیز میتواند برای مهار حکومت طالبان سیاست‌های تازه‌ای در پیش گیرد، اما بازندۀ این بازی فقط مردم دو طرف مرز خواهند بود.

آقای پناهی می افزاید که حصار کشی در امتداد خط دیورند باشندگان دو طرف خط را که روابط خانوادگی و دوستانه دارند متاثر میکند و باعث قطع روابط آنها میشود و دولت ها حق ندارند که این روابط را از بین ببرند.