پس از تسلیمی طاهر زهیر به طالبان، چه سرنوشتی در انتظار این وزیر حکومت پیشین افغانستان است؟

تسلیمی طاهر زهیر، وزیر حکومت پیشین افغانستان به طالبان، با واکنش‌‌های گوناگونی روبه‌رو شده است. خیلی‌‌ها که پس از تسلیمی طاهر زهیر، اینک از سرنوشت او نگران هستند، او را که تنها وزیر حکومت پیشین در صف مخالفان نظامی طالبان بود، برای ۲ سال مقاومت بدون هیچ پشتیبانه‌ای می‌ستایند و برخی‌های دیگر نیز تسلیمی او به طالبان را به باد انتقاد می‌گیرند.

طاهر زهیر، والی و وزیر حکومت پیشین افغانستان، هنگام تسلیمی به طالبان. ۱۱ مه ۲۰۲۳ © رسانه‌های اجتماعی

از پنج‌شنبه ۲۱ ثور بدین‌سو، نشر عکسی از طاهر زهیر در فضای مجازی که ظاهرا او را در حالت تسلیمی به طالبان نشان می‌دهد، واکنش‌های گسترده‌ای را به همراه داشته است.

طاهر زهیر در نظام جمهوریت، وزیر اطلاعات و فرهنگ و سپس والی بامیان بود. پس از سقوط نظام جمهوریت و برگشت طالبان،‌ زهیر با مولوی مهدی، تنها فرمانده‌ی هزاره‌تبار طالبان که با این گروه اختلاف پیدا کرده بود، پیوست و عملا مقاومت مسلحانه با طالبان را آغاز کرد.

در مدت یک سال پسین، ظاهرا زهیر و شماری از همراهانش جنگ برضد طالبان را در نبود پشتیبانی مالی و تدارکاتی در کوه‌های زادگاه خود در دره‌صوف سمنگان ادامه دادند.

اینک تسلیمی زهیر هرچند ابهام‌هایی را در مورد سرنوشت او در نزد طالبان به‌وجود آورده‌ است، اما عدالت حسین علی، آگاه سیاسی باورمند است که طالبان برای استفاده تبلیغاتی از زهیر، او را زنده خواهند گذاشت، زیرا زهیر نیز چون کرزی و عبدالله عبدالله بی‌اثر خواهد شد.

حشمت رادفر، خبرنگار اهل افغانستان نیز در برگه توئیتر خود نوشته که تسلیمی این عضو کابینه حکومت پیشین، یک «پیام بسیار استخوان‌سوز» دارد. به باور رادفر، این تسلیمی نشان‌دهنده «دشواری، غربت و بی‌پناهی اندیشه و عمل در میدان ایستادگی و پایداری در برابر اشغال، غصب و درنده‌خویی طالبان و ابتذال نقش‌ها که ویژه جوامع شکست‌خورده است» می‌باشد. 

در سویی دیگر، مشکور کابلی از اعضای جبهه مقاومت به رهبری احمد مسعود، طاهر زهیر را «قهرمان» خوانده و گفته که انتخاب او به تسلیمی «حتما عاقلانه» بوده و باید به آن احترام گذاشته شود.

کابلی در این مورد نوشته که طاهر زهیر «۲۲ ماه کوه به کوه با دست خالی، مسیر مقاومت را انتخاب نمود، درحالی که خیلی از مدعیان فرار کردند.»

اکرم گیزابی،‌ رئیس پیشین شورای جهانی هزاره‌ها نیز طاهر زهیر را «اسیر جنگی» خوانده و گفته که «اگر طالبان به چیزی به نام انسانیت باور دارند،‌ نباید او را اذیت کنند». گیزابی تاکید نموده که اسیر جنگی به اساس تمام قوانین حتی «نظام بدوی قبیله» قابل آزار نیست.

طالبان هرچند پس از برگشت به قدرت، عفو عمومی اعلام کردند، اما مستندات سازمان‌های جهانی حقوق بشر ازجمله دیدبان حقوق بشر نشان می‌دهد که این گروه پس از برگشت به قدرت، همچنان به شکار نیروهای حکومت پیشین و کشتار گروهی و فراقانونی آنان ادامه داده‌اند.