امضای پیمان نظامی میان افغانستان و آمریکا از دیدگاه چپ
علاوه بر ایالات متحد آمریکا که روی حامد کرزی فشار میآورد تا هرچه زودتر قرارداد امنیتی با این کشور را امضا کند، اکثر نیروهای داخلی، احزاب، کشورهای بزرگ و کشورهای همسایه افغانستان به استثنا البته ایران، از امضای این قرارداد پشتیبانی میکنند.
نتشر شده در: : روزآمد شده در
در گذشته، زمانی که جنبشهای چپی وجود داشت و کشورهای سوسیالیستی تا حدی برای خود آبرو داشتند، مفاهیم امپریالیست، استعمار و استثمار شناخته شده بودند؛ ولی امروز به نظر می آید که از این مفاهیم و نظرات ناشی از آنها، بسیار فاصله گرفته ایم. از سوی دیگر، چپیهای افغانستان، امروز اکثراً در حالت سکوت قرار دارند.
گفتگو با معراجالدین امامزاده
برای بررسی این قرارداد از نقطۀ نظر گروههای چپی، امروز گفتگویی داریم با معراج الدین امامزاده که در گذشته از اعضای جریان "شعلۀ جاوید" بود. او با تصریح اینکه مائوییست نیست- چون مائوییسم معنی ندارد- ولی شعله بوده است، خود را به عنوان یک چپی دموکرات معرفی میکند.
با یاد آوری این که کشورهای سوسیالیستی تغییر مشی داده اند و امروز در دوران لیبرالیسم «سر بلند» قرار داریم، از آقای امام زاده میپرسم که آیا کشورهای امپریالیستی تغییر ماهیت داده اند؟
او میگوید که آنان میخواهند به این وسیله، حضور نیروهای آمریکایی را در افغانستان دایمی بسازند و این از توانایی حکومت حامد کرزی خارج است. اگر هم آنان این قرارداد را امضا کنند، این یک خیانت دیگر خواهد بود در مورد افغانستان.
معراج الدین امامزاده اضافه میکند که ماهیت آمریکا تغییر نکرده است و اگر آمریکا رژیم درستی میبود، چهل و پنج میلیون مردم بدبخت خودش را دوا میکرد. رژیم سیاسی ایالات متحده، رژیمی است به نفع سرمایۀ بینالمللی و نمیتواند چیز دیگری باشد. این به نفع ما نیست و نبوده و هیچ موقع نخواهد بود. نه رژیم آمریکایی، نه رژیم انگلیسی و نه هیچ نوع رژیم دیگر دست نشاندۀ خارجی نمیتواند به نفع کشور ما باشد.
در مورد خواست مردم افغانستان در خصوص ، آقای امامزاده میگوید که اگر مردم قبول دارند، در این صورت باید رفراندوم صورت بگیرد و از خود مردم نظرپرسی شود.
در مورد تغییرات اذهان عامه و نظر جوانان امروزی، او میگوید که اگر جوانان ما تاریخ را نمیدانند، یک نظری باید به پاکستان بیاندازند. در پاکستان پایگاه نظامی آمریکایی وجود دارد ولی هیچ نفعی برای مردم ندارد. با وجود آن هر روز خبر داده میشود که شیعه سنی را کشت یا سنی شیعه را کشت، یا هردو دست به دست هم داده مردمان مسیحی مذهب را کشتند. این راه حل نیست.
در جواب به این سؤال که آیا حضور ناتو در افغانستان میتواند مدل جدید سیاسی باشد، آقای امام زاده میگوید: نه نمیتواند. چون رژیم افغانستان از دوازده سال به اینسو بر سر قدرت است و در این مدت کار مفیدی برای مردم نکرده است. از نظر قومی در رژیم افغانستان اقوام مختلف حضور دارند ولی در میان هر قوم، استثمارگر و استثمار شده وجود دارد و استثمارگران اقوام در داخل رژیم هستند، همچنان در داخل این رژیم، پرچمی، طالب، جنگ سالار و قاچاقچیان مواد مخدر هم است. او اضافه میکند که این احزاب را آمریکا و غرب بوجود آورد. در زمان مقاومت بر ضد روس، جبهههای دموکرات هم وجود داشت ولی غربیها به آنان کمک نکردند. اکثر سران آنان هم توسط اخوانیها در ایران و پاکستان کشته شدند.
آخرین مبحث این گفتگو، مسایل کوتاه مدت است. با یاد آوری این که قبل از این عصر، رژیم اختناقی طالبان بود و پیش از آن، رژیم مجاهدان، با خانه جنگی ها خاص آن، اگر این پیمان امضا نشود، چه کسی مانع برگشت طالبان میشود؟ آقای امامزاده در جواب میگوید که اگر ما بخود اعتماد داشته باشیم میتوانیم خودمان از خویش دفاع کنیم.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید