امکان استفاده نظامی از نیروگاه اتمی بوشهر؟

افتتاح پایگاه اتمی بوشهر

فیگارو می نویسد، نیروگاه بوشهر در فضای پر تنش موجود میان ایران و غرب، آغاز به کار کرد.

کاربرد 165 میله سوخت در رآکتور های نیروگاه حدود 15 روز به طول می انجامد و شش تا هفت ماه بعد نیروگاه می تواند 1000 مگا وات الکتریسته تولید کند.

این روزنامه در ارتباط با نگرانی های موجود می نویسد، وزیر امور خارجه روسیه، اطمینان می دهد که این مرکز اتمی بی خطر است و ریسک استفاده از آن برای مقاصد نظامی محدود است.

در دنباله می خوانیم که با وجود همه این اطمینان خاطر دادن ها، راه افتادن نیروگاه در زمان زور آزمائی ایران و غرب، آمریکا را وادار به عکس العمل کرده، به نحوی که هیلاری کلینتون تصمیم روسیه را در راه اندازی نیروگاه ناپخته خوانده است.

و بالاخره نویسنده مقاله با اشاره به این موضوع که تحویل نیروگاه بوشهر بارها برای وارد کردن فشار به ایران به تعویق افتاده است، می نویسد، روسیه نمی خواست بیش از این معامله اقتصادی خود را با ایران عقب بیاندازد زیرا از این بیم داشت که قرارداد یک میلیارد دلاری خود را از دست بدهد.

لوموند نیز در مقاله مفصلی که در همین مورد منتشر کرده است، افتتاح نیروگاه بوشهر را یک پیروزی برای روسیه و ایران عنوان می کند.

این مقاله تأکید مشخصی بر نقش روسیه در ایران و بازی این کشور با غرب دارد که علیرغم همه تحریم ها توانسته است ضمن جلب رضایت کشورهای غربی و سازمان ملل، رابطه اش را با ایران حفظ کرده، ساخت نیروگاه بوشهر را از محدوده تحریم ها خارج کند و امتیاز همکاری با همسایه خود را نگهدارد.

به عقیده نویسنده مقاله لوموند، روسیه با به سرانجام رساندن کار نیروگاه، به ایران ثابت کرد که شریک قابل اعتمادی است. به نظر نویسنده این امر می تواند به سردی رابطه میان روسیه و ایران پایان دهد. وی با اشاره به تاریخچه رابطه ایران و روسیه، یادآوری می کند که درتاریخ 27 ژوئیه امسال، احمدی نژاد روسیه را به سگی تشبیه کرده بود که قلاده اش را غربی ها در دست دارند. لوموند با آوردن نقل قول از یک کارشناس روسی متخصص ایران، می نویسد انتظار می رود که این دیدگاه اکنون تغییر کند و با این حرکت، ایران می تواند مطمئن شود که روسیه او را تنها نمی گذارد.

همین کارشناس تأکید می کند که با حضور هزاران کارشناس روسی در نیروگاه اتمی بوشهر، نه اسرائیل و نه آمریکا به ایران حمله نخواهند کرد.

مقاله دیگر لوموند به بررسی فنی امکانات استفاده نظامی از پایگاه اتمی بوشهر اختصاص دارد و یادآوری می شود، تدابیری که در قرارداد روسیه با ایران پیش بینی شده به ایران اجازه نمی دهد تا از این پایگاه استفاده نظامی بکند. هم مقامات روسی و هم سفیر سابق فرانسه در ایران این موضوع را تأیید می کنند و کنترل آژانس و حضور کارشناسان روسی را اطمینانی بر کاربرد درست این نیروگاه می دانند.

اما این اطمینان شامل مرکز اتمی نطنز نمی شود که با 3964 سانتریفیوژ فعال و 1476 سانتریفیوژ درحال راه اندازی و 125 سانتریفیوژی که هنوز مورد استفاده نیست، خطری قابل توجه به شمار می آید.

مذاکرات مستقیم صلح خاورمیانه

لیبراسیون تحلیلی آمیخته با ابهام و تردید ها نسبت به نتیجه مذاکرات منتشر کرده است و در تاریخچه ای که ارائه می دهد، خاطر نشان می نماید که از سال 2008 یعنی پس از راه اندازی جنگ غزه توسط حکومت قبلی اسرائیل، محمود عباس از مذاکره مستقیم با اسرائیل امتناع می کرد. از این رو اوباما مذاکرات غیر مستقیم را براه انداخت تا زمینه گفتگوی مستقیم طرفین را آماده کند.

لیبراسیون می نویسد پذیرش یک کشور فلسطینی در جوار اسرائیل و تعلیق موقت شهرک سازی یهودیان برای راه اندازی مذاکرات صلح از طرف بنیامین نتانیاهو ، اعتراض قشریون و راست های اسرائیلی را بر انگیخته است. آنها حتی در مناطقی سنگ بسوی نیروهای انتظامی اسرائیلی که مانع شهرک سازی بودند، پرتاب کردند.

نویسنده لیبراسیون یادآوری می کند، با توجه به اینکه تعلیق موقت شهرک سازی در مناطق اشغالی 26 سپتامبر پایان می یابد، باید تا پیش از این تاریخ مذاکرات را به جلو برد اما مسئله اینست که طرفین تا کجا حاضرند مصالحه کنند؟

فیگارو که به پیش برد مذاکرات چندان خوش بین نیست معتقد است بدون شک آمریکا باید وزن سنگینی در این مذاکرات بازی کند تا نتایج سریعتری بدست آید و مفسر لوموند با برشمردن مشکلات و تنش های موجود میان طرفین دعوا، به سرانجام رسیدن گفتگو ها را یک معجزه می داند.