انزوای اوباما و اولاند درG20 در باره حمله به سوریه

اومانیته، این روزنامه چپ فرانسه در تیتر بزرگ صفه نخست خود مینویسد که اوباما و اولاند از جهان بریده اند. در اجلاس رهبران بیست کشور بزرگ ثروتمند و نوخاسته صنعتی G20 در سن پترزبورگ، اکثریت رهبران کشورهای شرکت کننده در این اجلاس خواهان یک راه حل سیاسی با ملاحظه و احترام سازمان ملل متحد در باره بحران سوریه شده اند.

به نوشته این روزنامه، ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه در هنگام گشایش اجلاس G20 پیشنهاد کرد که پرونده سوریه در دستور کار اجلاس قرار گرفته و در هنگام شام در باره آن بحث و تبادل نظر انجام گیرد. بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد و اخضر ابراهیمی نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه در این اجلاس شرکت می کنند. بان کی مون در باره هرگونه اقدام نظامی علیه سوریه خارج از چهارچوب های قانونی سازمان ملل هشدار داده است. اخضر ابراهیمی فرآیند سیاسی را تنها راه برون رفت سوریه از بحران دانسته و به برپایی هر چه زودتر کنفرانس ژنو 2 درباره بحران سوریه تأکید کرده است.

روزنامه فیگاو مینویسد که اروپائیان اولاند را رها کرده اند و در اجلاس G20 در سن پترزبورگ اتحادیه اروپا از موضع آنگلا مرکل صدراعظم آلمان پیروی میکند و استفاده از زور و نیروی نظامی در سوریه را رد کرده اند.

"هرمان وان رومپی" رئیس شورای اتحادیه اروپا مخالفت خود را با هر گونه عملیات نظامی در سوریه اعلام کرده است.او به عنوان رئیس شورای اتحادیه اروپا خواهان یک راه حل سیاسی برای بحران سوریه میباشد و در کنار او اتحادیه اروپا از موضع آلمان حمایت کرده و راه خود را از راه فرانسه و آمریکا جدا کرده اند.

فیگارو ادامه میدهدکه در همین راستا، پاپ فرانسوا، رهبر کاتولیک های جهان برای اجلاس G20 پیامی ارسال داشته که در تاریخ کلیسای کاتولیک کم نظیر بوده است. پیام پاپ به سرعت در جهان منتشر شده است. پاپ خواهان کنار گذاشتن گزینه نظامی درباره سوریه است. او یک کشتاردیگر را بیهوده و عبث دانسته و از تمامی اعضای G20 خواسته که از یک راه حل صلح آمیز برای حل بحران در سوریه حمایت کنند.

فیگارو مینویسد که واتیکان بر جامعه جهانی فشار می آورد که از یک گزینه سیاسی حمایت کرده و همه تلاش خود را برای بر پایی کنفرانس ژنو 2 در باره بحران سوریه بکار گیرند. پاپ فرانسوا رهبران 20 کشور شرکت کننده در اجلاس سن پترزبورگ را به رعایت وظایف اخلاقی خود در برابر مردم سوریه فراخوانده و از آنان خواسته که تلاش های خود را برای کمک های انسان دوستانه به مردم سوریه هماهنگ کنند.

واتیکان ضمن آنکه استفاده از تسلیحات شیمیایی را شدیداً محکوم می کند، در مورد سوریه، خواهان روشن شدن کامل موضوع و محاکمه مسئولان این عمل غیر انسانی شده است. واتیکان خواهان آنست که همه اقلیت های قومی و مذهبی از جمله مسیحیان بتوانند جای واقعی خود را در سوریه داشته باشند. مرکزیت کلیسای کاتولیک جهان مخالفت شدید خود را نسبت به حضور فزاینده گروه های افراطی در سوریه ابراز داشته است.
روزنامه لاکروا نزدیک به مواضع کلیسای کاتولیک از تدارک و تجهیز دیپلماتیک واتیکان برای مقابله با مداخله نظامی در سوریه خبر میدهد. سرمقاله امروز این روزنامه به پیام تاریخی پاپ فرانسوا در روروز یکشنبه گذشته در رد جنگ در سوریه اختصاص یافته است. لاکروا مینویسد امروز، شنبه، پاپ فرانسوا رهبر کاتولیک های جهان از تمامی مردم با نیت خیر در جهان، معتقد به باورهای مذهبی، خواه غیر مذهبی تقاضا کرده است که در یک روز دعا و روزه برای استقرار صلح و آرامش در سوریه و در خاورمیانه شرکت نمایند.

و اما روزنامه فیگارو مقاله ای دارد به قلم "ایزابل لاسر" در باره عدم کارائی یک حمله تنبیهی علیه رژیم حاکم بر سوریه.

"ایزابل لاسر" مینویسد که اکثریت قریب با اتفاق کارشناسان مسائل سوریه اعتقاد دارند که گزینه نظامی نمی تواند شرایط را در سوریه بهبود دهد و چه بسا بدتر خواهد کرد. در همین حال، ارسال تسلیحات برای شورشیان قبول مخاطرات تقویت افراطیون اسلامی در سوریه است که برخی از آنها وابسته به القاعده و سازمان های تروریستی متخاصم با غرب هستند. این راه حل، گسترش جنگ داخلی را در سوریه به دنبال خواهد داشت و سوریه را در یک حالت کامل هرج و مرج فروخواهد برد.

در صورتیکه آمریکا و غرب در صدد سقوط بشار اسد با حملات هوایی، همانندآنچه در لیبی روی داد باشند، نمی توان انتظار داشت که صلح و آرامش به کشور بازگردد. سیاست تغییر رژیم تا کنون امتحان بدی از خود به جای گذاشته است. آنچه در افغانستان، عراق و لیبی مشاهده میکنیم این موضوع را به صراحت نشان میدهد.

اشغال نظامی سوریه نیز که به دلیل خطرات بسیار زیاد از گزینه های کنونی واشنگتن و پاریس برای حمله به سوریه حذف شده است.

"ایزابل لاسر" میگوید که در چنین شرایطی، تنها، گزینه یک حمله تنبیهی و محدود علیه اهداف خاصی در سوریه است. این گزینه مورد توجه مسئولان سیاسی و نظامی در واشنگتن و پاریس می باشد. "ایزابل لاسر" با ذکر مثال های بسیاری از جمله حملات گذشته تنبیهی آمریکا علیه طالبان در افغانسنتان و در سودان میگوید که تاریخ نشان داده است که چنین حملاتی هیچگاه با موفقیت و پیروزی همراه نبوده و نتوانسته هیچ تغییری در شرایط موجود ایجاد کنند.