اوباما، برگزیده آمریکا و مشکلات پیش روی او

در میان روزنامه های صبح امروز پاریس، تنها فیگارو، عکس صفحه نخست خود را به انتخابات آمریکا اختصاص داده است.

این روزنامه، در یکی از مطالب خود درباره اوباما در صفحات داخلی خود به این اشاره دارد که چگونه قدرت، «مرد تغییرات» را تغییر داد. فیگارو به گفتگوی یک خبرنگار در آغاز کار اوباما- چهار سال پیش، با وی اشاره داشته که در آن خبرنگار از وی می‌خواهد به مدت سی دقیقه تصور کند که رئیس جمهور نیست و باید به این خبرنگار که به جای او نشسته چند نکته مهم ولازم برای اشغال این سمت را یاد دهد. اوباما دریکی از توصیه‌هایش می‌گوید باید خود را از تصویرش جدا کند؛ بدین معنا که به خود بگوید آن شخصی را که بر صفحه تلویزیون می‌بیند، چه خوب و چه بد، او نیست...

فیگارو می پرسد: پس اوباما کیست؟ یک رئیس جمهوری که نتوانسته طی چهار سال اقتصاد را از بحران در آورد و پاسخ سیاسی خوبی به دشمنانش که در جبهه "رامنی" قرار دارند بدهد؟ یا شخصی پیچیده که ربطی به موضع‌گیری‌های محکمش ندارد و ناچار شده در رو درروئی با مشکلات واقعی، رؤیاهای تغییراتش را تغییر دهد؟

اوباما که بی نهایت با هوش است اما جوان و بی تجربه بود، بدون حمای هیچ شبکه و گروهی در درون برکۀ پر از سوسمار واشنگتن افتاد. باراک اوباما، درعین حال توانائی خود را در متقاعد کردن مخاطبانش دست بالا گرفته بود. همه مجذوب او شده بودند. او دست دوستی به سوی روسیه و ایران دراز کرد. به چین گفت، می خواهد یک گروه دو جانبه با این کشور تشکیل دهد. اما به زودی ناچار شد ٣٠ هزار سرباز دیگر به افغانستان بفرستد، پاکستان را با هواپیماهای بدون سرنشین بمباران کند و جنگ سایبری با ایران براه اندازد. گر چه این تصمیم‌ها می‌بایست به ذائقه جمهوریخواهان خوش بیاید، اما چنین نشد و برعکس آنها خاری بر سر راه تصویب اصلاحات قوانین مالی، برنامه حفظ محیط زیست و تغییرات جوی و بودجه شدند.

در نتیجه طی هفته‌های پایانی مبارزات، اوباما خسته به نظر می رسید. گونه‌هایش گود شده موهای سرش نیز سفید شده بودند. شاید از این رو که رؤیا جای خود را به واقع‌بینی داده و رئیس جمهوری تازه برگزیده می‌داند چه خطرهائی در کمین او نشسته است. اوباما می داند که موانع موجود بر سر راهش از بین نرفته‌اند و نمی‌خواهد از اصولی که به آن وفادار است عقب بنشیند.

هومانیته و لیبراسیون، هر دو صحفه نخست خود را به طرحی که "لوئی گالوآ"- رئیس پیشین شرکت راه آهن فرانسه، برای ایجاد شتابی در زمینه‌های مختلف به منظور رقابت با تولیدات کشورهای مبتکر در بازارهای جهانی، اختصاص داده‌اند.

یکی پدیرفتن آن را تغییر جهت فرانسوآ هولاند توصیف می‌کند و دیگری می‌گوید فرانسویان باید کمک به شرکت‌های مختلف اقتصادی را، بدون هیچ‌گونه چشم‌داشت بازدهی، از جیب خود بدهند.

این دوروزنامه، نیز مشکلاتی را که بر سر راه باراک اوباما قرار دارد بر می شمرند؛ که یکی بر بدهکاری‌های سرسام‌آور این کشور انگشت می نهد و دیگری بیکاری، بیمه‌های اجتماعی و بازهم کسری بودجه را مطرح می‌کند.

لوموند- روزنامه عصر پاریس، که عکس بزرگی از اوباما را در صفحه نخست خود چاپ کرده به این اشاره دارد که علیرغم پیروزی صریح این کاندیدا، مهمترین کارها اکنون پیش روی اوست . لوموند همچنین بر این نکته تکیه می کند که اوباما خواستار همکاری با جمهوری خواهان شده است.

لوموند، می نویسد کسی که بدون هیچ گونه پیش‌داوری حزبی و سیاسی با یکی از دشوارترین اوضاع اقتصادی کنار آمد و در سیاست خارجی رعایت احتیاط را نمود، بار دیگر در زمینه سیاست‌های داخلی با مشکل بیکاری و در زمینه سیاست خارجی با مشکل ایران و سوریه رو برو خواهد بود.

در کنار مطالب مربوط به انتخابات آمریکا، روزنامه اقتصادی- لز اکو، مطلبی را زیر عنوان: «جوش و خروش درتهران پس از سقوط ریال»، به احظار محمود احمدی نژاد به مجلس برای دادن توضیحات درباره سقوط ارزش ریال که به تورم دامن زده اشاره می کند.

لوموند می نویسد: سقوط ارزش ریال به رودروئی میان رهبران ایران افزوده است. محمود احمدی نژاد هم که موقعیتش توسط رهبر جمهوری اسلامی- علی خامنه‌ای، شکننده شده، برای دادن توضیحات به مجلس طی یک ماه آینده احظار شده است.

لوموند می نویسد: سقوط ٤٠ در صدی ارزش ریال باعث شد ٧٧ نماینده مجلس این احظاریه را امضا کنند؛ کاری که جز یکبار آن هم در ماه مارس گذشته سابقه نداشته است.

لوموند می نویسد: با این وجود استضاح، محمود احمدی نژاد بعید به نظر می‌رسد؛ چرا که رژیم ایران از ذخایر بانک مرکزی برای ورود محصولات خوراکی پایه‌ای استفاده می کند تا به فقیران و روستائیانی که پایه‌های حکومت محمود احمدی نژاد را تشکیل میدهند کمک کند؛ از این رو ذخایر این بانک به نیم، یعنی مبلغ ٤٠ میلیارد دلار کاهش یافته است.