اومانیته: گزارشی از ایران با تاریخ چندهزار ساله

به نوشته اومانیته، ایران که در چهارراه مهمی در منطقه قرار گرفته دارای موقعیت جغرافیائی بااهمیتی است؛ این کشور از یک‌سو با همسایگی با روسیه و از زوایای دیگر هم با کشور هندوستان، کشورهای عربی و اروپا در ارتباط است.

گزارشگر ویژه اومانیته که به ایران سفر کرده است متذکر می شود که این کشور دارای تاریخی فوق العاده غنی چندهزار ساله است که همواره کشورهای غربی را مجذوب خود ساخته است.

این نشریه که به مناسبت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری روز 24 خرداد اقدام به انتشار این گزارش نموده است، یادآوری می کند که در حالیکه برای نظام اسلامی درصد مشارکت مردم از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اما پرسش اصلی که اذهان را به خود مشغول داشته است در این است که آیا جامعه ایران به این درخواست پاسخ خواهد داد؟

لیبراسیون ادامه می دهد، آیا مردم با عدم حضور در برابر صندوق‌های رأی، خستگی خود از سیاست‌های نظام را اعلام می‌کنند؟

نویسنده با اشاره به رویدادهای پس از انتخابات بحث‌برانگیز سال 2009 ، تأکید می کند که اعتراضات، سرکوب‌ها، کشته‌شدگان، دستگیری‌ها و تمامی این موارد به شدت چهره نظام اسلامی را خدشه‌دار کرده است.

«نسیم آزادی در در میدان تقسیم»

 انعکاس ادامه اعتراضات مردمی در ترکیه در روزنامه‌های روز دوشنبه فرانسه را با مطلبی در نشریه اومانیته آغاز می‌کنیم.

اومانیته می نویسد: «سخنان نخست وزیر ترکیه- رجب طیب اردوغان، معترضان در میدان تقسیم را شرمنده نساخت» و به خانه‌ها نفرستاد.

این نشریه کمونیستی فرانسه تأکید می کند که حضور معترضان، «همانند نسیم آزادی در میدان تقسیم» است.

اومانیته، متذکر می شود که اما در کنار حضور جوانان در میدان مرکزی شهر استانبول که فضای آن را می توان به برپائی یک جشن نیز تشبیه نمود، درد و ضعف جامعه و برخی نگرانی‌ها به وضوح قابل مشاهده است؛ این درحالیست که نخست‌وزیر تلاش می کند تا این حرکت را خنثی نماید.

فیگارو، نشریه دیگر صبح چاپ پاریس، هم در مقاله ای با اشاره به «بازوی آهنین دولت علیه معترضان»، از نگرانی‌های جدی برنده ترک جایزه نوبل ادبیات یاد می کند که در حالی که عادت داشته در برابر اعمال سیاسی لب فرو بندد، اینبار سکوت خود را شکسته و نگرانی‌هایش برای آینده کشورش را فریاد می‌زند.

لیبراسیون دیگر نشریه صبح فرانسه هم بر روی جلد این نشریه آورده است: «ترکیه، جمهوری میدان تقسیم» و این پرسش را مطرح می کند که این اعتراضات و زور بازو نشان دادن نخست وزیر تا به کجا پیش خواهد رفت؟

لیبراسیون یادآور می شود که بیش از یک هفته است که جامعه مدنی ترکیه صدای اعتراض خود را بالا برده اما تاکنون پاسخی نگرفته است.

همین نشریه فرانسوی زبان تاکید می کند که خشونتهای اعمال شده علیه معترضان، نه تنها آن را فروننشاند، بلکه برعکس بر برافروخته تر شدن شعله اعتراضات دامن زد.

لیبراسیون در ادامه خاطرنشان می کند که اعتراضات در ترکیه همانند "بهار عربی" نیست که در برابر قدرت نامشروع برپاخاست، بلکه اعتراضات مردم ترکیه بدلیل مخالفت با شیوه عمل دولت اردوغان، دیکتاتوری و اسلامی کردن جامعه آغاز و ادامه یافته است.

این نشریه فرانسوی زبان متذکر می شود که در ترکیه هم همانند چین، تعداد زیادی از روزنامه نگاران دربند و زندانی هستند و رسانه‌های رسمی این کشور هم تظاهرات اعتراضی را زیر پوشش قرار نمی دهند.

اما لیبراسیون با اشاره به تلاش دولت اردوغان برای محدود کردن زنان به پوشش اسلامی و محدودیت فروش مشروبات الکلی، یادآور می‌شود که از اینگونه اعمال در جامعه ای با درهای باز بروی جهان، بعنوان نشانه‌های دیکتاتوری نام برده می شود.

این نشریه فرانسوی زبان، چنین نتیجه گیری می کند که رجب طیب اردوغان هنوز به این سطح از درک نرسیده است که ترکیه کشوری است که از زمان "کمال آتاتورک" تحول عمیقی را پشت سر گذاشته است.