ایران، وضعیت مخالفان، مفهوم جدید شهادت و مصاحبه امیر جهانشاهی

وضعیت سیاسی، یکسال پس از انتخابات ریاست جمهوری

دلفین مینوئی در فیگارو با انتخاب یک زن معترض ایرانی، شرکت کننده در تظاهرات روز شنبه، جو سیاسی حاکم بر جامعه را به تصویر کشیده است.

مقاله با توصیف این زن، شروع می شود: "فرشته" با وجود اینکه می ترسد، علیرغم هشدارهای مکرر رژیم و اطلاعیه ای که در آخرین فرصت توسط رهبران اصلی اپوزیسیون یعنی مهدی کروبی و میرحسین موسوی برای لغو راهپیمائی مخالفان صادر شد، کفش های ورزشی اش را به پا کرده، چادرش رابر سر کرد و به خیابان آمد.

فرشته در گفتگو با خبرنگار فیگارو از کنترل شدید امنیتی می گوید و شرح می دهد که ساعت ها راه رفته است تا دسته ای از تظاهرکنندگان را پیدا کند و فریاد "مرگ بر دیکتاتور" سر بدهد.

دلفین مینوئی از ورای سخنان این شخص، دلایل کمتر شدن حضور معترضین در صحنه را توضیح می دهد. به نظراو، سال گذشته مردم بهای سنگینی بابت تحرکات خود پرداختند، زندان و وثیقه های سنگین برای آزادی، بازجوئی های مداوم، ضربات باتوم، کشته شدن و.... دلفین مینوئی در ادامه به سخنان شیرین عبادی استناد می کند و می نویسد که در حال حاضر 800 زندانی سیاسی در زندانهای ایران وجود دارند.

دیروز هم رئیس پلیس تهران بزرگ اعلام کرد که 91 نفر در پایتخت دستگیر شده اند.

با وجود همه این فشارها و کمرنگ شدن حضور خیابانی معترضین، فرشته هنوز امیدوار است و حرف همسرش در او اثر نداشته که از او می خواهد آرام بگیرد زیرا "اپوزیسیون مرده است"

او که دیروز هم علیرغم نصیحت شوهر به خیابان آمده ، می گوید قدرت حاکم خیال می کند پیروز شده است، اما حضور گستردۀ دیروز نیروهای امنیتی در خیابان، خود نشاندهنده شکنندگی و ترس رژیم در برابر مردم خودش است که نمی تواند آنها را کنترل کند.

مفهوم جدید شهادت در "ایران سبز"

مقاله دیگر دلفین مینوئی با تیتر شهید تازۀ "ایران سبز"، از ندا ، سهراب اعرابی، محسن روح الامینی و محمد کامرانی و امین جوانفر نام می برد و به معرفی نسل جدیدی از کشته شدگان راه آزادی در ایران می پردازد که برخلاف شهدای رسمی جمهوری اسلامی تفنگ در دست نداشتند و تنها برای دفاع از حق شهروندی خود قربانی شده اند.

دلفین مینوئی، مقاله خود را به اهمیت و نقش شهادت از بیروت و عراق گرفته تا غزه و پس از آن ایران، پرداخته و می نویسد که مقوله شهید اغلب اهمیتی ایدئولوژیک دارد و ایران کشوری است که فرهنگ مرگ و شهادت به خاطر جنگ طولانی با عراق، در آن بصورت ویژه ای برجسته شده و حتی موزه ای در تهران برای معرفی و بزرگداشت شهدا اختصاص یافته است.

اما نویسنده یادآوری می کند که ندا و کشته شدگان اخیر ارتباطی با این شهدا ندارد. "ندا"ئی که مردم او را بعنوان "صدا"ی خود به جهانیان معرفی کردند، به نسلی تعلق داشت که درجستجوی زندگی بودند و چنانچه دختری از این نسل به فیگارو می گوید، شعار جنبش سبز "زندگی در مقابل مرگ" است. درهمین ارتباط است که دلفین مینوئی به خاطرات دورۀ ریاست جمهوری محمد خاتمی رجوع کرده، می نویسد که وی اولین کسی بود که در مقابل شعار "مرگ بر آمریکا" ازبسیجیان و مردم درخواست کرد که به زندگی بیندیشند و نه به مرگ. اما محافظه کاران با روی کار آمدن محمود احمدی نژاد، در مقابل تغییراتی که خاتمی خواستار آن بود ایستادند. مراکز فرهنگی تعطیل شد و مسابقات قرآنی جایگزین کنسرت ها ی موسیقی گردید. اسکلت شهدا در دانشگاه دفن شد و مراسم مذهبی مثل عاشورا با دسته های عزاداری همراه شد.

سرانجام نویسنده باز هم به سراغ جنبش سبز می رود و شیوه های ظریف مبارزه را از طرف آنان جستجو می کند و توضیح می دهد که آنها با استفاده از همین نمادهای مذهبی راهی برای بیان افکار و خواسته های خود می یابند.

می خوانیم که، امروز ندا، سهراب ، محسن و دیگران در گورستان بهشت زهرا به خاک سپرده شده اند. اگرچه گروهی ناشناس مقبره ندا را خراب کرده اند، اما مادر او علیرغم تهدیدهائی از ایندست، ساکت نمی شود. وی می گوید: شهادت ندا سمبل آزادی است و من به او افتخار می کنم".

تهدید مهدی کروبی در قم و تظاهرات پراکنده اعتراضی

لوموند نیز در مطلب کوتاهی که منتشر کرده است، از سرکوب تظاهرکنندگان و تهدید مخالفان می نویسد. خبرنگار لوموند خبر می دهد که مهدی کروبی رئیس سابق مجلس ایران، و یکی از رهبران اصلی جنبش اعتراضی که برای دیدن آیت الله صانعی به شهر قم رفته بود، هدف صدها نفر از فعالان تندرو قرار گرفته است که ایندو را تهدید به مرگ کرده اند. این روزنامه به تظاهرات پراکنده در شهرهای مختلف ایران اشاره دارد و ازجمله بر تظاهرات در دانشگاه های تهران انگشت می گذارد.

خبرنگار لوموند در همین رابطه یادآوی می کند که تجمعات زیادی در حمایت از زندانیان سیاسی ایران در کشورهای غربی برگزار شده است.

مصاحبه فیگارو با امیر جهانشاهی

در بخش ویژۀ مباحثات و نظرات در فیگاروی امروز، "رنو ژیرار" مصاحبه ای انجام داده است با امیر جهانشاهی، "رنوژیرار"، جهانشاهی را بازرگانی مهاجر در اروپا معرفی می کند و در حاشیه مقاله به اطلاع خواننده می رساند که اودر این مصاحبه درمورد برنامه هایش برای سرنگونی رژیم کنونی ایران صحبت می کند.

امیر جهانشاهی در تیتر درشت مقاله، وعده می دهد که "ما اسرائیل را به رسمیت خواهیم شناخت و منازعه اسرائیل و فلسطین را حل می کنیم".

با خواندن مصاحبه می بینیم که امیر جهانشاهی برای خود رسالتی قائل شده است تا مردم ایران را نجات دهد. او در پاسخ به این سؤال که چرا زندگی راحت خود را کنار گذاشته و به مبارزه سیاسی رو آورده است، به دلایل سیاسی اشاره می کند و می گوید که "احمدی نژاد نه تنها آزادی را از مردم من سلب می کند که کشورم را نیز بسوی جنگ پیش می برد". او با این کلام، زمان را خطیر و انجام وظیفه را ضروری می بیند.

جهانشاهی درارتباط با خواست سرنگونی حکومت ایران، توضیح می دهد که ایران شخصیتی مثل گاندی ندارد و احمدی نژاد در موقعیت انگلیس نیست بنابراین نافرمانی مدنی همانطور که تا کنون نشان داده شده، نتیجه ای ندارد. او با این اشاره می گوید: "به چه حقی باید از مردم بخواهم با وجود همه فشارهائی که تحمل می کنند کاری نکنند و صبرکنند تا حکومت خودش مثل یک میوه رسیده بیفتد"؟

جهانشاهی ادعا می کند که افرادی از حاشیه و بدنه رژیم ایران با او تماس گرفته اند و کسانی که مانند او فکر می کنند احمدی نزاد ایران را به سمت یک فاجعه می کشاند، بسیارند. او می گوید،" زمانی که ما بعنوان نیروی جایگزین مطرح شویم، این اکثریت ناراضی جانب مردم را خواهند گرفت".

امیر جهانشاهی که خود را سازماندهنده مبارزه مردم ایران معرفی می کند، در نظر دارد هسته های مقاومت ناراضیان داخل ایران را بسازد و نقشه راه را برای حکومت موقت، تا زمان تدوین قانون اساسی جدید آماده می کند. وی می افزاید که جدائی دین از سیاست، اولین بند قانون اساسی جدید خواهد بود و این اصل در تمام مدت کار حکومت موقت اجرا می شود.

برنامه های جهانشاهی در ارتباط با سیاست خارجی نیز در این مصاحبه توضیح داده شده است. وی می گوید برای تشکیل کشور فلسطین در کنار اسرائیل تلاش می کندو مشکل بین این دو را حل می نماید. و وعده هائی از این قبیل برای کل مشکلات منطقه ای می دهد.

امیر جهانشاهی با وجود همه برنامه ها ئی که ارائه می دهد ، ادعا دارد که نمی خواهد در حکومت آینده نقشی داشته باشد و هدف وی رساندن مردم تا پیروزی و دروازه آزادی است.