ایران و افغانستان در روزنامه های فرانسه

پیش از پرداختن به روزنامه های امروز (جمعه) فرانسه باید به آگاهی تان برسانم که به خاطر اعتصاب کارکنان مرکز توزیع مطبوعات در پاریس و حومۀ این شهر، این روزنامه ها به دست ما نرسیده است اما به برکت وجود اینترنت ما کماکان می توانیم به مطالب آن ها نگاهی انداخته و شمه ای از این مطالب را برایتان بازگو کنیم.
مهم ترین مسألۀ خارجی این روزنامه ها انتخابات ریاست جمهوری کشور افریقائی ساحل عاج است. در این انتخابات بر اساس نتایج اعلام شده و مورد تأیید یک کمیسیون مستقل، نامزد احزاب مخالف دولت بر رقیب خود، "لوران بگبو"، رئیس جمهوری کنونی، پیروز شده است اما رئیس جمهوری تن به شکست نداده و با اعلام حالت فوق العاده، کشور را با یک بحران سیاسی رو به رو کرده است. بحرانی که ممکن است آتش خشونت را در ساحل عاج شعله ور کند.
از این موضوع و مسائل داخلی فرانسه که بگذریم، انتشار اسناد محرمانۀ آمریکا بر روی سایت اینترنتی "ویکی لیکس" هم چنان خوراک خوبی برای روزنامه های فرانسه و دیگر کشورهای جهان است.
فیگارو، یکی از روزنامه های صبح پاریس، از جمله اسنادی را در ارتباط با آزادی خانم کلوتیلد ریس، معلم فرانسوی بازداشت شده در ایران و بازگشت او به کشورش منتشر کرده است. این اسناد حکایت از آن دارد که بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه چندان نقش مهمی در آزادی خانم ریس بازی نکرده و رهبران فرانسه از جمله نیکلا سارکوزی، رئیس جمهوری این کشور، در سپاسگزاری های خود از رئیس جمهوری سوریه جانب اغراق را پیش گرفته اند.
به نوشتۀ فیگارو اسناد وزارت امورخارجۀ آمریکا نشان می دهد که رهبران فرانسه در مجامع خصوصی خود به ناچیز بودن و مبهم بودن نقش سوریه در این ماجرا اعتراف می کرده اند. بر اساس این اسناد انگیزۀ کاخ ریاست جمهوری فرانسه از تمجید بیش از حد ازرهبر سوریه ازسوئی اثبات درست بودن سیاست نیکلا سارکوزی در ارتباط با سوریه و از دیگر سو دور کردن دمشق از تهران بوده است.
یکی دیگر از این اسناد حکایت از آن دارد که فرانسه در قبال آزادی خانم ریس چیزی به ایران نداده است و تصمیم دادگستری فرانسه مبنی بر رد تقاضای آمریکا مبنی بر استرداد مجید کاکاوند، شهروند ایرانی دستگیر شده در پاریس به آمریکا، تصمیمی "غافلگیرانه" بوده است و حتا باعث بگو مگوی الیزه و وزیر دادگستری وقت فرانسه نیز شده است.
در یکی دیگر از این اسناد گفته شده است که پاریس در زمان اسارت خانم ریس به واشنگتن توصیه کرده بود که رسانه ها را با واژه ها و عباراتی "حقوق بنیادی بشر"، "بیگناه"، و "آزادی فوری" بمباران کنند. رهبران فرانسه به آمریکائی ها یادآور شده اند که "ساکت نشستن" راه به جائی نخواهد برد. فرانسویان در توصیه های خود به واشنگتن از ایرانیان به عنوان "استادان دست به دست کردن و زمان به دست آوردن" یاد کرده اند.
همین اسناد دست مایۀ مقاله ای در شمارۀ امروز لوموند روزنامۀ عصر پاریس است که به تلاش های جمهوری اسلامی ایران برای اعمال نفوذ در افغانستان مربوط می شود.
لوموند بر اساس اسناد "ویکی لیکس" می نویسد هدف تهران ایفای نقشی در افغانستان چون نقشی است که درعراق ایفا می کند. لوموند می نویسد بررسی اسناد مربوط به این مسأله نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران که همواره از شیعیان افغانستان پشتیبانی کرده است برای مقابله با نفوذ غربی ها در افغانستان حاضر است حتا با طالبان نیز کنار آید. یکی از نزدیکان حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان، در این ارتباط به سفیر آمریکا گفته است ایران برای تحقق اهداف خود در افغانستان، پشتیبانی از طالبان نیز دیگر "تابو" ئی به شمار نمی آید.
به گفتۀ این شخصیت نزدیک به حامد کرزی که در ماه فوریۀ سال جاری با سفیر آمریکا گفتگو می کرده است دیپلمات های ایرانی دیگر پشتیبانی از طالبان را تکذیب یا پنهان نیز نمی کنند. مشاور حامد کرزی به ذکر جزئیات نیز پرداخته و می گوید ایران اجازه می دهد جوانان افغان از مرز دو کشور بگذرند و پس از آموزش های لازم برای مبارزه علیه دولت کابل به افغانستان باز گردند. لوموند می نویسد مداخلۀ ایران در افغانستان نه یک مداخلۀ نظامی بل مداخله ای همه جانبه است.
در یکی دیگر از این اسناد ، سفیر آمریکا از "احساساتی شدن " حامد کرزی از شنیدن شایعات کمک مالی ایران به دکتر عبدالله عبدالله ، رقیب او در انتخابات ریاست جمهوری، نوشته است. سفیر آمریکا به رئیس جمهوری افغانستان پاسخ داده است که جمهوری اسلامی ایران به همۀ نامزدهای این انتخابات کمک کرده است.
لیبراسیون، روزنامۀ صبح پاریس، در مقاله ای به انتخاب قطر برای برگزاری رقابت های جام جهانی فوتبال در سال ٢٠٢٢پرداخته و از این انتخاب به عنوان انتخابی" غریب یاد کرده و یادآور می شود که قطر با ١٧٠٠٠٠٠ نفر جمعیت و ١١٥٠٠ کیلومتر مربع مساحت، کشور بیش از حد کوچکی برای برگزاری چنین رقابت جهانی است. لیبراسیون یادآور می شود که کشور قطر حتا به اندازۀ یک شهر محل برگزاری رقابت های جهانی چون المپیک جمعیت ندارد. بازی های المپیک سال ٢٠٠٨ در پکن با جمعیتی هفده میلیونی برگزار شد و رقابت های بعدی برای لندن و ریو دوژانیرو پیش بینی شده است.
ممنوعیت های اسلامی در قطر، از جمله ممنوعیت نوشیدن نوشابه های الکلی در ورزشگاه ها و بالاخره مسائل امنیتی از دیگر مسائلی است که این انتخاب را از نظر لیبراسیون انتخابی "غریب" می سازد. لیبراسیون به این نکته اشاره می کند قطر در میان سه کشور ایران، عراق و عربستان سعودی قرار گرفته است.
در بخش دیگری از این مقاله می خوانیم به نوشتۀ سایت اینترنتی آمریکائی "نظارت بر سایت های اسلامگرا" یکی از این سایت ها از هم اکنون هشدار داده است که در سال ٢٠٢٢ نه "قطری" در کار خواهد بود، نه کویت و نه عربستان سعودی. به نوشتۀ این سایت در آن تاریخ جای این سه کشور را کشوری به نام "امارت اسلامی" خواهد گرفت.