ایران و چین، مطرح ترین کشورهای اجلاس بین المللی امنیت هسته ای

نشست بین المللی امنیت اتمی، موضوعی است که همه روزنامه های امروز به بحث درباره آن پرداخته اند. طبیعی است که هرجا صحبت از تسلیحات اتمی می شود، نام ایران هم به میان می آید و بقول خبرنگار فیگارو، اگرچه ایران به این نشست دعوت نشده بود ولی در همه بحث هائی که میان مقامات سیاسی کشورهای مختلف انجام می گرفت، حضور داشت.

فیگارو، اما در سرمقاله خود "هو جین تائو" را ستاره اصلی این گردهمایی می نامد و با برشماری زمینه های اختلاف چین و آمریکا می نویسد، تا دوهفته پیش معلوم نبود که رئیس جمهور چین در این اجلاس شرکت می کند یا نه؟ سرمقاله نویس سپس به سراغ سوژه اصلی یعنی اختلاف نظر دو کشور بر سر تشدید تحریم ها علیه ایران می رود و آمادگی چین را برای گفتگو قدمی به جلو به حساب می آورد.

نویسنده، در بررسی موضع چین، می نویسد پکن از کنفرانس کپنهاگ درس گرفته و می داند که باید چهره بهتری از خود در سطح بین المللی ارائه دهد و بدون گذشتن از منافع، نگرانی هائی را که نسبت به افزایش قدرت او در جهان پیدا شده تخفیف دهد. سرمقالۀ فیگارو در عین حال از کمک چین برای برون رفت از بحران جهانی می نویسد و آمیختگی غیر قابل انکار وضعیت اقتصادی دو قطب اقتصادی چین و آمریکا را یادآوری می کند. امری که به ناچار آنان را به ملاحظه و رعایت یکدیگر وا می دارد تا جهان را از انفجاری مهم تر از یک "بمب اتمی"، یعنی "انفجاراقتصادی" نجات دهند .

لوموند در سرمقاله خود به احتمال تجدید نظر چین در مورد ارزش یوآن پرداخته و این موضوع را خواست کشورهای آسیائی و آمریکائی و اروپائی می داند و به نفع اقتصاد جهان می داند که خود چین هم از آن بهره می برد.

توجه علاقمندان این بحث را به مقالۀ مفصلی در فیگارو جلب می کنم که تأثیر بحران مالی را بر افزایش شکوفائی چین مورد بحث قرار داده است و توضیح می دهد که چین می خواهد ثابت کند که علیرغم نگرانی های موجود، تهدیدی برای بقیه محسوب نمی شود و مایل است سهم خود را در مدیریت جهانی نشان دهد.

لیبراسیون، با توجه به مجموعه نشست ها و دیدارهای اخیر اوباما ، تلاش رئیس جمهوری آمریکا را درارتباط با کنترل فعالیت های هسته ای توضیح می دهد و نگاهی به نکات مهم نشست امنیت اتمی انداخته است.

فرستاده ویژه لیبراسیون در واشنگتن، به کشورهای غایب در این اجلاس اشاره می کند. علاوه بر انگلستان که نخست وزیر آن بدلیل مشغولیت های انتخاباتی غایب بود، عدم حضور بنیامین نتانیاهو بحث برانگیز بوده است.

ایران، کره شمالی و سوریه نیز به جلسه دعوت نشده بودند. در عوض اسرائیل و هند و پاکستان که پیمان عدم گسترش سلاح هسته ای را امضاء نکرده بودند، در اجلاس می توانستند نظرات خود را ارائه دهند.

تلاش باراک اوباما برای جلب همراهی کشورهای جنوب در استراتژی آمریکا علیه ایران

خبرنگارلوموند می نویسد که اوباما در این مورد دیدارهائی با رئیس جمهور آفریقای جنوبی، نخست وزیر مالزی و نخست وزیران هند و پاکستان داشته است. مقاله به نظرات مصر و کشورهائی نظیر او هم اشاره می کند که با انتقاد از اسرائیل، به استثناء در مورد فعالیت های اتمی این کشور اعتراض می کنند، امری که اومانیته عدم حضور نتانیاهو را در اجلاس در اعتراض به آن می داند.

ترکیه و نیجریه از هم اکنون مخالفت خود را در این مورد ابراز کرده اند و چنانچه فیگارو می نویسد، روسیه نیز مانند چین بخاطر منافعی که در ارتباط با ایران دارد، با تصمیم ها علیه ایران همراه نمی شود و بالاخره چنانچه خبرنگار لوموند به نقل از نیکولا سارکوزی می نویسد، بیم آن می رود که این اجلاس هم با یک پایان نامه ضعیفی خاتمه یابد که با آن هیچ کاری نتوان کرد.

خطر قدرت گیری راست افراطی در انتخابات کشورهای اروپائی

اشاره ای نیز به خطر دیگری می کنیم که به آرامی در اروپا پیش می رود و جای خود را محکم می کند. این خطر که روزنامه لاکروا در چند صفحه در مورد آن هشدار می دهد، قدرت گیری راست افراطی در انتخابات کشورهای اروپائیست.

پس از موفقیت حزب راست افراطی جبهه ملی در انتخابات منطقه ای فرانسه ، مجارستان، هلند، دانمارک و ایتالیا هم محل قدرت نمائی راست افراطی شده است که نظرات خود را بر ارزش های احزاب راست سنتی تحمیل می کنند.

لاکروا با ارائه آمار و ارقام می نویسد، در بیست سال گذشته این احزاب موفق شده اند به موفقیتی دست یابند و بعضی از آنها که تاکنون در موقعیت اپوزیسیون قرار داشتند بصورت احزاب دولتی درآمده اند. می خوانیم که آنجا ئیکه نتوانسته اند در ارکان حکومتی راه پیدا کنند، ایده هایشان را از طریق راست سنتی به پیش می برند. این ایده ها امروزه در مخالفت با مهاجران و جلوگیری از مهاجرت تبلور می یابد.

طغیان فیل ها در هند

در خاتمه و در میان اخباری که از آشفتگی و رفتار غیر متعارف انسانها حکایت می کند. خبری هم از فیل های هند بشنوید که از دست خواستهای صاحبانشان دیوانه شده اند و طغیان کرده اند.

لوموند در مطلبی که به این موضوع اختصاص داده است، می نویسد که فیل های هند، از کار زیاد و نمایش هائی که برایشان تدارک می بینند، به عذاب آمده اند و حمله این فیل ها در مراسم رسمی، تاکنون چند کشته به بار آورده است.