دسترسی به محتوای اصلی
خبر-نوشتاری

در مقابله با کرونا، کادر درمانی ایرانی هزینه‌ای بزرگ و جبران‌ناپذیر می‌پردازد

تا دو هفته قبل، منابع خارج از کشور شمار قربانیان ویروس کرونا را در میان کادر درمانی ایرانی ٩٩ نفر ارزیابی کردند. اما هیچکس آمار دقیقی در دست ندارد. روزنامۀ لوموند (مورخ ١٨ آوریل/٣٠ فروردین) که به طور کلی به وضعیت دشوار درمان‌گران جهان پرداخته، گزارشی جداگانه در بارۀ پزشکان و پرستاران ایرانی منتشر کرده است.

پزشکان ایرانی می‌گویند به ماسک‌هایی که دولت به آنان می‌دهد چندان اعتمادی ندارند، زیرا با استانداردهای بین‌المللی تطبیق نمی‌کند
پزشکان ایرانی می‌گویند به ماسک‌هایی که دولت به آنان می‌دهد چندان اعتمادی ندارند، زیرا با استانداردهای بین‌المللی تطبیق نمی‌کند via REUTERS - WANA NEWS AGENCY
تبلیغ بازرگانی

غزل گلشیری روزنامه‌نگار لوموند، بعد از گفتگو با پزشکی که در شهر رشت کار می‌کند، نوشته است که "فهرست اسامی پزشکانی که به بیماری کووید١٩ درگذشته‌اند به قدری طولانی است" که این پزشک ارقام آن را به درستی به خاطر نمی‌آورد. وی اسامی سه پزشک را که در بیمارستان‌های استان گیلان درگذشته‌اند چنین نقل می‌کند:  محمد محمدی، وحید منصف و رضا کوچک‌نیا (در رسانه‌های ایران "کوچکی‌نیا" نوشته شده است). این پزشک همچنین از مرگ دو پرستار سخن می‌گوید و می‌افزاید که دو متخصص بیهوشی که در بیمارستان محل کار او شاغل بودند، در وضعیت وخیمی قرار دارند. این پزشک می‌گوید: "درست نمی‌دانم که در استان ما (گیلان) ١۵ نفر یا ٢۴ نفر مرده‌اند"...

روزنامۀ لوموند می‌نویسد که طی ماه اسفند، روزی نبود که در شبکه‌های اجتماعی نام یک پزشک یا عضو کادرهای درمانی به عنوان قربانی ویروس کرونا ذکر نشده باشد. وزارت بهداشت تا روز ٢۵ مارس/۶ فروردین، از ۴٢ مرگ در میان درمان‌گران گزارش داده بود. اما سایت‌های خبری ایرانی خارج از کشور تا روز ۴ آوریل/١۶ فروردین، فهرستی از اسامی ٩٩ نفر از درگذشتگان را منتشر کردند.

"آمدن اپیدمی را از ما پنهان کردند"

"رضا" نام مستعار یک پزشک ایرانی است که در تهران به کار مشغول است. او معتقد است که دلیل زیاد بودن شمار قربانیان ویروس کرونا در میان کادر درمانی ایرانی اینست که "آمدن ویروس را از ما پنهان کردند. پزشکان نمی‌دانستند که اپیدمی به سرعت در حال گسترش است و بنابراین بدون تدابیر احتیاطی همچنان بیماران را – گاه صد نفر در روز - می‌پذیرفتند".

یک پزشک دیگر به غزل گلشیری گفته است: "لباس محافظ، ماسک و دستکش را خودم می‌خرم چون بیمارستان به اندازۀ کافی ذخیره ندارد. این وسائل روزانه تقریباً ٢٢۵ هزار تومان (حدود ١۵ یورو) هزینه دارد". این پزشک می‌افزاید: "حقوق ماهانۀ من در بیمارستان معادل ۶٠ یورو است که حتی خرج وسائل محافظت من را تأمین نمی‌کند. بنابراین ناچارم به درآمد مطب و پس‌انداز شخصی تکیه کنم".

در این گزارش روزنامۀ لوموند آمده است که خطر افزایش آمار مرگ در میان کادر درمانی وجود دارد. پزشکان ایرانی به خبرنگار لوموند گفته‌اند که به ماسک‌هایی که دولت به آنان می‌دهد چندان اعتمادی ندارند، زیرا این ماسک‌ها با استانداردهای بین‌المللی تطبیق نمی‌کند و گاه "فقط یک تکه پارچۀ معمولی است".

این در حالی است که "فاصله‌گذاری اجتماعی" تقریباً در ایران به پایان رسیده و خیابان‌ها بار دیگر مملو از جمعیت و اتوموبیل است. اگر شیوع بیماری دوباره شدت گیرد، معلوم نیست که کادر درمانی ایرانی چگونه سنگینی وظایف طاقت‌فرسای خود را تحمل خواهد کرد.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.