علیرضا جباری، عضو کانون نویسندگان ایران و سراینده شعر معروف "برخیزخاوران!" چشم از جهان فروبست
علیرضا جباری، شاعر، نویسنده و مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران روز دوشنبه هفدهم آذر ماه بر اثر ابتلا به کرونا در بیمارستان مدرس تهران چشم از جهان فرو بست.
نتشر شده در:
علیرضا جباری در ۱۸ بهمن ۱۳۲۳ در شیراز، سرزمین شعر و شاعران بزرگ واستادن سخن ایرانی مانند حافظ و سعدی چشم به جهان گشود و در همانجا بالنده شد. علیرضا جباری هرچند تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی در رشته اقتصاد دانشگاه شیراز ادامه داد، ولی علاقه شدید وی به ادبیات و طبع لطیف او در شعر از او نویسنده و شاعری استثنایی و توانا با آرمان های عمیق سیاسی و اجتماعی ساخت. هنوز شعر زیبا و آرمان گرایانه علیرضا جباری "برخیز خاوران! " را بیاد می آوریم. شعری که او در آن پیام برخاستن برای میهن را می‌دهد.
علیرضا جباری افزون بر شعر، نویسنده و مترجمی توانا بود و و یکی از اعضای بسیار فعال کانون نویسندگان ایران بود. تا کنون بیش از سی جلد کتاب از آثار و ترجمه‌های او منتشر شده است. از آن جمله می توان به مجموعه داستان‌هایی از تولستوی با عنوان "تمشک"، "آبی‌ترين چشم" از تونی موريسون، "اوالونا" اثر ايزابل آلنده نام برد. شماری از کتاب‌های علیرضا جباری هرگز در ایران مجوز چاپ نگرفتند.
جباری افزون بر شعر و نویسندگی یک کنشگرمدنی و سیاسی نیز بود. او از جمله یکی از کنشگران "کارزار لغو اعدام" موسوم به (لگام) بود.
فعالیت های سیاسی و مدنی او را رژِیم اسلامی تاب نیاورد. جباری در سال ۱۳۸۲ به زندان افتاد. اما، زندانی شدن او با واکنش های گسترده نویسندگان جهان از جمله ایزابل آلنده نویسنده شیلیایی مواجه شد. خانم آلنده در نامه‌ای به محمد خاتمی، رئیس جمهوری وقت، خواستار آزادی او شد و جباری پس از نزدیک به ۲ سال حبس در مهر سال ۱۳۸۳ از زندان گوهردشت کرج آزاد شد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید