مریم کلارن، دختر ناهید تقوی: «من آسمان و زمین را برای آزادی او جابجا خواهم کرد»

مریم کلارن، دختر ناهید تقوی، شهروند ایرانی ـ آلمانی که روز ۲۵ مهرماه سال جاری در تهران از سوی سپاه پاسداران دستگیر شده و بگزارش عفو بین‌الملل «در معرض شکنجه و ساید بدرفتاری‌ها  از جمله محرومیت از خدمات درمانی» قرار گرفته، از دولت آلمان خواست که «نقض حقوق اساسی» وی را نادیده نگیرد و برای آزادی او اقدامات مقتضی» به عمل آورد. ناهید تقوی، معمار بازنشسته و فعال حقوق مدنی، ۶۶ سال دارد و چنانکه دختر او می‌گوید از هفته‌ها پیش هیچ خبری از وی در دست نیست.

ناهید تقوی، شهروند ایرانی ـ آلمانی که در مهرماه ۱۳۹۹ در تهران از سوی سپاه پاسداران دستگیر شد © DR

سرگذشت ناهید تقوی، بنوشتۀ روزنامۀ گاردین چاپ لندن که با دختر او گفتگو کرده است، «ماجرائی شناخته شده» است. «یک شهروند دو تابعیتی ایرانی ـ آلمانی به شکل ناگهانی در منزل خود توسط ماموران اطلاعاتی به اتهام تهدید علیه امنیت بازداشت می‌شود».

بنوشتۀ گاردین «هیچ کس به او، که در زندان اوین بسر می‌برد، دسترسی ندارد، وکیل مدافعی در کار نیست و نمایندگان دیپلماتیک آلمان و اعضای خانوادۀ او نیز امکان تماس با وی را نیافته‌اند. او تنها ۱۵ روز پس از بازداشت در یک تماس کوتاه تلفنی خبر داد که در قید حیات است».

وزارت امور خارجۀ آلمان با تاکید بر اینکه همۀ تلاش خود را در این زمینه مبذول داشته، یادآوری می‌کند که دو تابعیتی بودن او در ایران برسمیت شناخته نمی‌شود و از این رو آلمان بر پایۀ قوانین ایران نمی‌تواند به وی خدمات کنسولی ارائه نماید.

مریم کلارن، دختر ناهید تقوی، با این حال تاکید می‌کند که «آلمان نمی‌تواند نقض حقوق انسانی وی را نادیده بگیرد و باید [هر گونه هست] در این زمینه دخالت کند».

مریم کلارن با شناختی که از سرنوشت دیگر زندانیان «امنیتی» دارد، نگران مادر خویش است. او یادآوری می‌کند که مسئولان، این گونه زندانیان را مدت‌ها «در سلول‌های انفرادی انداخته و در انزوا نگاه می‌دارند». مریم کلارن با اشاره به مادر خود می‌گوید «همۀ دوستان او در این باره هم نظر هستند که وی فردی بسیار قوی است، اما او دختر جوانی نیست و ۶۶ سال دارد، مبتلا به فشار خون است و نمی‌دانم که آیا می‌تواند در برابر شکنجه مقاومت کند یا خیر؟» و می‌افزاید «حتی [در این لحظه‌ای که با شما حرف می‌زنم] نمی‌دانم که آیا او زنده است یا خیر».

مریم کلارن تاکید می‌کند که به محض آگاهی از بازداشت مادر خود، یقین داشته که باید «این اقدام را علنی» کند و می‌افزاید که «برای آزاد کردن او، من آسمان و زمین را جابجا خواهم کرد».

او هر روز برای جلب افکار عمومی به سرنوشت مادر خود، پیام‌هائی در شبکه‌های اجتماعی، توئیتر، فیسبوک و اینستاگرام، منتشر می‌کند، زیرا نگران است که تنها علنی شدن دستگیری او برای کسب آزادی وی کافی نباشد.

او می‌گوید «مادر من انسانی بواقع فرهیخته است و تنها چیزی که او را سیاسی می‌کند، دلبستگی او به آزادی بیان، حقوق زنان و حقوق انسانی است». او تاکید می‌کند که ناهید تقوی «هواخواه این یا آن نیروی سیاسی نیست و تنها به عنوان شهروند خواستار آگاهی [از رویدادها و روند مسائل] است».

مریم کلارن می‌گوید «نمی‌دانم دولت ایران در برابر آزادی او چه می‌خواهد، اما می‌دانم که او بیگناه است».

خانم ناهید تقوی در ایران زاده شده و در سال ۱۹۸۳ به شهر کُلن در آلمان مهاجرت کرده و در سال ۲۰۰۳ ملیّت آلمانی نیز بدست آورده است. او، به نوشتۀ گاردین، «هنگامی که همسر خود را در یک حادثۀ رانندگی از دست داد و خود نیز بازنشسته شد، زمان بیشتری را در ایران سپری می‌کرد تا نزد والدین بیمار و نیز دوستان و برادران خود باشد».

او که قرار بود در بهار گذشته به آلمان باز گردد، به دلیل شیوع ویروس کرونا و برقراری محدودیت‌های پرواز، سفر خود را به تاخیر انداخت.

هنگامی که دختر او در روز ۱۴ اکتبر بر روی یکی از شبکه‌های اجتماعی شماری عکس برای او فرستاد و پاسخی دریافت نکرد و در تلاش برای تماس تلفنی نیز به نتیجه نرسید، با دائی‌های خود تماس گرفت و آنان هنگاهی که به آپارتمان او رفتند با صحنه‌ای باورنکردنی روبرو شدند. «تمام خانه به هم ریخته بود و حتی موکت زمین از جا کنده و پاره شده بود و از کامپیوتر و لپ تاپ و پاسپورت او نیز خبری نبود. همسایگان گفتند که او را بازداشت کرده و برده‌اند».

برادران ناهید تقوی پس از آن به زندان اوین رفته و به آنان گفته شده است که «وی در سلول انفرادی قرار دارد» و برای داشتن اطلاع بیشتر باید انتظار کشید. از آن هنگام تا کنون، آنها به امید دریافت خبری از خواهر خود هر هفته‌ چند بار به اوین می‌روند، اما هر بار بی خبر باز می‌گردند». مریم کلارن یادآوری می‌کند که «هفت هفته پس از دستگیری او، ما هنوز از او بی خبریم و این بی خبری باز همچنان ادامه دارد».