شهردار ایرانی تبار فرانکفورت: همبستگی بینالمللی به جمهوری اسلامی پایان میدهد
شهر فرانکفورت روز شنبه اول اکتبر همزمان با حدود ۱۵۰ شهر دیگر جهان شاهد همایش هزاران ایرانی و غیرایرانی در همبستگی با مبارزات ایرانیان در داخل کشور بود. در کنار این همایش کم سابقه، نرگس اسکندری گرونبرگ شهردار ایرانی تبار فرانکفورت ضمن ستایش نقش زنان ایران پیش بینی کرد که همبستگی بین المللی به حیات جمهوری اسلامی پایان خواهد داد.
نتشر شده در:
شهردار فرانکفورت که پیش از مهاجرت به فرانکفورت در نوجوانی زندان را در جمهوری اسلامی تجربه کرده است، با اشاره به فیلمی که یک روزنامه نگار ایرانی از مراحل بازداشت مهسا امینی منتشر کرده گفت: "مهسا به بازداشت خود اعتراض کرد. فیلم و عکس های مربوط به این اعتراض در شبکه های اجتماعی پخش شد و خیزش عمومی را برانگیخت. روزنامه نگار زنی که این صحنه ها را فیلمبرداری و عکسبرداری کرده بود بعدا دستگیر شد و هیچکس نمی داند کجا است".
آمیزه ای از اندوه و خشم
خبرنگار فرانکفورتر آلگماینه از اسکندری پرسید: "شما ۳۷ سال پیش از چنگ ملاهای حاکم بر ایران گریختید. الان خبرهای ایران چه حسی در شما ایجاد می کند؟"
شهردار فرانکفورت در پاسخ گفت: "من اندوهگین و خشمگین هستم. اندوهگین به خاطر مرگ یک زن جوان که چون روسری اش را محکم نبسته به راحتی بازداشت می شود و بعد می میرد. خشمگینم به خاطر این که حقوق زنان در ایران همواره پایمال می شود. این موضوع در سال های اخیر شدت گرفته است. وقتی حقوق زنان پامال می شود، حقوق بشر پامال شده و در چنین جائی دموکراسی وجود ندارد. اما من در عین حال امیدوارم، زیرا این همه انسان علیه وضعیت موجود به پا خاسته اند. اینجا این زنان هستند که می گویند: شما می توانید ما را بازداشت کنید و کتک بزنید، اما ما تسلیم نمی شویم".
در بخشی دیگر از مصاحبه خبرنگار فرانکفورتر آلگماینه با اشاره به شعار "زن، زندگی، آزادی" به عنوان شعار محوری تظاهرکنندگان در ایران و خارج از ایران، از نرگس اسکندری می پرسد: "چرا این سه کلمه چنین اهمیتی یافته است؟"
شهردار فرانکفورت پاسخ می دهد: "زیرا زن، زندگی و آزادی جدائی ناپذیرند. تا هر زمانی که زنان آزاد نیستند، از آزادی عقیده، آزادی هنر و آزادی مطبوعات و خیلی چیزهای دیگر خبری نیست.
در باره نقش زنان در اعتراضات کنونی می خوانیم: "زنان آغازگر بودند، اما به سرعت جوانان و مردان به آن ها پیوستند. جوانان می بینند که در ایران هیچ آینده ای ندارند. آن ها در اینرنت می بینند که در سرزمین های دیگر چه امکانات متنوعی وجود دارد. آن ها در ایران اجازه شنیدن موسیقی و رقصیدن ندارند. آن ها نمی توانند در همان رشته هائی که دوست دارند به دانشگاه بروند. این امکانات را تنها زمانی دارند که وابسته به رژِیم باشند. سومین گروهی که به تظاهرات پیوسته اند، کارگران، رانندگان تاکسی و مردم کاملا معمولی هستند که تحت رهبری این رژیم فقر، گرسنگی و نارضایتی در میان آن ها انباشت شده است. علاوه بر این ها، این رژیم در این سرزمین زیبا هیچ چشم اندازی برای مردم باقی نگذاشته است".
موقعیت زنان در ایران
درباره موقعیت زنان در ایران، شهردار ایرانی تبار فرانکفورت می گوید: "زنان از جهات گوناگون سرکوب می شوند. آن ها از حق طلاق، سرپرستی فرزند و سقط جنین محروم اند. آن ها از بسیاری جهات دارائی مردان خود به حساب می آیند. شریعت، به عنوان حقوق اسلامی در ایران با احساس گناه و تهدید به مجازات از سوی خدا زنده است. زنان، اگر موهای خود را نشان بدهند یا آرایش کنند مجازات می شوند. کسی که این قواعد را زیرپا بگذارد، فاحشه خوانده می شود. مردان به عنوان مالک زنان، متحدان سسیستم هستند، زیرا باید مراقب رفتار زنان خود باشند. این سیستم کنترل اجتماعی یک رژیم تمامیت خواه است که می خواهد با این روش در قدرت بماند. اما در جریان اعتراضات تازه، مردان هم می گویند نه، زنان ما نادرست نیستند، بلکه رژیم چنین است. و با این تفکر در کنار زنان می ایستند.
یک تصویر بسیار قدرتمند
نرگس اسکندری تصویر زنانی را که موهای خود را قیچی می کنند، بسیار قوی ارزیابی می کند و می گوید: "آن ها با این کار می گویند حالا که قرار است موهای من تحریک کننده باشد، از آن صرفنظر می کنم و با بریدن گیسوانم خود را زشت می کنم. اما آن ها حاضر نیستند تسلیم شوند و از حجاب استفاده کنند. من ویدئوی زن جوانی را دیدم که در حالی که موهای خود را دسته دسته می برید گریه می کرد و به دوربین می نگریست. این ویدئو مرا به شدت تکان داد. من اطمیان دارم که تصاویر قیچی کردن مو و به آتش کشیدن روسری ها در تاریخ ثبت خواهند شد".
نرگس اسکندری می افزاید: "با دیدن یک ویدئوی دیگر باید می خندیدم. آنجا یک زن سالمند بدون حجاب در اتوبوس نشسته و از سوی ماموران ارشاد زیر فشار قرار می گیرد که حجاب خود را رعایت کند. اما او فریاد می زند: مزاحم شما است؟ پس نگاه نکنید! این فوق العاده است. شریعت اسلام می گوید زنان اگر خودشان را نشان بدهند مردان را تحریک می کنند. تصورش را بکنید! مردان چقدر باید حقیر باشند که نتوانند خودشان را کنترل کنند و دائم به وسیله زنان تحریک شوند".
خشمگین از حجاب اجباری
در بخش دیگری از این مصاحبه شهردار فرانکفورت می گوید که نه با حجاب اختیاری، بلکه با حجاب اجباری مخالف است. بخصوص نمی تواند تحمل کند که زنی به خاطر عدم رعایت حجاب خود به وسیله شوهرش کتک بخورد. وی سپس به حضور خود در تظاهرات 40 سال پیش زنان ایران علیه حجاب باز می گردد و می گوید: روی پلاکاتی که ما حمل می کردیم نوشته شده بود: برای آزادی و دموکراسی. امروز وقتی جوانان را می بینم، دوباره جرات به خیابان رفتن در من زنده می شود. چنین شرایطی را ما در اینجا نمی توانیم تصور کنیم".
نرگس اسکندری که خود پیش از مهاجرت چند سال در ایران زندانی بوده است، در انتها می گوید که آن دوران را نمی تواند فراموش کند اما در عین حال زندان به او آموخته است که انسان باید برای رسیدن به آنچه آرزو می کند قربانی بدهد. انسان وقتی می خواهد چیزی را تغییر بدهد باید شهامت داشته باشد و بداند که هیچ چیزی رایگان به دست نمی آید.
در مقایسه تظاهرات و اعتراضات امروز ایرانیان با اعتراض های پیشین، شهردار فرانکفورت می گوید: "تفاوت عمده در صدای رسای زنان است. آن ها در هر جال نیمی از جامعه را تشکیل می دهند. علاوه بر این اعتراض های امروز از طریق شبکه های اجتماعی به سرعت شعله ور می شوند. رسانه های اعتراضی قدرتمندترین سلاح انسان ها هستند، زیرا از طریق آن ها جهان در می یابد که بر مردم چه می گذرد.
چهارم اکتبر، همبستگی بین المللی در فرانکفورت
مصاحبه با این خبر پایان می یابد که در روز چهارم اکتبر قرار است فرانکفورت محل برگزاری یک همایش بین المللی برای همبستگی با ایرانیان باشد. شهردار فرانکفورت در این مورد می گوید: "همبستگی بین المللی به تظاهرکنندگان در ایران کمک می کند. اما من آرزو می کنم سیاستمداران پرنفود بیشتری مداخله کنند. آنالنا بربوک وزیرخارجه آلمان تحریم های تازه ای را علیه جمهوری اسلامی پیشنهاد کرده است، اما این کافی نیست. تا آنجا که من می دانم، اولاف شولتس صدراعظم آلمان و اورزولا فون در لاین رئیس کمیسیون اروپا هنوز موضع گیری نکرده اند. به نظر من ناشران ایرانی امسال نباید به نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت راه یابند".
قدرت برتر عدالت و انسانیت
آخرین پرسش خبرنگار فرانکفورتر آلگماینه این است: "آینده ایران را چگونه می بینید؟"
شهردار ایرانی تبار فرانکفورت می گوید: "من اطمیان دارم که عدالت و انسانیت از رژیم خودکامه قوی تر است. چه کسی فکر می کرد که جمهوری دموکراتیک آلمان و ناسیونال سوسیالیسم در آلمان پایانی داشته باشند؟ اگر همبستگی قوی باشد، رژیم در ایران هم به پایان می رسد. من نمی دانم کی، اما می دانم که اتفاق خواهد افتاد".
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید