مهران کریمی ناصری پناهندۀ ایرانی که ١۸ سال در فرودگاه پاریس زندگی کرد، درگذشت

مهران کریمی‌ ناصری که ۱۸ سال در فرودگاه شارل دوگل پاریس زندگی کرده بود، در همین فرودگاه درگذشت. به رغم آنکه به او اقامت فرانسه اعطا شده بود اما زندگی در فرودگاه را ترجیح داد. فیلم «ترمینال» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ، با الهام از زندگی مهران کریمی ناصری ساخته شده است.

مهران کریمی ناصری پناهندۀ ایرانی که ١۸ سال در فرودگاه پاریس زندگی کرد، درگذشت ASSOCIATED PRESS - MICHEL EULER

به گزارش خبرگزاری فرانسه، مهران کریمی ناصری پناهندۀ سیاسی ایرانی ملقب به «سِر آلفرد» (Sir Alfred)، که ۱۸ سال را در سالن ترانزیت فرودگاه شارل دوگل پاریس گذرانده بود، روز شنبه ١٢ نوامبر/ ۲۱ آبان، در سن ۷۷ سالگی در ترمینال ۲ اف این فرودگاه درگذشت و زندگی او در همین فرودگاه به پایان رسید.

بنا به نوشتۀ روزنامۀ لوموند، مهران کریمی ناصری پس از یک سفر طولانی در جستجوی مادرش، در یک معضل مهاجرتی گرفتار شد و سرانجام در نوامبر سال ١۹۸۸ در فرودگاه شارل دوگل پاریس ماندگار شد و کم کم به  شهرتی جهانی دست یافت.

وی از سال ۱۹۸۸ تا سال ۲۰۰۶ که به خاطر بیماری به بیمارستان منتقل شد، به مدت ۱۸  سال در این فرودگاه زندگی می‌کرد. گفته می شود که او اخیراً دوباره به فرودگاه شارل دو گل بازگشته بود.

مهران کریمی ناصری متولد سال ۱۹۴۵ (١٣۲۴ شمسی) در مسجد سلیمان در استان خوزستان بود. او فرزند یک پزشک ایرانی و پرستاری اسکاتلندی بود.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، داستان مهاجرتی او پیچیده و پر از معما است؛ او در نوامبر ۱۹۸۸ برای یافتن مادرش، راهی اروپا شد و پس از پرواز از ایران به لندن و سپس بازگرداندن او به برلین و آمستردام، از چندین کشور اروپایی درخواست پناهندگی سیاسی کرده بود.

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در بلژیک به او اعتبارنامه پناهندگی داده بود اما مهران کریمی که به عشق یافتن مادرش قصد داشت به بریتانیا برود و در آنجا درخواست پناهندگی کند، مدارک شناسایی خود را نابود کرد. در فرودگاه لندن او را به خاطر نداشتن مدارک شناسایی دوباره به بلژیک می فرستند و از آنجا که هیچکدام از کشورها به دلیل عدم ارائۀ مدارک لازم مسئولیت پذیرش او را قبول نمی کردند، این جابجایی ها چندین بار تکرار و در نهایت با ماندگار شدن او در سالن ترانزیت فرودگاه شارل دوگل پاریس خاتمه یافت. جایی که او به مدت ۱۸ سال در آن زندگی کرد.

مهران کریمی ناصری طی این سال‌ها بر روی نیمکت پلاستیکی می‌خوابید، کارگران فرودگاه به دوستان او تبدیل شدند، در حمام کارکنان فرودگاه دوش می‌گرفت و گاهی در دفتر خاطراتش می‌نوشت و مجلات فرودگاه را می‌خواند.

وی سرانجام در سال ۱۹۹۹ توانست وضعیت پناهندگی و اجازۀ اقامت و زندگی در فرانسه را دریافت کند اما تا سال ٢٠٠۶ که به دلیل بیماری به بیمارستان منتقل شد، در فرودگاه شارل دوگل به عنوان «خانه» ای که به آن خو گرفته بود، ماند.

کریستین بورگه وکیل او در آن زمان گفت: «او دیگر نمی‌خواهد فرودگاه را ترک کند چون از رفتن می ترسد.»

بنا به نوشتۀ روزنامۀ لوموند، مهران کریمی ناصری در مدت زمان اقامت خود در فرودگاه پاریس، به شخصیتی نمادین و به سوژۀ گزارش های تلویزیونی و رادیویی متعددی در فرانسه و رسانه های بین المللی تبدیل شده بود.

همچنین داستان عجیب زندگی او الهام بخش فیلم «ترمینال» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ کارگردان آمریکایی بود. این فیلم در سال ۲۰۰۴ با نقش آفرینی تام هنکس و کاترین زتا جونز ساخته شد.

تام هنکس در این فیلم نقش مردی را ایفا می کرد که در پی انقلاب در کشورش، در فرودگاه «جی اف کی» نیویورک گرفتار شده است.

بنا به نوشتۀ روزنامۀ لوموند، مهران کریمی ناصری پس از اکران این فیلم به شهرتی بین المللی دست یافت، همواره پوستر تبلیغاتی این فیلم را با خود حمل می کرد و با پولی که استیون اسپیلبرگ به عنوان حق استفاده از داستان زندگی او به وی پرداخته بود،  مدتی را در یک خوابگاه در پاریس زندگی کرد.

خبرگزاری فرانسه به نقل از یکی از کارکنان فرودگاه شارل دوگل پاریس نوشته است که مهران کریمی ناصری پس از خرج کردن بیشتر پولی که برای این فیلم دریافت کرده بود، چند هفته پیش در حالی که چند هزار یورو همراه داشت، مجدداً با چمدان های خود به فرودگاه بازگشت و تا لحظۀ مرگ در آنجا ماند.

مهران کریمی ناصری که به هنگام مرگ ۷۷ سال داشت، به نوعی به سمبلی برای آوارگی و جلای وطن میلیون ها ایرانی پناهجو در گوشه و کنار جهان مبدل شده بود.