پدیدار شدن زنان بی‌حجاب در خیابان‌های تهران
تهران در برابر چشم پوشی زنان از حجاب، عقب نشینی می کند.
نتشر شده در:
بیلبوردهای سراسر پایتخت ایران اعلام می کنند که زنان باید برای احترام به مادران خود روسری اجباری خود را به سر کنند. اما این روزها، شاید برای اولین بار، بعد از روزهای پر هرج و مرج پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹، تعداد بیشتری از زنان - چه پیر و چه جوان - این کار را انجام ندهند.
این اعتراض آشکار پس از ماه‌ها اعتراض به قتل مهسا امینی، خانم ۲۲ ساله در شهریور ماه در بازداشت پلیس اخلاق کشور، به دلیل داشتن حجاب بسیار آزاد، صورت می‌گیرد.
در حالی که به نظر می رسد تظاهرات کمتر و شورش سردتر شده است، انتخاب برخی از زنان برای نپوشاندن موهای خود در ملاء عام چالش جدیدی را برای حکومت دینی ایجاد کرده است. این مبارزات زنان همچنین شکاف هایی را در ایران آشکار می کند که برای دهه ها پوشیده بوده است.
مقامات با توصل به قانون مردم را تهدید کرده اند و برخی از مشاغلی را که به زنان بی حجاب خدمات ارائه می دهند، تعطیل کرده اند. پلیس و داوطلبان در مترو، فرودگاه و سایر اماکن عمومی هشدارهای شفاهی می دهند. پیام های متنی به رانندگانی فرستاده میشود که زنان بدون پوشش سر را در وسایل نقلیه خود انتقال میدهند. پلیس تهدید کرده است که می تواند زنان بی حجاب را با دوربین های نظارتی شناسایی کرده تحت تعقیب قرار دهد. با این حال بسیاری از زنان را می توان در خیابان های تهران بدون روسری دید.
احمد زیدآبادی، تحلیلگر سیاسی ساکن تهران در این باره می گوید: "دولت در وضعیت متناقضی قرار گرفته است که هم برای خودش و هم برای دیگران گیج کننده است. در حالی که آنها ادعا می کنند بر موضع خود ایستاده اند، در عمل به نظر می رسد قادر به انجام هیچ اقدامی در خیابان نیستند."
زیدآبادی و دیگر تحلیلگران هشدار می دهند که اگر حکومت بیش از حد فشار بیاورد، ممکن است مخالفت را دوباره شعله ور کند.
این اعتراضات زمانی آغاز شد که جمهوری اسلامی با مشکلات اقتصادی ناشی از بن بست با غرب بر سر برنامه هسته ای به سرعت در حال پیشرفت خود، دست و پنجه نرم می کند.
ایران و افغانستان تحت کنترل طالبان، تنها کشورهایی هستند که دران حجاب برای زنان همچنان اجباری است. در ایران قبل از شروع اعتراضات در ماه سپتامبر، به ندرت می‌توانستیم زنانی را بدون روسری ببینیم، اگرچه برخی گهگاه اجازه میدهند حجابشان به روی شانه‌هایشان بیفتد. امروزه در برخی از مناطق تهران دیدن زنان بدون روسری امری عادی است.
برای زنان مسلمان، پوشش سر نشانه تقوا در برابر خداوند و حیا در مقابل مردان خارج از خانواده است. در ایران، حجاب – و چادر مشکی فراگیر پوشیده شده توسط برخی – از دیرباز یک نماد سیاسی نیز بوده است. در انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، برخی از زنانی که به سرنگونی شاه کمک کردند، پوشش اسلامی به سر کردند، عبایی که بدن را از سر تا پا، به جز صورت، می پوشاند. تصاویر زنان مسلح محصور در پارچه سیاه برای آمریکایی ها در جریان تسخیر سفارت آمریکا و گروگان گیری در اواخر همان سال به منظره ای آشنا تبدیل شد.
اما سایر زنان به تصمیم آیت الله العظمی روح الله خمینی مبنی بر رعایت حجاب در ملاء عام اعتراض کردند. در سال ۱۹۸۳، این سنت تبدیل به قانون شد و با مجازات هایی از جمله جریمه نقدی و دو ماه زندان. چهل سال بعد، یعنی امروز، زنان در مرکز و شمال تهران هر روز بدون روسری دیده می شوند. در حالی که در ابتدا دولت ایران از رویارویی مستقیم بر سر این موضوع اجتناب می کرد، در هفته های اخیر به طور فزاینده ای اختیارات دولت را در تلاش برای مهار این رویه تغییر داده است.
در اوایل آوریل، آیت الله علی خامنه ای، رهبر ایران اعلام کرد که «برداشتن حجاب از نظر اسلامی و سیاسی جایز نیست». خامنه ای مدعی شد زنانی که از داشتن حجاب خودداری می کنند، دستکاری می شوند. خامنه ای گفت: آنها نمی دانند پشت این سیاست حذف و مبارزه با حجاب چه کسانی هستند. «جاسوسان دشمن و سازمان‌های جاسوسی دشمن پیگیر این موضوع هستند. اگر از این موضوع اطلاع داشته باشند، قطعا در این امر شرکت نخواهند کرد.»
به گزارش روزنامه اصلاح طلب شرق، پلیس بیش از ۲۰۰۰ کسب و کار را در سراسر کشور به دلیل پذیرش زنان بی حجاب از جمله مغازه ها، رستوران ها و حتی داروخانه ها تعطیل کرده است.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید