بار اقتصادی- سیاسی- اجتماعی بازی‌های المپیک

بازیهای المپیک که از قرن هفتم پیش از میلاد مسیح تا قرن پنجم پس از آن در یونان باستان انجام می گرفت، درسال 1894 توسط  بارون "پییر دو کوبرتن" بار دیگر احیاء شد.

در قرن بیستم، نهاد اجرائی این بازی‌ها دائم خود را با تغییرات اجتماعی وفق داده اما در نهایت از همان دوران باستان، دو پدیده سیاسی و اقتصادی و پدیده اجتماعی ناشی از آنها، چرخ این بازی‌ها را به گردش در آورده اند.

ازنظر سیاسی ، این بازی‌ها باعث می شدند برای مدتی هم که شده مردم و حکفرمایانشان در کنار هم در یک رخداد جمعی شرکت کنند و اختلافات خود را از یاد ببرند . در قرن بیستم هم بازی‌های المپیک صحنه زور آزمائی ابر قدرت‌هاو تسویه‌حساب گروه‌های دیگر هم بوده است.

از نظر اقتصادی، سرمایه گذاری‌های گسترده برای ایجاد زیر ساختارها، تسهیلات و بناهای مختلف، نه تنها کار می‌آفریده و منبع در آمدی برای دولت و کشور برگزار کننده بوده، بلکه برای آن کشور میراثی را برجا می گذاشته و می گذارد. در این زمینه ما با نمونه های مثبت چون چین، کره جنوبی و چند کشور دیگر روبرو هستیم و شاید تنها نمونه منفی آن یونان باشد که شکست اقتصادی آن را باید گردن فساد مالی و مالیاتی آن کشور دانست که بعد دیگرش را در ورشکستگی این کشور می بینیم.

از رضا تقی زاده- تحلیل گر مسائل بین المللی در لندن، پرسیدم چه امتیازات دیگری میتواند برگزاری بازی‌های المپیک برای کشور میزبان به ارمغان بیاورد و آیا این امتیازات می تواند شامل حال همه کشورها شود؟

وآیا انگلستان خواهد توانست علیرغم بحران اقتصادی جهان، مخارج خود را جبران کند؟