بحران حومه‌های پاریس در روزنامه‌های فرانسه

موضوع هنگامی آغاز شد که بعد از ظهر پنجشنبه دوم فوریه، یک رویارویی لفظی میان نفرات نیروهای انتظامی و گروهی از جوانان محله "اوُلنِه- سو- بوآ  Aulnay-sous-bois " در حومه پاریس، به درگیری فیزیکی انجامید و یک جوان رنگین پوست توسط پلیس بشدت مورد ضرب شتم قرار گرفت تا جایی که در اثر جراحات وارده به نشیمنگاه وی به بیمارستان انتقال یافت و مورد عمل جراحی قرار گرفت.
از آن هنگام تا کنون، جنبش اعتراضی جوانان این محله نزدیک پاریس، نه تنها فروکش نکرده بلکه به برخی از حومه‌ها نیز سرایت کرده که خساراتی نیز به بار آورده است.

لاکروا ارگان جامعه مسیحیان فرانسه، با ابراز نگرانی از ادامه ناآرامی‌ها تحت عنوان «آنانی که آتش‌بیار معرکه شده‌اند» می نویسد: اکنون ده روز است که درگیری‌ها میان جوانان و نیروهای انتظامی به یک رویداد روزمره تبدیل شده است، وضعیت ایجاب می کند که هرچه روزتر از این مخمصه بیرون بیائیم.
لاکروا می افزاید: به نظرمی رسد که پیام جوانِ مجروح از بیمارستان نیز شنیده نمی‌شود. وی ازمعترضین خواسته است به تنش و درگیری با نیروهای انتظامی پایان دهند.
لاکروا می نویسد: چه راهی می‌ماند جز اینکه از منتخبین محلی، سازمان‌های فعال مدنی و شهروندان ساکن محل‌های بحرانی برای پایان دادن به این وضعیت وخیم کمک بگیریم.

در فیگارو نیز سرمقاله شماره امروزش، به بازگشت بحران به حومه‌های پاریس اختصاص یافته.
سرمقاله نویس فیگارو می نویسد: خبرهای درگیری های پراکنده میان پلیس وجوانان هرروز بیش ازپیش افزایش می‌یابد.
فیگارو می افزاید: امروز بیش از یک هفته از رفتار خشونت آمیز پلیس با این جوان معترض می‌گذرد؛ پس ازگذشت حدود ده روز، تازه 24 ساعت پیش بود که وزیر کشور به سکوت منفعلانه خود پایان داد و طی پیامی خواستار خویشتن‌داری همگان گردید.

فیگارو می نویسد: چهل سال است که شماری ازحومه های پرجمعیت ما به ناکجاآبادهایی تبدیل شده اند که هیچ قانونی برآنها حاکم نیست.
دولت‌های پی در پی میلیاردها یورو هزینه بهبود شرایط در این حومه‌های بحران‌خیز کرده‌اند، با این حال امروز متوجه می شویم که در واقع چیزی تغییر نکرده است.
سرمقاله نویس فیگارو می‌افزاید: این میلیاردها یورو در واقع برای خرید آرامش درحومه‌ها هزینه شده است؛ هزینه ای که نامی برآن جز هزینه‌های عوام‌فریبانه نمی توان نهاد.

فیگارو می‌افزاید: اکنون هفتاد روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری، طبیعی است که از دولت در حال خداحافظی نمی‌توان انتظار داشت که به ترمیم ناکامی‌ها بپردازد، بلکه باید انتظار داشت که دولت‌های آینده، سیاست‌های دیگری جز این که تا کنون اعمال شده درپیش گیرند.

و اما همزمان با بازگشت بحران به حومه های پاریس، مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری 2017 همچنان ادامه دارد.
هفتاد روز مانده با اولین دورگزینش‌ها، "فرانسوا فیون" نامزد راست میانه همچنان بربیگناهی خود تأکید دارد و می گوید حتی به قیمت شکست راست میانه از مأموریتی که اعضا و هواداران به وی داده‌اند صرفنظر نخواهد کرد.
در این میان نامزد جوان مستقل چپ "امانوئل ماکرون"، بیش از پیش توجه افکارعمومی را به خود جلب کرده است.

هومنیته ارگان هواداران حزب کمونیست فرانسه، "ماکرون" را «مبشر لیبرالیسم» لقب داد و می نویسد: فرزند معنوی فرانسوا هولاند حال که خود در راه راست جمهوری قرار گرفته، به چپ که خانواده خود محسوب می کرد پشت کرده است.

هومنیته همچنین گزارشی را به نشست سوریه که به زودی در "آستانه" پایتخت قزاقستان برگزار خواهد شد اختصاص داده.
هومنیته می نویسد: دور دوم مذاکرات بین رژیم بشار اسد و مخالفان روزهای چهارشنبه و پنجشنبه در حالی ازسر گرفته می‌شود که این بار یک هیئت از اردُن هاشمی و یک هیئت از آمریکا به عنوان ناظر در مذاکرت حضور خواهند داشت.
هومنیته می افزاید: به این ترتیب مذاکرات مهمی که قرار است روز بیستم فوریه در"ژِنو" انجام گیرد، این بار صورت دیگری به خود خواهد گرفت.

و لیبراسیون روزنامه دیگر صبح پاریس، یک گزارش سه صفحه ای را به اردوغان و سیاست‌های یک‌تازانه او در ترکیه اخصاص داده.
لیبراسیون می نویسد: اصلاحات تصویب شده برای قانون اساسی که روز شانزدهم آوریل به همه پرسی گذاشته خواهد شد، اختیارات فوق‌العاده وسیعی را در اختیار رئیس جمهوری قرار می‌دهد و به این ترتیب ترکیه یک گام دیگر به سوی حکومت دیکتاتوری برخواهد داشت.

سرمقاله نویس فیگارو، در یادداشت سیاسی امروز خود از جمله می‌نویسد: هوس اردوغان برای سلطان شدن، چنان سرعت خطرناکی به خود گرفته است که پیمان اتلانتیک شمالی "ناتو" دیر یا زود مجبور خواهد شد عضویت ترکیه را در این پیمان مورد بررسی مجدد قرار دهد.