بحران مهاجرت یک بحران جهانی است

ایالات متحده زیر فشار قرار دارد. آنان باید در رأس یک برنامۀ جهانی برای رفع این مشکل قرار بگیرند. در غیر آن، به گفتۀ متخصصین این مسئله، خاور میانه و اروپا سقوط خواهند کرد. حکومت باراک اوباما، که از ماه ها به اینسو به دلیل نداشتن برنامۀ نظامی بزرگ در سوریه، مورد انتقاد قرار داشت، حالا به دلیل کمک نکردن به کشورهای اروپایی و متحدان خاورمیانۀ خود، در مسئلۀ موج بزرگ مهاجران، بیشتر از پیش هدف انتقاد قرار گرفته است. سفیر سابق ایالات متحده در عراق و سوریه، گفته است که با این بحران، ساختمان سیاسی اروپا در خطر قرار گرفته است.

ریان کروکر، از حکومت ایالات متحده تقاضا میکند که هرچه زودتر، یک اجلاس بین المللی در بارۀ این مسئله برگزار کند، چونکه نه منطقه، یعنی خاورمیانه و نه هم اروپا قادر به حل این مشکل هستند.

مخالفان، ایالات متحده را، در برابر کشورهای عرب و اروپا،  متهم به انزواگرایی میکنند. حکومت باراک اوباما، در جواب به این که در مسایل نظامی این کشورها شرکت نمیکند، از تعهدات دیپلماتیک و بشردوستانۀ خود در سوریه دفاع میکند. جان کری هم دیشب برای اولین بار، قبول کرد که این بحران یک بحران جهانی است. معنی این سخن به گفتۀ خود او، این است که، دیگر نمیتوان گفت که این مشکل، مشکل کس دیگری یا کشور دیگری یا منطقۀ دیگری است، چونکه در حقیقت، این یک امتحان است برای همۀ ما.

ایالات متحده و رهبری مبارزه علیه بحران مهاجرت

هفتۀ گذشته، جان کری در برابر کنگرۀ جمهوری خواه، از این که ایالات متحده بزرگترین کمک کنندۀ سوریه در مسایل حقوق بشری است، و بیشتر از پنج میلیارد دلار به این کشور کمک کرده است، صحبت کرد. باراک اوباما هم چندی قبل تعهد کرد که ایالات متحده از صد هزار پناهجو، از کشورهای متفاوت، پذیرایی خواهد کرد. ولی از آغاز سال 2016 تا حالا، تنها 924 سوری موفق شده اند مراحل مختلف را طی کرده وارد خاک ایالات متحده شوند.

ولی انتقاد گران به این راضی نمیشوند. «اریک شوارتز»، یکی از اعضای سابق شورای امنیت کاخ سفید، در انتقاد به این سخنان باراک اوباما گفته است که «شما در صورتیکه رهبر نباشید، نمیتوانید رهبری کنید». انجمن امریکایی حقوق بشر «فیرست» هم همین انتقاد را میکند. این سازمان در گزارشی که تازه پخش کرده است خواهان پذیرایی از صد هزار مهاجر در سال 2017 شده است.

اوضاع در مسیر مهاجرت

در حالیکه بسیاری از کشورهای اروپایی که در مسیر راه مهاجرین قرار دارند، تصمیم گرفتند که عبور آنان را محدود کنند، تعداد مهاجرانی که در شمال یونان، شهر مرزی «ایدومنی» برای رفتن به کشورهای دیگر اروپایی تجمع کرده اند، به حدود هفت هزار نفر رسیده است. به گفتۀ سازمان پزشکان بدون مرز، تعداد مهاجران در این شهر مرزی، چهار برابر ظرفیت مراکز پذیرایی است. به این دلیل تعدادی از آنان مجبور هستند شب را در زمین های زراعتی اطراف این مراکز سپری کنند.

در یک گزارش آژانس خبر رسانی فرانسه آمده است که در اطراف اردوگاه اصلی «ایدومنی»، و خیمه ها یا چادر های بزرگ و سفید آن، که ظرفیت کمتر از دو هزار نفر را دارند، ده ها خیمۀ دیگر، که توسط سازمان های بشر دوستانه به مهاجران داده شده اند، دیده میشود. از زمانیکه کشورهای اروپایی عبور مهاجران را محدود کرده اند، تعداد این خیمه های خارج از اردوگاه، روز افزون است. آنان از مردمان سوریه و عراق هستند و افغان ها مهاجران کشورهای دیگر، که مقدونیه از پذیرایی از آنان خود داری میکند، محل را ترک کرده دوباره به آتن برگشته اند.

یکشنبه، مقدونیه، که بعد از یونان دومین کشور اروپایی در مسیر راه مهاجران است، به هیچ کسی اجازۀ عبور نداد، ولی دیروز دوشنبه، حدود سه صد تن از عراقیان و اهالی سوریه، موفق شدند از این مرز عبور کنند. در عین زمان، تعدادی از مهاجران که میخواستند با زور مرز را عبور کنند، توسط پلیس، با استفاده از گاز اشک آور، به عقب رانده شدند. در میان آنان تعدادی از زنان و کودکان هم حضور داشتند.

کمیسیون اروپا امروز در بارۀ حوادث مرز میان یونان و مقدونیه اظهار تشویش کرد. مارگریتیس شیناس، سخنگوی کمیسیون اروپا، که میتوان گفت، قوۀ اجرائیۀ اروپا است، متعاقب این حوادث گفت : باید تدابیری که در مرز ها گرفته میشود، در تضاد با قوانین بین المللی و اروپایی قرار نگیرند. او اضافه کرد که راه حل این مشکل، اقدام دست جمعی است، اقدام متحدانۀ کشورهای اروپایی.

با وجود انتقادات، «نیکولا پوپوسکی»، وزیر امور خارجۀ مقدونیه، از تصمیم کشورش، مبنی بر استفاده از گاز اشک آور در برابر هجوم مهاجران، پشتیبانی کرده میگوید «ما دیدیم که حدود 400 مرد جوان، میخواستند با زور از یونان به مقدونیه وارد شوند.». او اضافه میکند که اینکه تعدادی بخواهند با زور وارد خاک ما شوند و در هیچ محلی اسم نویسی نکنند، و به مراکز پذیرایی نروند، فکر نمیکنم با تصامیمی که در سطح اروپا گرفته شده است، هم خوانی داشته باشد.

اولین کشوری که برای محدود کردن عبور مهاجرین، سهمیه ایجاد کرد، اتریش بود. بعد از آن، کشورهای دیگری هم به این طرز عمل پیوستند. هفتۀ گذشته، کرواسی، سلوونی که عضو اتحادۀ اروپا ست، همراه با مقدونیه و سربی، هم ورود مهاجرین را سهمیه بندی کردند. این محدودیت ها و ممانعت ها، البته باعث قهر یونان شده است. چون به دلیل این ممانعت ها، تعداد کسانیکه در یونان گیر کرده اند، بسیار زیاد شده است. در حال حاضر تعداد آنان 22 هزار نفر است، ولی یونانی ها پیش بینی کرده اند که اگر ممانعت ها ادامه پیدا کنند، تا پایان ماه مارس، تعداد آنان به حدود 50 تا 70 هزار نفر میرسد.

در ژنو، کمیساریای عالی سازمان ملل برای حقوق بشر، «زید رعد الحسین»، با یاد آوری از این که مهاجران قبل از حرکت مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند، با استناد به سخنان مسئولین بعضی از کش.رهای اروپایی، از اینکه آنان موقع رسیدن به اروپا مورد تبعیض قرار میگیرند انتقاد کرد. 

آلمان، کشور استثنایی

بعد از پذیرایی از تعداد زیادی از مهاجران در سال 2015، آلمان به سیاست «آغوش باز» خود ادامه میدهد. ولی این آغوش باز، تنها برای اهالی سوریه و عراق است. مهاجران و پناهجویان افغان و کشور های دیگر از آن مستثنی هستند. بر اساس آخرین اخبار، آلمان با تونس در مورد اخراج پناهجویان رد شدۀ این کشور در حال مذاکره است. وزیر داخله یا وزیر کشور آلمان، توماس دو مزییر، اعلان کرده است که در مرحلۀ اول، تنها بیست تن از پناهجویان رد شدۀ تونسی، از آلمان اخراج خواهند شد. این یک امتحان است برای اینکه دیده شود که این طرز عمل میتواند موثر باشد. در صورت موفقیت، این برنامه ادامه پیدا خواهد کرد. دومیزییر اضافه میکند که این برنامه، در برگیرندۀ تونسی های که از قدیم در آلمان زندگی میکنند، نیست.

وزیر داخلۀ آلمان، به کشور های الجزایر تونس و مراکش سفر کرده است و میخواهد این سه کشور را در لیست کشورهای «مطمئن» بگذارد. که البته در این صورت، درخواست پناهندگی برای مردمان این سه کشور بسیار مشکل تر خواهد شد. این طرح، که انجمن های مدافع حقوق پناهجویان با آن مخالف هستند، در آیندۀ نزدیک در پارلمان آلمان مورد بحث قرار خواهد گرفت.

آلمان همچنان با تونس، در مورد امنیت مرز های این کشور کمک خواهد کرد. قرار شده است تعدادی از مامورین امنیتی تونسی، توسط آلمان آموزش ببینند و برای امنیت مرز های این کشور، بخصوص مرز لیبی، و مبارزه با تروریسم، وارد فعالیت شوند.

خشونت در شمال فرانسه

اخراج مهاجران از بخش جنوبی «جنگل» در شهر کاله، سه شنبه صبح در آرامش نسبی ادامه یافت. این درحالیست که دیروز دوشنبه، آغاز تخلیۀ این قسمت جنگل، باعث خشونت شده بود. اعضای یک سازمان به نام «نو بوردر»، که با هر نوع کنترل مهاجرت مخالف هستند، در دفاع از مهاجران علیه نیروهای امنیتی، وارد عمل شدند. تعدادی از مهاجران هم، مسلح به میله های آهنی، وارد محوطۀ مرزی شده، به سوی اتومبیل های که عازم انگلستان بودند، سنگ انداختند. دو تن از اعضای سازمان «نو بوردر»، که بیشتر آنان انگلیسی هستند و در خاک فرانسه برای پشتیبانی از مهاجران دست به خشونت میزنند، دستگیر شده اند و هنوز هم مورد قرار دارند.

ولی امروز، در حالیکه کارگران، به کمک پلیس و با استفاده از وسایل منطقه را پاک کاری میکردند، تعدادی از مهاجران حاضر شدند به دعوت مسئولین، محل را به قصد مراکزی که برای آنان در نظر گرفته شده است، ترک کنند. مسئولین در منطقه «کاله» یک اردوگاه جدید با استفاده از «کانتینر» ساخته اند. آنان مهاجران را به سکونت در این اردوگاه، و یا هم رفتن به 102 مرکز پذیرایی و رهنمایی، که در سراسر فرانسه برای آنان در نظر گرفته شده است، تشویق میکنند. ولی مهاجران، که یگانه هدف آنان رسیدن به انگلستان است، نمیخواهند منطقه را ترک کنند.

تصمیم تخلیۀ بخش های از جنگل، که انجمن های دفاع از مهاجران با آن مخالف بودند، باعث دعوای حقوقی شد و بالاخره، پنجشنبه گذشته، دادگاه این تصمیم را تایید کرد. ولی برای اعمال آن شرایطی گذاشت. این مهاجران باید در مراکز پذیرایی در شهر کالی و یا در مناطق دیگر فرانسه اسکان داده شوند.

مشکل دیگر در این مسئله، تعداد مهاجران است. در حالیکه مسئولین امنیتی ادعا دارند که آنان حدود هزار نفر هستند، انجمن های مدافع پناهجویان میگویند که تعداد آنان بسیار بیشتر و در حدود چهار تا هفت هزار نفر است.