بخشی از جامعه مدنی مایل است با شرکت در انتخابات، بازی حریف را بهم بزند

با اعلام تصمیم شورای مشاوران خاتمی درباره حضور کاندیدای واحد انتخابات و در نتیجه کناره گیری محمد رضا عارف، اینک تنها حسن روحانی به کاندیدای طرفدار تغییر و نزدیک به اپوزیسیون داخلی جمهوری اسلامی تبدیل شده است.

حسن روحانی در اطلاعیه‌ای به همین مناسبت ضمن تقدیر از رقیب اصلاح طلبش، متذکر شده است که آقای عارف «ردای خویش در قامت اصلاحات را بر دوش گفتمان توامان اصلاحات و اعتدال گذاشت.»

***

آیا براستی حسن روحانی را می توان نماینده "توامان"، هر دو گرایش میانه رو و اصلاح طلب محسوب کرد؟

آیا آنگونه که کرباسچی- دبیر کل حزب کارگزاران، پیش بینی می کند، روحانی می تواند در دوره اول انتخابات برنده شود؟

آیا مردم در شرایط روانی مناسبی برای مشارکت فعال در انتخابات قرار دارند؟

و آیا نیروهای سیاسی مخالف شرکت در انتخابات بر حرکت احتمالی مردم بسوی صندوق‌های رأی می توانند تأثیر منفی بگذارند؟

در گفتگوئی با تقی رحمانی- فعال سیاسی ملی مذهبی، این پرسش ها را در میان گذاشته‌ایم.

بعقیده تقی رحمانی، شرایط جامعه ایران و منطقه آنچنان نامناسب است که گرایش "اعتدال" هم در حال حاضر برای داخل حکومت ایران یک گرایش رادیکال محسوب می شود.

بعقیده رحمانی، این بخشی از جامعه مدنی ایران است که همه را وادار کرده است که در شرایطی که هیچ راهی جز شرکت در انتخابات نیست، لااقل وارد بازی حریف شوند و بازی حریف را بهم بزنند. او فکر می کند که این مهم ترین وجهه انتخابات ایران است که بنوعی بوسیله بخشی از جامعه مدنی ایران، که احساس ترس کرده است، دارد هدایت می شود.

تقی رحمانی، درباره آن دسته از نیروهای سیاسی که خشمگین از رفتارهای حکومت حاضر به شرکت در انتخابات نیستند  می گوید که نیروهای سیاسی حق دارند و بدرستی هم حق دارند که این رفتار جامعه مدنی را گاهی قبول نداشته باشند. آنها از خود می پرسند عقب نشینی تا چه حد؟

درباره شانس‌های حسن روحانی در این انتخابات، رحمانی معتقد است که در حال حاضر کف رأی اصلاح‌طلبان با حمایت آقای خاتمی باندازه دو برابر از اصولگراها بیشتر است. این در حالی است که اصولگراها به سه دسته تقسیم شده اند و در نتیجه رأی آقای روحانی بالاست.