دسترسی به محتوای اصلی
روزنامه ها

بقای اتحادیه اروپا در گرو تغییر آن است

لوران ژوفرن سرمقاله نویس لیبراسیون سرمقاله امروزش را با تیتر شهامت وسرسختی آغاز کرده است. او می نویسد چپ ها اروپا را دوست دارند، بشرط اینکه مضمون دیگری داشته باشد. چرا که چپ ها نسبت به ناسیونالیسم حساسیت منفی زیادی دارند و نگرانند که اگر مخالفان اروپا قدرت بگیرند ، چه خطراتی صلح و شکوفائی اروپا را تهدید خواهد کرد.

REUTERS/Tony Gentile
تبلیغ بازرگانی

روزنامه های امروز فرانسه بمناسبت شصتمین سالگرد امضای پیمان تشکیل اتحادیه اروپا ، مطالب مفصلی را به این موضوع اختصاص داده اند. لیبراسیون که تیتر اصلی و تمام صفحه اول خود را به همین موضوع پرداخته است ، در شماره امروزش دو مصاحبه مفصل دارد ، یکی با توما پیکتی نویسنده صاحب نام کتاب پرفروش " کاپیتال در قرن بیست و یکم " که این روزها مشاور اقتصادی بنوا هامون کاندیدای حزب سوسیالیست شده است، و دیگری "ژاک ژه نه رو " مشاور اقتصادی ژان لوک ملانشون کاندیدای دست چپی و متحد حزب کمونیست است که با شعار انتخاباتی "فرانسه نافرمان" به میدان آمده است.

بروایت لوران  ژوفرن  سرمقاله نویس لیبراسیون ،چپ ها در آرزوی یک اتحادیه اروپای اجتماعی ، حمایتگر و متکی به قاعده هستند که در خدمت مردم باشد. او می نویسد در تاتر کلاسیک ، گفته می شود که چپ های فرانسه دنباله روی "کورنی" هستند که انسان را آنگونه که باید باشد می دید ، و نه مثل "راسین" آنگونه که هست.
آیا حق با چپ ها نیست ؟ " واقع بین ها " چپ را متهم می کنند که با برنامه های پر سر و صدائی که هیچ گاه عملی نشده اند خود را دلخوش کرده است . آرزوهای آنها همواره از چارچوب مذاکرات میان کشورها و مرزهای ممکن برای سازش میان اعضاء خارج می شود و ناممکن باقی می ماند.
لیبراسیون سپس اضافه می کند که اشکال کار " باصطلاح واقع بین ها" در این است که طرحشان برای اروپا در حال متلاشی شدن است. لوران ژوفرن در پایان می نویسد :شصت سال پس از امضای پیمان اروپا ، ما با انتشار دیدگاههای دو اقتصاد دان چپ کوشیده ایم برای اروپای مردمی راهی بیابیم. شاید بتوان گفت که پیشنهاد های آنها برای اروپا ناکجا آبادی و یا متعرضانه است. ولی هر چه هست،ناتوانی غم انگیز راه حل دیگر را ندارد.
و اما از فیگاروی امروز برایتان گزارشی را انتخاب کرده ام که فرستاده ویژه این نشریه در لندن تهیه کرده و درباره هویت تروریستی که روز چهارشنبه در مقابل پارلمان انگلستان بقتل رسید، اطلاعاتی بدست می دهد.
خالد مسعود که نام واقعی اش آدریان آژائو ست در یک خانواده مسیحی بدنیا آمده و توسط مادرش ژانت که یک سفید پوست است تربیت شده است. هنوز معلوم نیست که وی چه زمانی به اسلام گرویده و رادیکال شده است.
گزارش فیگارو نشان می دهد که او در یکی از شهرهای ساحلی کنار دریای مانش بزرگ شده و اطرافیانش از او بعنوان یک جوان خوب و مهربان یاد می کنند. محل زندگی او بسیار ارام بوده و هیچ شباهتی با محله های خارجی نشینی که جوانان در آنها رادیکالیزه می شوند ندارد.
بروایت فیگارو آدریان از 19 سالگی خانواده را ترک می کند و به حومه های لندن می رود. گفته شده که دوبار هم ازدواج کرده و چند بچه از این ازدواج ها بجای مانده اند. یکی از همسرانش مسلمان بوده است. او در سالهای گذشته بدلیل برخی تخلفات ، از جمله زدو خورد خشونت آمیز به زندان افتاده ( دو بار ) و بعد هم ازاد شده است. مقامات امنیتی رد پائی از او ندارند . بنظر می رسد که او در این سالها با نام های مختلفی خود را معرفی کرده است.
پرسش این است که چه زمانی او به اسلام گرویده است؟ و چه زمانی به مشی خشونت آمیز و تندروانه معتقد شده است؟ هم اکنون صدها گزارشگر پلیس در پی یافتن پاسخ هائی برای این سئوالات هستند.
گفته می شود که او چند سالی هم در عربستان زندگی کرده است ولی به جهادگران نه پیوسته است. او که 52 سال دارد شباهت سنی چندانی به آنان که به جهاد می پیوندند ندارد.
پلیس هم اکنون در حال تحقیقاتی است تا انگیزه های او را کشف کند. ببیند شکل عملیاتی اقدام تروریستی او چه ویژه گی هائی دارد و بویژه همکاران احتمالی او چه کسانی هستند. اطلاعیه ای هم در این باره منتشر شده است و از مردم خواسته اند تا هر چه درباره این شخص می دانند به مقامات پلیس اطلاع دهند.
 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.